10 januari, 2014

Rondje Rotterdam

 
P. moest voor controle naar de DdH.
Terwijl hij goed nieuws kreeg zat ik in lijn 25 naar het centrum.
 
Heerlijk om weer in mijn stad te zijn.
Zeeland is top - maar ik kan gewoon niet zonder Rotterdam.
 
Bij de Bijenkorf werd mijn geduld op de proef gesteld. Toch wist ik me dit keer in te houden.
For my own benefit.
 
Tijdens de Dwaze Dagen in oktober had ik deze gestreepte handdoeken gekocht.
Ze vonden twee maanden later hun bestemming in de nieuwe logeerkamer.
Maar eerst "waste" ik ze zonder waspoeder.
De witte strepen werden desondanks roze.
 
Bonnetjes had ik niet meer. Dus printte ik het digitale rekeningenoverzicht uit. Om toch maar iets van een bewijs te kunnen overleggen.
Bij de klantenservice konden ze daar niets mee.
 
De afdeling werd gebeld en natuurlijk kreeg ik een eindeloze preek van de verkoopster.
"Azijn, mevrouw. U had ze in azijn moeten wassen."
 
Ik pruttelde heel even: 'Geen centje pijn met handdoeken van de Hema.'
Fout. Mond dicht en schuldig ja-knikken, El! Ik wilde tenslotte graag mijn geld terug.
 
Met de verkoopster ging ik naar een computer.
Na lang zoeken vonden we merk en serienummers en kon de terugstorting gereed gemaakt worden.
Ik was haar heel erg dankbaar.
 
Met een "gratis koffie met gebak" voucher trakteerde ik mijzelf in het Bijenkorf restaurant, waar de heimwee naar 010 toesloeg toen ik op de Coolsingel neerkeek.
 
Daarna liep ik naar ons oude adres om de postbus te legen.
Bij de kapper op de Meent maakte ik een afspraak voor vrijdag.
 
Vervolgens ging ik op zoek naar een koffertje met laptoptas.
 
1.Van Os - Bulgersteyn
Nope
 
2. De Turken op de Hoogstraat
Nope
 
3.V&D
Nope
 
4. Stadhuisplein (advies van de V&D verkoper)
Nope
 
5. Van Os - Korte Lijnbaan?
Is geen Van Os meer.
 
Op Weena stapte ik weer op lijn 25. Naar Seve Golfcenter waar P. en zoonlief mij stonden op te wachten.
Ik kon niet meer. Het huilen stond mij nader dan het lachen.
 
Die nacht protesteerde mijn geopereerde meniscus.
De gillende pijn liet zich niet zomaar stillen met een diclofenac.
Daar waren wel een paar dagen voor nodig.
 
En het koffertje met laptoptas?
 
Waarom had ik daar niet eerder aan gedacht.
 
DUIFHUIZEN natuurlijk!!!
In Oud Beijerland, de bakermat van dit "concern".
Ik zie nu op internet dat er inmiddels 20 winkels zijn.
 
Geloof me:
Heeft Duifhuizen het niet, dan slaag je nergens.
Dit setje kostte nog geen €90,-
Het gaat nu eerst in een badje van azijn.
 
 

Geen opmerkingen: