Ze zeggen dat we met een kopersmarkt te maken hebben.
Dat zal wel, maar waarom merk ik daar zo bar weinig van?
In Zeeland en Rotterdam zijn wij op zoek naar ons laatste huis.
Dat klinkt dramatischer dan het is.
Ik 57,8 en P. 62,3 zullen na deze move echt niet nog eens aan een verhuizing beginnen, afgezien van een serviceflat of erger.
Vorige week hebben we op Schouwen een aantal woningen bekeken.
Wat we aantroffen deed ons werkelijk schrikken.
Huis 1 en locatie leken perfect.
Echter, het huis lag vlak naast een opslagloods. De verkopende partij probeerde het pakhuis te negeren. "Daar hebben we helemaal geen last van."
Ze hadden dit landelijke huis een jaar geleden gekocht, terwijl hun woning in de randstad nog niet verkocht was.
Tja - dan kom je al snel in de (financiële) problemen, met gevolg dat beide huizen nu in de verkoop staan.
Een paar dagen later zijn we - toen er een straffe zuidwestenwind stond - teruggegaan.
In de tuin hoorde ik duidelijk de koeling (klonk als een stationair lopende motor) en rook ik uien.
Jammer.
Huis 2 was geheel in de gedateerde bruintinten en rook ook als zodanig.
Daar durven ze dan over de drie ton voor te vragen.
Huis 3 was leuk.
Ook dik door de drie ton heen.
Er moest heel wat weggebroken en opgeruimd worden. Maar dat leek ons (financieel) niet onoverkomelijk.
P. had er veel zin in en stelde een lijstje met benodigde ingrepen op.
Huis 4 was een opgelapt dijkhuis.
Voor iets minder dan drie ton moest je van je slaapkamer op de eerste verdieping, via twee steile trappen, naar een badkamer in de kelder.
Hoe verzinnen mensen het.
Huis 3 bleef ons bezighouden. Dus maakte ik een afspraak voor een tweede bezichtiging.
Ik vroeg bouwer G. mee te gaan om het huis bouwkundig te beoordelen.
Gelukkig hadden de verkopers, op mijn uitdrukkelijk verzoek, het huis verlaten.
Het gezicht van de makelaar betrok toen we met G. en zijn maat C. binnenkwamen.
"Ah, ben jij de broer van ??"
'Ja, inderdaad,' zei onze G.
"Ben je net zo'n pietlut als je broer?"
Gelukkig (voor ons) is G. heel precies. Hij verschaft kwaliteit en zal nooit lapwerk afleveren.
Het werd al binnen een kwartier duidelijk dat huis 3 het niet zou worden.
Nieuw dak, nieuwe dakkapellen, nieuwe houten vloer (bovenverdieping).................en dat waren nog maar de eerste defecten waar hij tegenaan liep.
We kwamen niet eens aan ons verlanglijstje toe. En zo eindigde de bezichtiging voortijdig.
Vandaag zagen we huis 5.
Ik belde een makelaar om 12 uur en om 13.30 uur konden we terecht in een inmiddels lege (in 1996 gebouwde) woning.
Boy oh boy. Ben u wel eens in een huis geweest met 10 verschillende vloerbedekkingen en 27 verschillende soorten behang en schilderwerk.
"Ach je bent met €10.000 klaar." Fijn, zo'n meedenkende makelaar - die in je portemonnee kan kijken.
Ik moest er doorheen kijken - zo zei de sacherijnige makelaar.
Het badinerende toontje begon me danig te irriteren.
Daarom vertelde ik hem dat dit ons negende koophuis zou worden.
"Hoge kwaliteit bouwmaterialen." Hij herhaalde het in iedere kamer.
Ik tikte met mijn ring op een plastic vensterbank.
Een kopersmarkt.
Dat roepen de makelaars ook. Maar ze handelen er niet naar.
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten