Naples Pier

Geen woorden, maar beelden.

 

Tropische schade

***************************************

Wij laten altijd spullen achter in Naples.

 

Spullen die we in Nederland niet gebruiken. Het bespaart ons een hoop gesleep.

We geven de klusjesman van het hotel een dikke fooi en hij stalt een koffertje en een tas voor ons.

 

Als we terugkomen staan het koffertje en de tas op onze kamer en bij opening ontvlucht er een muffe lucht. Ik ruik vooral vocht.

 

De spullen hebben namelijk elf maanden in een ruimte zonder airco gestaan. Maar er is geen spoortje schimmel te bekennen.

 

Gisteren, in de regen, dacht ik: "worden mijn voeten nou nat?"

Gisteravond, toen ik ze uittrok, ontdekte ik dit.

 

Ik kan de zolen er bij wijze van spreken afblazen.

 

 

Amerikanen zouden waarschijnlijk een claim indienen.

 

Mijn schoenen gaan bij de schoenmaker in een klem. Meer niet.

 

En ik wil nu trouwens wel eens mijn slippers aan.

 

 

Hoewel..........

 *****

Hoge luchtvochtigheid

 

We zijn nu 16 dagen in Florida en hebben welgeteld twee stranddagen gehad.

Vandaag is het weer een "lampendag" - zo somber.

 

Ik kan nou ook niet zeggen dat het een tropische regendag is.

De temperatuur verschilt veel niet met een gemiddelde herfstdag in Nederland.

 

In ieder geval hebben de inpakkers bij Publix eerst zichzelf in plastic gestoken.

Een lelijke auto is niet mooi.

Naples' toko's

 

2 maart 2013

                                                        

 De tip van de Indonesische ober was geniaal!

We vonden Asian Depot en verlekkerden ons aan alle, uit het moederland geïmporteerde, producten.

Een echte toko.

Het enthousiasme waarmee eigenares Vivi ons rondleidde door haar heerlijke, rommelige winkel was hartverwarmend.

Ik hoef in het vervolg geen kruiden, sambal en ketjap meer mee te nemen.

Ze hebben zelfs vier verschillende soorten kroepoek.

 

Ik vroeg of ze spekkoek verkocht.

Die was helaas uitverkocht.

Maar ze ging ons voor naar een schap waar wel super Nederlandse producten stonden.

Is weer eens iets anders dan peanut butter & jelly.

 

********************************

 

29 januari 2014

 

Bovenstaand stukje is van vorig jaar.

Sinds we Asian Depot hebben ontdekt neem ik niets meer mee uit Nederland.

 

Vorige week zijn we weer bij Vivi gaan winkelen. Ze herkende ons meteen.

"Ellen - blok."

 

Vandaag was de andere Aziatische winkel, dichterbij, aan de beurt.

Ik moest een flesje ketjap hebben. Vivi verkocht alleen grote flessen.

 

 

Poepchinees zeiden we vroeger.

Sinds het Gordon-incident mag dat natuurlijk niet meer.

Maar dit is een pieschinees. De hele winkel stonk naar urine.

 

 

Niemand in dit oosterse oerwoud wilde ons de weg naar de ketjap wijzen.

Ze zaten achter de toonbank naar een Koreaanse soap te kijken.

 

Uiteindelijk ging ik toch weg met een fles die ik ook bij Vivi had kunnen kopen.

 

 

Alle ingrediënten zijn sinds enkele jaren verkrijgbaar.

Dat is een enorme plus.

 

 

Vanavond staat er dus nasi op het menu.

Met een gebakken ei en pindasaus.

 

Selamat makan.

********

Reünie op Captiva

 

Naar Sanibel filmpje

 

Gevaarlijke bezigheid filmpje

 

 

Onze "British Open" vriendin is realtor op Captiva en woont tevens in Atlanta.

We bezochten haar gisteren.

 

Wat een gezelligheid en gastvrijheid genoten wij in dat heerlijke oord, anderhalf uur rijden van Naples.

 

En wat leuk om Kim in haar eigen omgeving te zien.

 

Twee bloody mary's

 

Na een gezellige en lekkere lunch vroeg Kim waarom we niet bleven.

En waarom ook niet.

Ik had ons vrachtwagen volgeladen met strandstoelen en andere badspullen.

 

Niet nodig.

Kim plantte ons op het privé-strand dat bij het resort hoort waar zij woont en ging zelf nog even aan het werk. Ze had juist die ochtend nog een huis verkocht.

 

En we beeïndigden de avond met cocktails en de sunset op haar balkon - gevolgd door stone crabs, fajita's en clam chowder.

 

 

In juli zien we Kim weer.

Op de eerste rij aan de achttiende hole van Royal Liverpool.

*****

Lekker stappen en happen

 

 

Via OpenTable, een online reserveringssysteem, had ik een tafeltje geboekt in een - voor ons nieuw - Italiaans restaurant.

Na het douchen wees P., een enorme pasta-liefhebber, mij op het menu.

 

"Is het niet te pasta-achtig voor jou, El?"

Ja, dat was het eigenlijk wel.

Hij wees me op een kleine kaart met vooral gevulde pasta's voor een gevulde portemonnee. Ik vreesde dat ik de verkeerde keuze had gemaakt.

 

Maar waar kun je op zaterdag om vijf uur nog een reservering maken?

 

Ik belde een van onze favorieten USS Nemo op.

No way dat ik nog een tafel zou kunnen boeken: daarom vroeg ik direct of we om half zes (borreltijd) aan de bar terecht konden.

Als wij samen zijn eten we het liefst aan de bar.

 

Een half uur later had ik een heerlijke sake-cosmopolitan voor mijn neus. Het restaurant zat om kwart voor zes vol.

 

Vooraf: NEMO’S APPETIZER SELECTION FOR TWO - yuzu shrimp tempura, tuna tataki and ceviche.

Als hoofdgerecht koos P. voor SEAFOOD FETTUCINE with lobster, shrimp, clams, tomato sauce, Parmesan cheese and fresh basil.

De altijd attente (Poolse) bartender Peter reageerde direct: "You had that last year as well sir!"

 

Een hoofdgerecht was voor mij te veel en dus nam ik een tweede vooraf:

BLUE CRAB CAKES with yogurt-dill raita sauce , mango chutney.

 

Het toetje deelde ik weer met mijn echtgenoot, die standaard zegt dat hij geen toetjes eet.

Maar ik ken hem.

Lot of crap.

****

 

Gasten bij het zwembad

Octavio haalt KAPriolen uit.

 

Kijk........dit zou P. nou nooit voor mij doen. 

 

My kind of guy.

 

Ik hoop nu - onder een hete douche - weer warm te worden.

*****

Betere tijden

 

Het is duidelijk: de economie in Florida trekt aan.

Voor groot en klein, voor rijk en arm.

Europese auto's zijn hot.

Amerikanen (vriend Sonny verklaart ons trouwens nog steeds voor gek met onze Mini) zouden er vijf jaar geleden niet aan gedacht hebben in een Fiat 500 te rijden. Nu zie je ze overal.

Wat wil je, met deze bezineprijzen.
Ik zocht even in mijn blogjes en kwam onder andere deze foto tegen.

  Nu kost een gallon bij dezelfde pomp: $3.459

Maandag gaan we naar Captiva. Vandaar dat we gisteren vast getankt hebben.
Druk?
Zeker.
Maar moet je eens in het weekend proberen te tanken bij Costco.
En voor een literprijs van $3.379 wachten wij graag even.

 

Het is ongekend druk voor de tijd van het jaar.

Normaliter strijken de snowbirds pas na superbowl weekend neer.

Er staan minder huizen te koop.

De groei zit er weer in.

Activiteit alom.

Het wemelt van de kleine, vaak aftandse, trucks.

Ook hier geldt, net als in Nederland: dit is het moment van/voor de zzp'er.

******

Digitale junk (1)

 

Regelmatig word ik erop gewezen dat ik verslaafd ben aan internet.

Dat zou best zo kunnen zijn.

 

Wanneer ik een hotel boek, via internet, check ik eerst of er gratis wifi is. Anders gaat het feest niet door.

 

Mijn blog moet iedere dag ververst worden.

Bloggen is net als tanden poetsen. Heb ik het niet gedaan, dan voel ik mij de hele dag vies.

 

Ik ken mensen die zeggen niets met internet te hebben.

Ondertussen nodigen ze me wel uit voor Candy-knapperdepap, Farm-huppeldepup, Doll-mopperdemop en andere spelletjes, waar ik dus helemaal niets mee heb.

Het enige spel waar je mij voor wakker mag maken is Wordfeud.

 

De vrienden die mij een digitale junk vinden maken trouwens wel gretig gebruik van mijn "kennis."

 

De afgelopen dagen ben ik hier in de VS druk bezig geweest WhatsApp en Viber te installeren op Smart -en iPhones.

En sindsdien krijg ik het ene bericht na het andere. Allemaal gratis.

 

 

Zou ik zonder social media kunnen?

Twitter kan mij gestolen worden, maar aan Facebook heb ik veel te danken.

 

Zo zijn er al veel oude banden aangehaald, heb ik oude bekenden en vrienden na 40+ jaren teruggezien.

 

Over een maand vier ik hier in Naples, evenals vorig jaar, mijn verjaardag met Nederlandse vrienden.

Dankzij Facebook.

 

Een oud-schoolgenoot, die al jaren in de VS woont, las mijn berichten op Facebook en reageerde direct. Zijn moeder woont in Naples en hij bezoekt haar binnenkort.

Een lunchafspraak staat inmiddels genoteerd.

 

Ik, een digitale junk?

Vast en zeker.

*****