De Amerikanen dus - met drie dikke punten.
Het is 5,5 tegen 2.5.
Het is 5,5 tegen 2.5.
____________________________________________________________
Zaterdag(ochtend) pairings:
Chad Campbell and Stewart Cink (U.S) vs. Justin Rose and Ian Poulter (Eur)
Justin Leonard and Hunter Mahan (U.S) vs. Graeme McDowell and Miguel Angel Jimenez (Eur)
Phil Mickelson and Anthony Kim (U.S) vs. Oliver Wilson and Henrik Stenson (Eur)
Jim Furyk and Kenny Perry (V.S) vs. Padraig Harrington and Robert Karlsson (Eur)
____________________________________________________________
En wie denkt dat golf een elitaire sport is, ver boven voetbal verheven, raad ik aan om toch eens goed te gaan kijken en vooral te luisteren.
In tegenstelling tot een toernooi als the British Open, weet het publiek zich namelijk niet te gedragen. De Ryder Cup heeft weinig meer met sportiviteit te maken, zoals Samuel Ryder het zich zo'n tachtig jaar geleden had voorgesteld.
Ik roep in mijn herinnering de Ryder Cup van 1999 in Brookline (Boston) op. Daar ging nogal wat mis. Zowel on als off course.
Wij Europeanen kwamen vocaal niet boven de zwaar beschonken Amerikanen uit. Een paar Ieren uitgezonderd.
Het werd zelfs zo erg dat de Engelsen niet meer durfden te juichen, dus hoorde ik mijn eigen stem verdwaald roepen "come on Lee", toen de sympathieke Engelsman - LeeWestwood - de tee opkwam. Hij knikte lachend naar de tribune.
Maar een Amerikaan achter mij riep tot mijn grote schrik en ook woede: "push her over the edge". Even werd het ijzingwekkend stil.
Ik kreeg een klopje op mijn schouder en een vrouwenstem fluisterde in mijn oor "I apologize. I think you're brave".
Het was de vervelendste Ryder Cup die ik heb meegemaakt. Niet zozeer omdat Europa verloor, maar omdat de stemming grillig was.
En dat is altijd zo gebleven. Nu ook weer, in Louisville - Kentucky.
De Amerikaanse spelers hitsen het publiek enorm op. Ongehoord.
Ze zijn zo gefrustreerd. De Cup is sinds 2002 in Europees bezit en het gezichtsverlies van de gehele natie is niet te verkroppen.
Amerika verliest op alle fronten - dus is deze Ryder Cup van levensbelang.
Boo (spreek je uit als Boe) Weeckly stopt nog een pluk pruimtabak achter zijn kiezen en de andere boer - J.B. Holmes - ontdoet zich van een dikke witte fluim.
Elitaire sport?
Eerlijk is eerlijk. Bij vlagen wordt er magnifiek gespeeld, met name door het Texaanse duo Leonard/Mahan.
De Amerikanen vormen eindelijk een team. Dat is niet in de laatste plaats te danken aan de afwezigheid van world no. 1 Tiger Woods.
Juist zonder Woods het team van de Verenigde Staten de Ryder Cup dit jaar. En dat mag een opmerkelijk fenomeen heten.
____________________________________________________________
En wie denkt dat golf een elitaire sport is, ver boven voetbal verheven, raad ik aan om toch eens goed te gaan kijken en vooral te luisteren.
In tegenstelling tot een toernooi als the British Open, weet het publiek zich namelijk niet te gedragen. De Ryder Cup heeft weinig meer met sportiviteit te maken, zoals Samuel Ryder het zich zo'n tachtig jaar geleden had voorgesteld.
Ik roep in mijn herinnering de Ryder Cup van 1999 in Brookline (Boston) op. Daar ging nogal wat mis. Zowel on als off course.
Wij Europeanen kwamen vocaal niet boven de zwaar beschonken Amerikanen uit. Een paar Ieren uitgezonderd.
Het werd zelfs zo erg dat de Engelsen niet meer durfden te juichen, dus hoorde ik mijn eigen stem verdwaald roepen "come on Lee", toen de sympathieke Engelsman - LeeWestwood - de tee opkwam. Hij knikte lachend naar de tribune.
Maar een Amerikaan achter mij riep tot mijn grote schrik en ook woede: "push her over the edge". Even werd het ijzingwekkend stil.
Ik kreeg een klopje op mijn schouder en een vrouwenstem fluisterde in mijn oor "I apologize. I think you're brave".
Het was de vervelendste Ryder Cup die ik heb meegemaakt. Niet zozeer omdat Europa verloor, maar omdat de stemming grillig was.
En dat is altijd zo gebleven. Nu ook weer, in Louisville - Kentucky.
De Amerikaanse spelers hitsen het publiek enorm op. Ongehoord.
Ze zijn zo gefrustreerd. De Cup is sinds 2002 in Europees bezit en het gezichtsverlies van de gehele natie is niet te verkroppen.
Amerika verliest op alle fronten - dus is deze Ryder Cup van levensbelang.
Boo (spreek je uit als Boe) Weeckly stopt nog een pluk pruimtabak achter zijn kiezen en de andere boer - J.B. Holmes - ontdoet zich van een dikke witte fluim.
Elitaire sport?
Eerlijk is eerlijk. Bij vlagen wordt er magnifiek gespeeld, met name door het Texaanse duo Leonard/Mahan.
De Amerikanen vormen eindelijk een team. Dat is niet in de laatste plaats te danken aan de afwezigheid van world no. 1 Tiger Woods.
Juist zonder Woods het team van de Verenigde Staten de Ryder Cup dit jaar. En dat mag een opmerkelijk fenomeen heten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten