26 april, 2012

Verzetsgeluiden gehoord

*******************************************************
Lees eerst nog even deze rake column van Theodor Holman in Het Parool

HERDENKING

Natuurlijk moet er ook aandacht zijn voor de Waffen-SS'ers die omgekomen zijn tijdens de Tweede Wereldoorlog. Maar dat moet natuurlijk niet tijdens de herdenking op 4 mei op de Dam gebeuren. Welke gek heeft dat bedacht? Welke idioot meent: 'Ja, dat geeft troost, als we een man gaan herdenken die bij de Waffen-SS zat.' Grote vraag: waarom wil men dat?

Het gaat om een knul van vijftien - aan hem ligt het niet - die een gedicht over zijn oudoom, de Waffen-SS'er - heeft gemaakt. Vast een mooi gedicht,maar de volwassene van het Comité 4 en 5 mei die heeft besloten deze poëzie op 4 mei op de Dam te laten voordragen, moet vervuld zijn van een vreemd schuldgevoel. Zoiets van: die Waffen-SS'er was ook een mens die er recht op heeft op dodenherdenking herdacht te worden. Waarom heeft hij dat recht eigenlijk?

Ik laat mij al jaren op 4 mei niet op de Dam zien, en ik zal u uitleggen waarom dat is. Het was de gewoonte - en is het misschien nog steeds - afwisselend het ene jaar iemand uit te nodigen die een herdenkingsrede hield over de verschrikkingen in Europa tijdens de Tweede Wereldoorlog, en het andere jaar iemand die over de verschrikkingen in Nederlands-Indië kwam vertellen - meestal een schrijver. Ooit werd ik gepolst voor zo'n rede, maar ik hoorde niets meer. Tot een ambtenaar mij in vertrouwen namen vertelde waarom het niet door was gegaan: toen 'men' mij ging natrekken, bleek ik lid te zijn van het Republikeins Genootschap - en aangezien de redenaar na de herdenkingsplechtigheid aan hare majesteit zou worden voorgesteld, had 'men' besloten haar niet in verlegenheid te brengen door haar met mij te confronteren.

Met een erfgenaam van een Waffen-SS'er heeft majesteit minder moeite dan met een republikeins auteur wiens beide ouders in Indië in het kamp hadden gezeten, en laten we eerlijk zijn: zo'n dichter van vijftien treft ook geen enkele blaam. verder


Alle felle reacties van instanties, particulieren en columnisten als Holman hebben zowaar hun vruchten afgeworpen.

De foute keuze van het Nationaal Comité 4 en 5 mei is uit het programma verwijderd. Maar wel met het nodige gespurtel van de directeur - Mevrouw Nooter.
Radio 1 vanmiddag: luister vanaf de 35ste minuut. .

God, wat had die er de pest over in. Haar stem trilde, naar ik aanneem, van woede.

Ik, boos tweedegeneratiekind, kreeg nog een trap na. Ik zou met mijn felle (re)actie de wonden van de eerste generatie hebben opengereten.

Ook een manier om een aanval op je eigen geweten te pareren.
************************************************************************

Geen opmerkingen: