De regen voelt bevrijdend

Het begon gisteravond: regen. Niet hard, maar wel onophoudelijk. 

Ik noem dat dunne regen. Ideaal voor de tuin en het land. Het maakt niets kapot, maar heeft een zalvende werking.

Geen fijn weer voor de tenters, al geloof ik dat iedereen er wel mee kan leven. Ik ben blij dat regen nog bestaat. Ongelooflijk dat de temperatuur ineens zo hard zakt naar 13 graden.

Dit stond op het programma: Cragside, ook een Armstrong huis.

We waren te vroeg (het huis gaat om 11 uur open) en maakten met de auto de aanbevolen six miles tour over het landgoed. 

Met mooi weer moeten we hier nog eens komen was onze conclusie toen we de ongekend vele wandelpaden, mooie parkeerterreinen, picknickplaatsen en kleine uitspanningen zagen.

Goed werk van de National Trust!!

Ook voor kinderen valt er veel te beleven.

Manlief had een paar dagen geleden gezegd geen musea en huizen meer te willen bezoeken. Het zou hem niet interesseren.

Nou heeft hij op deze reis, tot mijn verbazing, genoten van de huizen waar we beiden in zijn geweest - en ook Cragside wilde hij graag bezichtigen.

Vooral naar de inventiviteit van Armstrong was hij nieuwsgierig, dus liet ik hem voorgaan.

Ik ging met Jacky wandelen. We waren op weg naar the power house toen het pad voor mij te gevaarlijk werd.

Weliswaar was ik geheel in regenkleding gehuld en had ik mijn wandelstappers aan, ik was de stok vergeten en die had ik nodig.

Het pad was hier en daar verraderlijk glad.

Toen was het mijn beurt om naar binnen te gaan.

Voor de ingang stonden een paar klassen met juffen te wachten. Ik had geen mondkapje bij me en toen ik in een ruimte met twintig andere bezoekers stond en in de verte kinderstemmen bedreigend dichtbij kwamen, ben ik het huis ontvlucht.

Ook met mondkapje zou ik mij niet veilig hebben gevoeld, zo druk was het.

Balend en met een slecht humeur verlieten we het landgoed.

Een vriendin had op Facebook wat tips voor mij achtergelaten.

Zij komt oorspronkelijk uit Warkworth. Ook Amble raadde ze aan vanwege goede visrestaurants. Het zijn plaatsen die nou niet direct naast onze camping liggen.

In Amble vingen we bot.

De bistro waar Jacky wel welkom is, was dicht. In het ander restaurant was ze niet welkom. Buiten eten was geen optie.

De keuken van de lokale pub ging pas om 17 uur draaien. In fish&chips hadden we geen zin.

We belandden uiteindelijk in een gezellige, warme, hondvriendelijke pub tegenover Warkworth Castle.

Vooral de alcoholische drankjes hadden een oppeppende werking.

Na de lunch maakten we nog een droge wandeling door het oude centrum van Warkworth.

Een dag boordevol impressies. Pas tegen vieren waren we terug op de veel legere camping.

Cragside ga ik DV aanstaande donderdag bezoeken.

****