Uitdagingen voor Jacky

Op de camping wemelt het van de konijnen.

Ze zitten achter de caravan en dagen Jacky uit, zoals bovenstaande foto wel bewijst.

Honden moeten sowieso aangelijnd, en de lus van Jacky's lijn zit altijd om een haring.

Geen centje pijn.

Vanmorgen, nadat wij gedoucht hadden, legde ik haar - zoals iedere dag - aan de lijn.

Heel braaf. Geen geblaf.

Wij zaten rustig te ontbijten, ik stond bij het aanrecht, toen manlief met volle mond "Jacky" riep en naar buiten wees.

Daar stond een mevrouw met onze hond, aan de riem.

Jacky keek mij schuldbewust aan en liep meteen naar haar mand.

De alleraardigste mevrouw had haar op het weggetje achter de caravan zien lopen, de riem achter zich aan sleurend.

Godzijdank vond ze ons snel.

Nu staat er een tentstok in de lus van Jacky's riem en moet ze eerst de luifel naar beneden halen alvorens ze achter de konijnen aan kan.

 ↑We reden eerst dwars door militair oefenterrein.

En daar zat een grouse = korhoender.

↑En nog meer.

Jacky mocht hier los. Ze luisterde goed en bleef binnen ons gezichtsveld.

↑Kijk haar eens prachtig zijn in het paarse hei decor.

↑Oeps, er zit iets achter haar waar ze (nog) geen weet van heeft.

↓Maar nu dringt er toch wat door in haar neus.

↕Ja, ze ziet de korhoender. Nu wordt ze Oost-Indisch doof.

Dus eropaf.

↕Zij gingen terug naar de auto terwijl ik mij een weg baande door de heide.

Ik zit met een zeer gedetailleerde kaart op mijn schoot en kies de gekste weggetjes uit.

Waar dit kerkje staat, weet al niet meer.

↓Maar dit is waarom ik dit land zo bijzonder vind. Vrijwilligers die jam en chutney maken om hun kerk financieel te steunen.

En dan zo'n schriftje met recepten. Hoe aandoenlijk.

Nu kon ik wat betere foto's maken van die wonderlijke afgemuurde stukjes land.

Waar ze die stenen vandaan halen is duidelijk. Die liggen in/op de grond. Het is dus geen verbouwland, maar wel goed voor graasvee.

↑Een dorpspleintje in een dorpje waar de local store/postkantoor/pub gerund wordt door dorpelingen.

↑Net op tijd konden we de auto opzij zetten.

En weer een uitdaging. De schapen zijn zo nieuwsgierig dat ze gewoon blijven staan.

Een hele dag aan de wandel, maar geen tijd om te poepen.

Te druk met konijnen, korhoenders en schapen.

Goed dat het vrouwtje dan nog even roept "Jacky, ga nou even poepen."

******