P. ging naar het oude deel van Nice, door mij omgedoopt tot het Romaanse kwartier, om te tekenen. Ik wilde winkeltjes kijken.
De winkelstraten zijn legio en ruim opgezet. Het doet me heel erg aan Italië denken, met die promenades en schaduwrijke galerijen. De PC is dan maar een bekrompen straatje.
Ik wilde niets kopen maar ben nou eenmaal een tassen -en sjaals freak.
Dus bij Hèrmes moest ik naar binnen. Het koele, arrogante welkom was vast en zeker te danken aan mijn outfit. Shorts en een t'shirt van een (voor hen) inferieur merk staat gelijk aan arme sloeber - oppassen dus!
In de chique straat schreeuwde een dronkaard. Eén van de verkopers belde meteen de politie.
Acht "Hermès-representanten" in een ruimte van vijftig vierkante meter.
Ik liep wat rond te snuffelen en kreeg een man met een "oortje" achter mij aan. Zijn adem was hoor -en voelbaar.
Het irriteerde mij - maar het wantrouwen vond ik beledigend en vernederend.
Dus draaide ik me ineens om en zei:
"Why are you following me? You are practicly stepping on my heels. Don't you trust me? Do you suspect me of steeling?"
Hij schrok van de directe confrontatie in mijn onvervalste Amerikaans.
'I have to stay with you in case you need assistance. It's the policy of the company.'
"Well - I don't want you to stay with me."
Toen kwam er een andere (waarschijnlijk een stapje hoger) verkoopster bij: 'We always do this - staying with our clients. To help.'
"When I came in, there was nobody to welcome me. Nobody asked me if I needed assistance. He just started following me. I will let you know if I need help. I can even do that in French, you know.
Do you want to see my creditcards?"
Nu voelden zij zich beledigd en vernederd. Andere klanten genoten mee van dit valse duet.
"No, no Madame - please. We trust you."
Ze dropen af en ik wandelde naar de volgende winkel. Voor deze tas (gekocht bij een alleraardigste Madam) viel ik meteen.
De verpakkig is bijna net zo mooi als de tas zelf.
Louis Vuitnon - Burberoui
Ik blij. P. niet zo.
******
2 opmerkingen:
In het NRC van vandaag (4/9) over de nieuwe winkel van Hermès in Parijs:
"...Irritant is de overvloedige bewking. Draal je naar hin idee ergens te lang, dan schieten ze toe. Een zogenaamd onopvallende omsingeling volgt. Dat voelt ongastvrij."
Hé Wampie, wat leuk jou hier weer te treffen. Zijn er nu 2 Hermès winkels in Parijs? Ik vind het altijd nog een prachtig merk. Echte kunstwerkjes.
Een reactie posten