Pazzo's

Het was geen verrassing.

Ik had al een maand geleden deze all/old time favourite geboekt.

In de bar hoorde ik iemand de ware woorden zeggen: "this in Naples."

Hoewel de naam anders doet vermoeden is Pazzo's een typisch "Ralph Lauren" restaurant - wat de mannen betreft.

De vrouwen zitten goed in de bling bling.

Op Valentijnsdag waren er opvallend veel tafels van drie.

Een man met echtgenote plus (stief)dochter.

Mijn ogen gingen het hele restaurant af. Het zat vol smeuïge verhalen.

Aan iedere tafel was wel iemand "gelift."

Meestal de vrouw.

Ik zeg meestal, omdat aan mijn tafel een gelifte man zat - ook niet helemaal het resultaat wat ik verwacht had.

Maar goed - dat was geen cosmetische ingreep.

Even dacht ik Vanessa te herkennen.

Al die strakgetrokken gezichten lijken op elkaar. Al die volgespoten lippen staan continu in z'n voor(t)uit.

Maar die avond was ze Vanepsa.

Ze zat er met een jonge, blonde vrouw. Vermoedelijk haar dochter.

Hoewel dat door Vanepsa's mismaakte gezicht niet meer te achterhalen was.

Iedereen was vrolijk (met andere woorden lichtelijk aangeschoten).

Toen ik "mijn neus ging poederen" werd ik staande gehouden door een niet onaantrekkelijke, oudere "Ralph Lauren."

Hij greep me bij m'n (blubber)arm en zei: "You look great in red."

Op dat moment vloekte mijn gezicht bij mijn jasje - maar ik was gevleid.

Eerlijk gezegd voelde ik mij de hele avond heerlijk in mijn "natuurlijke" lijf.

Echtgenoot kneep zo nu en dan in een zijkussentje of legde zijn hand op een stevige dij.

Het was tenslotte Valentijnsdag.

Ik nipte aan mijn Rob Roy toen de flirt langs onze tafel liep.

Het sloeg me even aan alle kanten uit.

"She looks great," zei hij richting echtgenoot. 

Diens opgetrokken ogen keken nog verbaasder. Wie is dat?"

Ik haalde mijn brede schouders op en was razend benieuwd naar welke tafel "Ralph" zou lopen.

"Oh, my gosh," mompelde ik in mijzelf.

Maar P. hoorde het.

"Wat is er, El?"

"Ralph hoort bij Vanepsa."

**************