Het was geen valse belofte: we kregen flat-beds.
Deze 767 rook zelfs nog nieuw. Een van de piloten vertelde
dat Amsterdam het nog even met de afdankertjes moet doen.
Enigszins bezorgd ben ik wel. Dat Delta niet dagelijks dit
traject vliegt – voilà.
Maar dat deze kist voor nog geen derde vol zit worries me.
Wij vragen ons af hoe dat komt. En waarom blijft de
luchthaven van Europa’s hoofdstad zo klein?
Enfin – we zullen de ontwikkelingen volgen. Vooralsnog
blijft vliegen vanaf Zaventem in alle opzichten vele malen prettiger dan vanaf
Schiphol.
Het eten aan boord was uitstekend. Ik heb overal twee happen
van genomen. Behalve het ijsje - daar verheug ik mij bij voorbaat op.
Ondertussen genietend van
“Les Intouchables,” die iedereen behalve ik al gezien had.
Zes gangen om 12 uur is niet helemaal mijn ding. Maar P. at
zijn bordjes schoon.
En daarna gingen wij letterlijk plat. Normaliter slaap ik
niet. Wel, nu was ik niet wakker te krijgen.
Ik had voor de enkele rij aan het raam gekozen. Zo hadden we
ons eigen "nestje en van niemand last.
“Arbitrage” met
Richard Gere en Susan Sarandon deed me erg aan “The Firm” denken. Een genre film waar ik wel van houd.
Na tien uur in de lucht voelen we nu even vaste grond onder de voeten.
We zijn in Atlanta en wachten rustig op onze volgende vlucht, die ons naar onze eindbestemming brengt.
Tegen de tijd dat we in Naples zijn staan jullie (early birds) alweer op.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten