Avondrood

 

Bijwerking

 

Maar is er nog genoeg om elkaar in de haren te vliegen.

***

 

Dagboek van een loods (20)

 

 

Vorige week kon kuur vier niet doorgaan omdat de waarden van de goede leuko's te laag waren.

Jammer.

 

Het ongeduld slaat toe.

Ik zit te rekenen: kunnen we wel kerstmis vieren of ligt hij dan hondsberoerd in bed en staar ik in mijn eentje naar een nepboom, luisterend naar tearjerkers van Frank Sinatra.

"I'm dreaming of a chemo-free Christmas."

 

24 oktober.

Het is onchristelijk vroeg wanneer P. me wekt.

Hij is ruimschoots op tijd voor het prikken, maar de waarnemende hematoloog (dok is met vakantie) laat weten dat ze nog niet alle uitslagen binnen heeft.

Dus heeft een ander stel geluk en wachten wij nog een kwartier extra.

 

Ik vind de waarnemer kordaat en heel prettig in de omgang.

P. krijgt zwaardere anti-emetica, die hij alleen gedurende de chemo mag nemen. Voor de uitloop moet hij zijn gebruikelijke medicijnen nemen.

 

Maar geen medicatie zonder bijwerkingen. De waarnemer waarschuwt voor obstipatie.

P. moet minimaal één keer per dag Movicol nemen.

"U moet tegen de diarree aan zitten," zegt ze.

Ik knik instemmend. P. heeft de vorige keren vreselijke buikpijn gehad en kon niet naar de wc.

 

Na het consult gaat hij in het behandelcentrum aan het infuus met rituximab.

Ik haal kuur vijf en nog meer antibiotica bij de ziekenhuisapotheek.

 

Het eerste keer dat ik hem achterlaat.

We zijn nu over de helft en ik merk dat ik steeds zakelijker word.

Ik heb drie keer (4 uur) naast P. gezeten terwijl hij alleen maar aandacht had voor zijn iPad.

Voor mij is er geen functie aldaar.

 

Grappig hoe de tijd vliegt als je thuis druk bezig bent.

We mailen en sms'en continu.

"Zit je al aan de rituxi?"

'Komt er zo aan. Nu de voorbereiding.'

"Heb je een boterham gekregen?"

'Ja, drie met kaas. En soep.'

Enzovoorts.

Om half drie is manlief thuis.

 

25 en 26 oktober.

P. is euforisch. Hij heeft zich nog nooit zo goed gevoeld tijdens de chemo.

Ik zie de bui al hangen en waarschuw hem voor de uitloop.

Hij heeft maar 6 tabletjes Granisetron gekregen en de laatste neemt hij zaterdagochtend.

 

27, 28, 29 oktober.

 Malaise.

Met moeite krijg ik er een beschuitje in.

 

 

We hebben continu ruzie over de anti-emetica.

Hij wil ze niet.

Ik volg de orders van de artsen op en wil dat hij ze neemt. Ook preventief.

 

Zo gaat het al vier maanden en daar zal de komende twee maanden geen verandering in komen.

******

Albert Heijn houdt nu ook duiven

***************************************************************************
Zal je altijd zien.
Ik moest voor een last minute boodschap naar AH (eerdere klachten) en liet mijn camera thuis.

Ik stond net de nieuwe oosterse producten te bekijken toen ik een zacht tik-tik hoorde.

Naast mij op de grond liep een duif vlijtig te pikken.
Ik schoot in een kramp van walging.
Wat smerig.

Een andere klant stond ook met een van afschuw vertrokken gezicht toe te kijken.
We spraken af dat zij de duif in de gaten zou houden terwijl ik iemand ging roepen.

Een zuidelijk getinte man in een zwart overhemd, die ik aanzag als een meerdere, liep met me mee.
Om een beeld van deze winkel te schetsen: in dit filaal spreekt geen medewerker accentloos Nederlands.

Ja, het probleem was bekend: ze hadden wel vaker duiven in de winkel.

"En daar doet u niets aan?"

Hij haalde zijn schouders op: 'We kunnen er niets aan doen. De gemeente wil er niets aan doen.'
Daarmee doelde hij op het duivenrijke plein voor de supermarkt.

"Maar de gemeente is niet verantwoordelijk voor deze supermarkt," zei ik.
Hij bleef zich nonchalant opstellen, zelfs toen ik zei dat ik hier een klacht van ging maken.

"Gooi een winkelmandje over dat beest," opperde de andere klant.

Weer haalde de gemakzuchtige zijn schouders op.
Hij was niet van plan enige actie tegen de vraatzuchtige duif te ondernemen.

Hygiëne interesseerde hem blijkbaar niet.

Inmiddels heb ik een klacht ingediend bij de Keuringsdienst van Waren.

En de duif? Die winkelt rustig gratis door.
*******************************************************

Krantje halen

 

"El, neem je een krantje voor me mee?" (Manlief is vanwege de chemo niet in staat zelf een krantje te kopen)

'Tuurlijk schat.' (Ik heb wel zwaardere opdrachten gehad)

 

Ik ging eerst voor mijn verste boodschap - naar de markt.

Daarna liep ik via de Hoogstraat terug naar huis. Voor verschillende winkels stonden rekken met het Algemeen Dagblad - zo meende ik mij te herinneren.

 

Tot aan de Koopgoot: geen krant te bekennen.

Dus liep ik door naar de Bijenkorf, want in de kelder verkopen ze tijdschriften en kranten.

"Nee mevrouw we verkopen sinds kort geen kranten meer."

 

De AKO-shop wordt verbouwd, dus daar kon ik ook niet terecht.

 

Ik nam dezelfde weg terug en dook V&D in.

Het eerste wat ik zag was beddengoed en handdoeken. Van de eens zo grote afdeling kantoorartikelen afdeling was weinig meer over.

 

Tegen beter weten in vroeg ik toch aan een verkoopster of ze kranten verkochten.

"Huh? Een krant?"

Ik knikte.

"Effe aan mijn collega vragen."

Ik liep achter haar aan naar de kassa.

"Sjan - verkopen wij kranten?"

'Nee, niet meer.'

 

De pen is vervangen door het toetsenbord, het papier door usb-sticks en de krant...........

De krant kun je downloaden of als app kopen. Daar krijg je geen zwarte vingers van.

 

Moe, geïrriteerd en hongerig keerde ik naar huis terug.

 

"Waar bleef je nou? Heb je een krant?"

 

Ik zette thee, smeerde een boterham en nestelde mij achter mijn computer:

 

De bron van alle kwaad.

****

 

Uurtje langer slapen

 

Het is onvermijdelijk: wintertijd.

*****

Helderdam

Ook Rutte en Samsom konden een terrasje pakken.

 

Klant-en-service

 

Onze televisie is nog geen twee jaar oud en valt daarom nog in de garantie.

 

Ik hoorde al geruime tijd een knetterend geluid. Alsof twee elektrische draadjes een knetterende ruzie met elkaar hadden.

We keken het even aan.

 

Maar een paar weken geleden maakte ik toch melding van dit mysterieuze geluid bij de klantenservice van Philips.

Telefonisch werd er rap op mijn e-mail gereageerd.

 

Een paar dagen later ontving ik een usb-stick waarmee ik de tv kon updaten.

Helaas bleef de knetter hoorbaar.

 

Zoals opgedragen liet ik de decoder uit en startte ik de dvd-speler.

Het knetteren bleef. Ook in de mute-stand.

 

Het probleem zat dus echt in de televisie.

 

Er werd een reparatie afgesproken. 

 

De dag voordat de monteur zou komen hoorden we ineens niets meer.

Het zou toch niet..............

Ik vergeleek het met een doktersafspraak. Op het moment van onderzoek zijn je klachten ineens weg.

 

"Gelukkig" begon het geknetter later op de dag weer.

Voor de zekerheid nam ik het geluid op.

En dat was maar goed ook, want toen de monteur aanbelde was er weer niets aan de hand.

 

Dankzij de iPad is er toch een paneel vervangen.

Er knettert niets meer.

 

Nou ja, dat is te zeggen.................

 *********

Stad in beweging

 

Over twee jaar zal Rotterdam (tussen Blaak en Hoogstraat) er zo uitzien.

 

Vanaf mijn prille jeugd neem ik de onrust in deze stad waar:

De opbouw na het bombardement en nog geen dertig jaar later de afbraak van die gebouwen. 

Weet u nog hoe boos ik mij was over het regelrecht vernietigen van het Centraal Station?!

 

In Amsterdam maken ze zich druk over alle opbrekingen, maar 010 is eigenlijk altijd een grote bouwput.

 

Halfverwege 2014 moet de Markthal klaar zijn.

 

Eerst was daar scepsis.

Oude gewoontes en tradities zie ik met weemoed verdwijnen.

Zo ook mijn vertrouwde markt.

 

Ik zal het geschreew "5 bossen voor 2,50 - toe maar" van mijn bloemenman missen, want in de hal (zo hij de huur kan betalen) hoor ik hem dat niet doen.

 

 

Maar de plannen zijn veelbelovend.

Het ziet er echt fantastisch uit. En zoals het zich nu laat aanzien blijft de oude markt gehandhaafd voor de non-food artikelen.

 

Afgezien van het nostalgische aspect: (wat je uit het oog verliest wanneer je over een bananenschil of een afgekloven kippenpoot uitglijdt of in de stromende regen van de kaaskraam naar de bloemenkraam rent) het is iets wat bij een moderne stad past.

 

Ik voorzie ook dat station Blaak een belangrijke rol gaat spelen.

Veel forensen zullen na hun werk, op weg naar de trein, snel even een boodschap doen in de Markthal.

 

Er staan nog "wat" grote projecten in de agenda van de Maasstad.

 

Crisis of geen crisis, in Rotterdam is er nog genoeg werk aan de winkel.

 

 

Blije blogster

 

Ben ik 6,5 jaar iedere dag aan het bloggen, ontdek ik NU pas dat ik mijn Vertelseltjes een podium kan geven.

Op NUjij.nl

 

Nou ja - beter laat dan nooit.

Het heeft mij in ieder geval zeer hulpvaardige reacties opgeleverd......en nieuwe lezers.

 

 

 

Op mijn stukje over Marqt (binnenkort opent het filiaal in Hillegersberg zijn deuren) kwam ook enthoustiaste respons.

Met name van Marqt zelf. Of ze mijn foto als profielfoto op Facebook mochten zetten.

Natuurlijk mocht dat.

 

Weer een reden om dat cameraatje altijd in mijn boodschappentas te doen.

 

Onbruikbare dvd

 

The Gathering Storm is prachtig Engels televisiedrama.

Een jaar geleden, toen we in Engeland waren, viel ik er op een avond halverwege in.

 

Dus probeerde ik onlangs deze dvd in Nederland te kopen.

 

Media Markt: "nee mevrouw."

Donner: "nee mevrouw."

Free Record Shop: "nee mevrouw."

Bijenkorf: "nee mevrouw."

Boldotcom: 2e hands voor €25,- 'Nee, boldotcom.'

 

 Dus bij Amazon besteld.

Grappige bijkomstigheid: ik koos voor de goedkoopste shipping oftewel 4-6 weken. Staan ze binnen 5 dagen al voor een dichte deur. Krijg ik een keurig telefoontje van UPS om een afleverdatum af te spreken.

 

So far - so good.

 

Maar nu lukt het me niet deze dvd op mijn spiksplinternieuwe televisie met ingebouwde dvd-speler af te spelen.

 

Hopelijk lukt het op de computer wel.

Sowieso een goede aankoop voor een Nederlandse omroep!

*****

>>Aanvulling 12.30 uur<<

 

Dankzij de reacties, hier en op twitter, heb ik de dvd alsnog bij Amazon UK besteld.

 

Een paar jaar geleden lukte het me niet om een dvd te bestellen. Toen kreeg ik een melding dat die versie niet compatible was het Nederlandse systeem.

Aangezien er nu geen waarschuwing verscheen was ik in de veronderstelling dat het goed was.

 

Oud geleerd - oud gedaan.

***** 

Vraag en aanbod

 

Gisteren verscheen bovenstaande foto op Facebook.

Het is een fully cooked kip - maar het lijkt meer op een blik in barensweeën. Wat eruit komt is allesbehalve een bruin hennetje, zoals de verpakking belooft.

Dit is te koop in de VS. Zoals alles te koop is in de VS.

 

Laatst sprak ik iemand die heel flink aan het weight watchen is.

 

Ik vertelde haar dat supermarkten in de VS goede Weight Watchers producten verkopen.

Van ijs tot kaas. Van zoutjes tot jam.

Veel en lekker.

 

 

Een gat in de Nederlandse markt zou ik zeggen.

Maar vooralsnog durft geen grootgrutter daar in te springen.

***** 

Marqt: een aanwinst voor de stad van enkel werken en van bouwen

 

Opvallend, ik schreef er al eerder over, dat in crisistijd de duurdere, ecologische producten het zo goed doen.

Voor "groen" wordt blijkbaar graag de portemonnee getrokken.

 

Marqt is een aanwinst voor Rotterdam.

Er hangt geen geitenwollensokken lucht.

 

Doe hier geen boodschappen vlak voor etenstijd.

Wanneer u de foto's ziet zult u begrijpen waarom.

 

Marqt:

Te vinden op Binnenrotte (een zijstraat van de Meent, hier zat vroeger Kookpunt) - tegenover Little Italy, dat ongetwijfeld niet blij zal zijn met de komst van deze biologische supermarkt.

 

 

Jammergenoeg moest ik voor verse frietjes naar de minder duurzame grootgrutter.

***** 

Favoriete reisbestemmingen

 

'Amsterdam na San Francisco beste bestemming'

AMSTERDAM - Amsterdam is na het Amerikaanse San Francisco wereldwijd de beste stad om te bezoeken.

Dat blijkt uit de nieuwe rangschikking van Lonely Planet.

De uitgever van reisgidsen stelt jaarlijks een ranglijst samen met de beste bestemmingen.

Amsterdam dankt zijn tweede positie achter San Francisco waarschijnlijk aan de viering van het vierhonderjarige bestaan van de grachtengordel.

Ook de heropening van het Rijksmuseum zou een reden kunnen zijn, maar een woorvoerder van Lonely Planet wilde verder niet op de argumentatie ingaan, meldt Het Parool.

Op de derde plaats is de Indiase stad Hyderabad geëindigd. Deze stad staat bekend om zijn historische centrum. Bron

****************

Je kunt hierover discussiëren.

Wij waren in 1990 in San Fransisco en het was op die 4 weken durende reis allerminst onze favoriete stad.

 

Ik kan op Lonely Planet ook geen criteria voor deze klassering vinden, maar wel vind ik het een leuke site.

 

Een snoepsite voor hen die van reizen houden.

********************************************************

Logeren in Oldeberkoop

 

Hier lunchten we.

P. wilde, gedreven door zijn angst voor besmetting, niet overnachten in Friesland.

 

Het alternatief is allesbehalve goed bevallen - maar dat is achteraf praten.

 

Hotel Lunia staat op het lijstje van eens proberen.

 

De Foto's maken duidelijk waarom.

****

"Oldeverkoop"

 

Hier hebben we dus vier uur voor in de file gestaan.

Een dag na de beroerde reis pak ik de doos uit en ben ik zo blij als een kind.

 

Ik heb een serviezentik.

Na Villeroy$Boch, Wedgewood en Ost India wist ik ook de hand te leggen op een erfstuk.

 

Het servies, dat ook in Weg van mijn moeder aan de orde komt, kwam gehavend in ons bezit na het overlijden van P's moeder.

 

Ik besloot er toch in te investeren en al googelend kwam ik op deze LINK.

 

Mason Stratford Pink wordt al veertig jaar niet meer gemaakt. Dus werd ik heel blij - nee opgewonden - toen ik in de bijkeuken van mijn naamgenote (in Oldeberkoop) deze prachtige uitstalling aantrof.

 

Ik wist mijzelf te beheersen.

Voor zolang het duurt.

 

 

De duif is dood

Zat ik nou naar een trouwerij of een begrafenis te kijken?

Frivool zijn die Luxemburgers in ieder geval niet.

 

Over de hoed van Maxima gaat de Partij voor de Dieren vast en zeker kamervragen stellen.

 

Kent u ze (nog)?

Ik was elf en smoorverliefd op Steve Winwood.
************************************************************

17 miljoen auto's

 

Heeft u me gemist? 

 

We moesten even een boodschap doen in Zuid-Friesland.

We waren al maanden niet meer ten noorden van Rotterdam geweest.

 

Dat hebben we moeten bezuren.

Acht uur in de auto!!!

 

En dan vragen mensen of ik de reis naar Florida niet lang vind duren.

 

Aanbieding

 

 

    Het zat er, gezien de dramatische ontwikkelingen in de boeken/uitgeverswereld, aan te komen.

 

Om mijn boek van de ramsj te redden heb ik het overschot, dat voor mijn uitgever onbetaalbaar is geworden, overgenomen.

 

Dat wil geenszins zeggen dat WEG VAN MIJN MOEDER in de boekenwinkel niet meer te krijgen is.

Integendeel.

Maar dan zal het waarschijnlijk besteld moeten worden en betaalt u de oorspronkelijke prijs.

 

Het risico dat Weg van mijn moeder bij de bieb is uitgeleend zou ik niet (willen) lopen

 

Dussssss verkoop ik mijn boek nu zelf voor €12,- .

Twee voor €20,-

Ik neem de verzendkosten voor mijn rekening.

 

Mail me voor een bestelling en u krijgt een gesigneerd exemplaar thuisgestuurd.

****

Dominee Gremdaat spreekt de waarheid over #bzv

Dagboek van een loods (19)

******************************************************************
17 oktober.

Een slechte start van de dag lijkt weinig goeds te voorspellen.

>>Gisteren antwoordde P., toen ik hem vroeg hoe laat hij bij dok moest zijn: "half tien en ik wil om half negen weg."<<

Voor dag en dauw maakt hij me wakker en terwijl de warme stralen van de douche mijn ochtendhumeur proberen weg te spoelen roept hij vanuit de keuken: "oh nee - sorry - het is tien uur."
Desondanks gaan we even voor half negen van huis zodat hij ruim op tijd is voor bloedprikken.

Ik vind een plaatsje voor de auto en spoed mij naar de apotheek waar de vierde chemokuur, die dok vorige maand al heeft voorgeschreven, klaar zal liggen.
Het ligt niet klaar.

Er wordt mij, tot mijn grote verbazing, naar P's gewicht gevraagd. Dit is de eerste keer dat ze willen weten hoe zwaar hij is.
"Dat is belangrijk voor de zwaarte van de kuur," zegt de assistente.
'Zo...................nou, waarom is dat dan niet eerder gevraagd.'
"Dat wordt iedere keer gevraagd."
'Nee - dit is de eerste keer.'
Ze kijkt op haar scherm en zegt: "op 12 september woog uw man 88.5 kilo."
'Welnee! Mijn man weegt hooguit 84 kilo. Hij woog 88,5 kilo voordat hij met chemo begon.'
Haar ongelovige, achterdochtige blik irriteert me mateloos.
"Wat weegt hij nu dan?"
'Ik gok 84.'

Dok laat ons weer wachten en de Douwe Egberts machine doet het ook niet.

Wanneer ze de deur opendoet kan ik al aan haar gezicht zien dat kuur vier vandaag niet doorgaat.
Het ontvalt me - nog voor we zitten: 'gaat niet door.'
"Goh - hoe weet u dat nou," zegt dok verbaasd.
'Voorgevoel en uw gelaatsuitdrukking.'

"U baalt hè?"

Ze laat ons het bloedbeeld zien. De goede leuko's zijn veel te laag.
Dat betekent dat P. nog gevoeliger is voor besmetting.
Nog gevoeliger?!

"U baalt hè?"

Volgende week hetzelfde ritueel en maar hopen dat de bloedwaarden dan wel een kuur toelaten. Zo niet, dan moet de sterkte van de chemo aangepast worden

We praten over de goede uitslag van de ct-scan, over aanvulling van medicijnen, over haar herfstvakantie waardoor er volgende week een andere dok zit, over het verloop, over zwaardere anti misselijkheid medicatie, over.............

"U baalt hè?"

'Ja, ik baal.'
***************

Sodemieter op! Ga (kunst)boeven pakken!

 

Dit keer was het P.

Gelukkig maar - want meestal ben ik 't.

Hij probeerde zich er, op een wel heel doorzichtige manier, uit te smoezen:

"Daar mag ik toch 100?"

'Nee schat - je bent vlak over de grens (met Zeeland) geflitst. Daar mag je maar 80.'

 

Het rekeningnummer van het CJIB staat al jaren in mijn adressenlijst van internet bankieren.

Dat zegt, volgens mij, voldoende.

 

Wij hebben een abonnement op €23,- bekeuringen.

Ook dat zegt,volgens mij, voldoende.

 

En Middelburg maar innen. 

 

Wij zijn dol op Zeeland, maar Zeeland blijkbaar niet op ons.

*********

Hooglopende ruzie

 

Boer Zoekt Vrouw-presentatrice Yvonne Jaspers schuift voorlopig niet meer aan bij de Wereld Draait Door als tafeldame. “Dat is een keuze geweest van de KRO, waar zij volledig achter staat”, aldus Jansen tegenover Radio 1. “Voor dit seizoen is het basta.” Dat geldt ook voor KRO-presentator Arie Boomsma. bron

 

De KRO verbiedt DWDD beelden van #bzv uit te zenden, omdat Sanne Wallis de Vries daar heel leuk commentaar bij geeft.

 

Domme KRO!!

Na de oersaaie aflevering van afgelopen zondag mogen jullie blij zijn met de aandacht die DWDD  aan jullie programma besteedt.

 

Dat ironie ook kijkers trekt ontgaat de KRO blijkbaar.

****

Troostbloemen

 

We moesten vandaag Brouwershaven verruilen voor Rotterdam.

Juist op een dag dat de lucht knetterblauw was en de zon heerlijk scheen.

 

Morgen moet P. een CT-scan laten maken.

Woensdag hoort hij of de eerste drie chemo's de lymfeklieren en opgezette organen hebben doen slinken.

Best wel een spannend moment.

 

Woensdag is het weer tijd om bloed te prikken.

We hopen maar dat de waarden een vierde kuur toelaten.

Ook een reden voor verhoogde spanning.

 

Thuis troffen we bovenstaand briefje aan.

Maandag is niet de beste dag om bloemen te kopen, maar zo'n kaal huis verdient wel wat fleurigs.

En nu kan P. er nog van genieten.

Lach eens tegen 't vogeltje

Blubberdeblub

 

Het is weer eens zover. Het putje in de douche blubt.

Verder geen last van verstopping.

 

Hoewel...........P. kan - in aanloop naar de komende chemo - niet poepen. Maar dat noem ik een psychosomatische verstopping.

 

Er is me een hoeveelheid water naar beneden gekomen de afgelopen dagen!

Ons park is droog gebleven, maar het naburige Meeuwenstein weet de voeten niet droog te houden.

 

 

Van blubberdeblub heeft iedereen last, zo hoor ik tijdens mijn ramptoeristen wandelingetje.

Pompen draaien overuren.

Inmiddels zijn wij blub-blubvrij.

 

 

De (over het algemeen Belgische) duikers genereren zo hun eigen blubberdeblub.

In het Grevelingenmeer.

 

Wanneer ik ze zie, denk ik alleen maar brrrrrrrrrrrrrrr.

******

Vies hè

Op de buis

*****************************
Er waren deze week een aantal opvallende programma's.
Positief opvallend, maar ook negatief.

Dokter Tinus begint me een beetje te vervelen. Vergeleken met "Moeder is wil bij de revu" is het ronduit slecht.

Omroep Max heeft na "Dokter Deen" (waar ik geen aflevering van heb gezien, vanwege mijn antipathie tegen Monique van der Ven) een succesnummer.
Moeder.............. spreekt enorm aan. In deze kille, digitale crisisjaren is het heerlijk terug te keren naar mijn jeugdjaren.

Trouwens: er is weer een dramaserie in de maak. Van Maria Goos. Dokter Robert genaamd.

Van Rossem for president vind ik zeldzaam slecht.
Slecht omdat er onbeduidende types in onbeduidende situaties voor de camera gehaald worden waar niemand iets wijzer van wordt - laat staan dat het leuk is.
En wat spreekt Amerika deskundige Maarten van Rossem slecht Ameri-Engels.

De BBC documentaires van Louis Theroux daarentegen boeien altijd.
Flauwe woordspeling mijnerzijds slaat op de uitzending vanuit Miami county jail (die uitzendingen staan trouwens allemaal al online, maar ik had ze nog niet gezien).
Het schetst een beklemmend beeld van een wereld achter tralies waar eigen wetten en regels gelden. Theroux is een meester docu-maker.

Over College Tour is al veel te veel geleuterd.
Een klein pluspuntje vond ik de clash tussen John v.d. Heuvel en Twan Huys.
Maar Huys, die ik als journalist hoog heb zitten, liet Holleeder wegkomen met lacherig afzeiken van een goede vragensteller.

Op uitzending gemist - waar bovenstaande programma's allemaal te vinden zijn - trof ik ook een interview met mijn geschiedenisleraar Ebbe Rost van Tonningen aan.
Net als ik moest Ebbe iets kwijt over het verleden van zijn moeder
Eigenlijk merkwaardig: RvT verkoopt gegarandeerd meer boeken over zijn foute moeder dan ik over mijn goede moeder.

Kom ik bij mijn tv-tip voor vanavond: Gosford park om 23 uur op BBC2.
**********************************************************************************

Mijn eigen winkeltje.....

.....zo noemde P. zijn eerste eigen kantoor.

Van 1983 - 1987 was hij hoofdbankwerker bij de Amro bank in Zierikzee. Daarna volgden er nog drie eigen winkels.

"De rot zat er behoorlijk in," zei oudgediende K.V - die ik (niet toevallig) bij de voordeur trof.

Ja - de rot zat er behoorlijk in.

Maar nu staat de Bank er weer kleurig bij.
*****




Kopersmarkt (1)

 

Ze zeggen dat we met een kopersmarkt te maken hebben.

Dat zal wel, maar waarom merk ik daar zo bar weinig van?

 

In Zeeland en Rotterdam zijn wij op zoek naar ons laatste huis.

Dat klinkt dramatischer dan het is.

Ik 57,8 en P. 62,3 zullen na deze move echt niet nog eens aan een verhuizing beginnen, afgezien van een serviceflat of erger.

 

Vorige week hebben we op Schouwen een aantal woningen bekeken.

Wat we aantroffen deed ons werkelijk schrikken.

 

Huis 1 en locatie leken perfect.

Echter, het huis lag vlak naast een opslagloods. De verkopende partij probeerde het pakhuis te negeren. "Daar hebben we helemaal geen last van."

 

Ze hadden dit landelijke huis een jaar geleden gekocht, terwijl hun woning in de randstad nog niet verkocht was.

Tja - dan kom je al snel in de (financiële) problemen, met gevolg dat beide huizen nu in de verkoop staan.

 

Een paar dagen later zijn we - toen er een straffe zuidwestenwind stond - teruggegaan.

In de tuin hoorde ik duidelijk de koeling (klonk als een stationair lopende motor) en rook ik uien.

Jammer.

 

Huis 2 was geheel in de gedateerde bruintinten en rook ook als zodanig.

Daar durven ze dan over de drie ton voor te vragen.

 

Huis 3 was leuk.

Ook dik door de drie ton heen.

Er moest heel wat weggebroken en opgeruimd worden. Maar dat leek ons (financieel) niet onoverkomelijk.

P. had er veel zin in en stelde een lijstje met benodigde ingrepen op.

 

Huis 4 was een opgelapt dijkhuis.

Voor iets minder dan drie ton moest je van je slaapkamer op de eerste verdieping, via twee steile trappen, naar een badkamer in de kelder.

Hoe verzinnen mensen het.

 

Huis 3 bleef ons bezighouden. Dus maakte ik een afspraak voor een tweede bezichtiging.

Ik vroeg bouwer G. mee te gaan om het huis bouwkundig te beoordelen.

 

Gelukkig hadden de verkopers, op mijn uitdrukkelijk verzoek, het huis verlaten.

Het gezicht van de makelaar betrok toen we met G. en zijn maat C. binnenkwamen.

"Ah, ben jij de broer van ??"

'Ja, inderdaad,' zei onze G.

"Ben je net zo'n pietlut als je broer?"

 

Gelukkig (voor ons) is G. heel precies. Hij verschaft kwaliteit en zal nooit lapwerk afleveren.

Het werd al binnen een kwartier duidelijk dat huis 3 het niet zou worden.

 

Nieuw dak, nieuwe dakkapellen, nieuwe houten vloer (bovenverdieping).................en dat waren nog maar de eerste defecten waar hij tegenaan liep.

We kwamen niet eens aan ons verlanglijstje toe. En zo eindigde de bezichtiging voortijdig.

 

Vandaag zagen we huis 5.

Ik belde een makelaar om 12 uur en om 13.30 uur konden we terecht in een inmiddels lege (in 1996 gebouwde) woning.

 

Boy oh boy. Ben u wel eens in een huis geweest met 10 verschillende vloerbedekkingen en 27 verschillende soorten behang en schilderwerk.

"Ach je bent met €10.000 klaar." Fijn, zo'n meedenkende makelaar - die in je portemonnee kan kijken.

 

Ik moest er doorheen kijken - zo zei de sacherijnige makelaar.

Het badinerende toontje begon me danig te irriteren.

Daarom vertelde ik hem dat dit ons negende koophuis zou worden.

 

"Hoge kwaliteit bouwmaterialen." Hij herhaalde het in iedere kamer. 

Ik tikte met mijn ring op een plastic vensterbank.

 

Een kopersmarkt.

Dat roepen de makelaars ook. Maar ze handelen er niet naar.

***

I ♥ in gif gedoopte pennenstreken van Ephi.

 

Afgelopen maandag schreef een lezer dat ik mijn pen vaak in gif doop als ik over GroenLinks schrijf. Misschien heeft deze lezer wel gelijk. Mijn excuses daarvoor. Ik gebruik meestal het materiaal en de grondstoffen die het onderwerp zelf aanlevert. Maar is het werkelijk mijn schuld als er keer op keer blijkt dat de substantie die uit de GroenLinkse achterkamertjes sijpelt duurzaam gif blijkt te zijn? Een venijn dat bestaat uit roddel, (groen)slinkse streken, afgunst en absurde afrekeningen?

 

Gisteren werd bekend dat de gifbeker bij GL nog lang niet leeg is gedronken. Na fractievoorzitter Jolande Sap, na partijvoorzitter Heleen Weening en met haar het hele partijbestuur, is het nu de beurt aan voorzitter Andrée van Es van de onderzoekscommissie 'verkiezingsnederlaag' om op te stappen.

 

En laat ik eraan toevoegen: niet met opgeheven hoofd. Van Es zegt de 'commissie niet in diskrediet te willen brengen' nu bekend is geworden dat ze Sap en Weening min of meer onder druk heeft gezet om hun functies neer te leggen. Andrée van Es, ex-PSP en wethouder in Amsterdam, is een prominent lid van GL en zelfs een belangrijk figuur in de geschiedenis van deze partij. Daarom ook werd ze aangesteld in de functie van voorzitter van de onderzoekscommissie. Na de destabiliserende verkiezingsnederlaag had de partij kennelijk behoefte aan een neutrale en heldere visie op het debacle. En daarvoor was een wijs persoon nodig die zich op gepaste afstand hield van het gewoel, de clans en de achterbakse streken. Andrée van Es dus. Maar eer ze een letter op papier had gezet of een begin had gemaakt met haar feitenrelaas, was de icoon uit vervlogen tijden voor zichzelf bezig met afrekenen. En dit op een zeer persoonlijke wijze, in het geniep en zonder de leden te informeren. De scheidsrechter probeerde dus, met 'de hand van God' (zie Maradona), zelf een doelpunt te scoren.

 

Door haar persoonlijke onderonsjes met betrokkenen te misbruiken. Die commissiegesprekken waren er niet om waarheid en feiten te achterhalen maar om Sap en Weening de mening van Van Es op te dringen. En die luidt: ophoepelen. Zo gaat het dus in het 'democratische' GroenLinks. Maar wie, in hemelsnaam, moet nu de commissie voorzitten die de mankementen en het disfunctioneren van de vorige onderzoekscommissie gaat onderzoeken? In ieder geval geen vrouw, alstublieft! Want na Weening en Van Es schijnt Femke Halsema (volgens een journalist van De Telegraaf die haar roddels opving) ook een dubbele rol te spelen tegen Sap (Halsema ontkent via een magere tweet).

lees verder

****

Beeldig Schouwen

 

De plaatjes spreken voor zich.

**