Bad dream

Vanmorgen werd ik wakker met een rot gevoel. Ik had een nare droom gehad.
Mijn nare dromen zijn vaak een voorbode, of gaan over mensen die ik goed ken of gekend heb.

Het bijzondere van deze droom was dat het twee vrouwen betrof die niets met elkaar hebben en toch alles.

De ene woonde in Rotterdam in hetzelfde appartementencompex als wij. Ze was leuk, vrolijk, gastvrij en een charmante verschijning. Wij zagen haar, tot onze grote schrik, in één jaar tijd veranderen van een tachtigjarige in een vijfjarige. Ze rende in haar nachtpon door de tuin. Was letterlijk en figuurlijk de weg kwijt.
Nu woont ze in de gesloten afdeling van een verpleeghuis.
Haar man heeft het appartement te koop gezet. Hij heeft een vriendin, met wie hij in Drenthe gaat wonen.
Ik weet niet of zijn vrouw hem nog (her)kent, maar hij is haar blijkbaar al vergeten.

De andere woonde in Naples - FL in hetzelfde appartementcomplex als wij. Ook zij was leuk, vrolijk, gastvrij en een charmante verschijning. Ze was ook slim. Wij ontmoetten ze in 1999. Toen voorspelde ze dat Hillary Clinton binnen tien jaar voor het presidentschap zou gaan. Dat vond ze geweldig.
Ik betwijfel of Nell zich dat nog herinnert. Ook haar geest zagen we binnen twee jaar afbrokkelen. Ze woont in een 'home' in Connecticut.
Haar man is de wintermaanden hier in Naples. Hij speelt iedere dag golf, ligt bij het zwembad, gaat naar de gym - en uit eten met zijn vrienden. De dames uit het straatje pamperen hem en hij laat zich dat met groot genoegen welgevallen.

Ik werd dus met een vieze smaak in mijn mond wakker. Boos en bang.

En toen zagen we - na lange tijd - onze vriendin (makelaar) Kathy weer eens. Ze moest 'Open House zitten' en had niets te doen. Ze vertelde dat haar moeder vanwege Altzheimer is opgenomen in een 'home' in Indianapolis. Kathy probeert om de vijf weken naar Indiana te vliegen.

Life sometimes is a nightmare.