Het moord-effect

 

Het is 3 uur.

Ik heb wat geslapen, maar lig nu al tijden wakker. Een kwaal die ik van mijn moeder heb geërfd.

 

Op facebook stromen de felicitaties binnen.

Het is 9 uur in Nederland.

 

Een vriendin plaatst oord op wordfeud.

Ik heb geen klinkers en zet er een m voor.

 

Eruit. Bloggen over wat me dwars zit.

Geen mooi weer verhaaltje op deze mooie dag.

 

Ik ben al weken met mijn gedachten in Bilthoven: in de garage van Els Borst.

Het laat me niet los.

Wat is daar gebeurd?

Wie heeft haar vermoord en waarom?

Het idee dat er nog geen dader is opgepakt benauwt -en irriteert me.

 

Els Borst was nou echt de enige politica die ik vertrouwde. Ik heb op haar gestemd.

Ze leek mij authentiek. Integer. Oprecht. Doortastend.

Ze was een vakvrouw.

 

Er zijn binnenkort verkiezingen.

Gemeentelijk zou ik niet D66 hebben gestemd. Landelijk wel.

Oud-schoolgenoot Pechtold is momenteel, wat mij betreft, de beste parlementariër.

 

Nu lees ik dat D66 op 19 maart grote winsten gaat boeken.

Ik denk aan de moord op Pim Fortuyn (ook in verkiezingstijd) en de reactie van de kiezers daarop.

 

Het idee dat het moord-effect ook nu een rol gaat spelen moet voor D66 toch "ongemakkelijk" aanvoelen.

Wrang. Gruwelijk.

Maar blijkbaar werkt het zo.

 

Beiden arts, beiden dol op hun werk: Els Borst en mijn moeder, die mij vandaag - 59 jaar geleden - op de wereld zette.

Ze hadden heel goed samen door één deur gekund.

 

Jammer dat ik niet hemels denk.

*****

Kunstige kitsch of kitscherige kunst

We hadden gegeten met onze Wassenaarse vrienden die een week in Fort Myers zijn.

Fifth Avenue is altijd leuk.

Er zijn gekke dingen en bijzondere mensen te zien.

Er is één winkel, waar ik niet mocht fotograferen, die vol staat met aan-je-ogen-pijn-doende decoraties.

Die worden grif verkocht aan de miljardairs en miljonairs. Heel dure kitsch voor in hun nagebouwde Veneziaanse kastelen.

Ook kitsch?

Maar dan wel leuke.

En bij alles dat met golf te maken had dacht ik aan 35 jaar geleden.

26 februari 1979:

Onze zoon werd geboren.

Fotografen fotograferen

Zij zette een bloem in een rots en maakte daar een foto van.

Cursus?

 

Er stond nogal wat wind en er waren golven, maar deze strandganger moest en zou een olijke foto van zichzelf laten maken.

 

Met een dikke Havana tussen de lippen nestelde hij zich met veel moeite in de branding.

Hij hield hield zijn sigaar brandend wat ik toch wel een prestatie vond.

 

Dolfijnen

 

Een beetje bewogen en moeilijk te volgen, maar.........ik heb ze.

*****

EvenWicht

Filmpje 2

Filmpje 3

Heerlijk als andere mensen je zo'n aangename middag bezorgen.

U moet het helaas zonder het commentaar van André van Duin doen.
*****

Donner, Selexyz, Polare...................................Donner

 

Het voelde als een vernedering toen Polare de deur van "onze" grootste boekhandel voorgoed op slot deed.

Ik voelde het aankomen. link

 

Maar geen volk zo strijdvaardig als Rotterdammers.

 

Het wordt een zware klus, maar als schrijver van "Weg van mijn moeder" (zie foto's in betere dagen)

hoop ik van harte dat Donner een doorstart kan maken.

 

 

"Crowdfunding, neem een aandeel in Donner!

 

De grootste boekhandel van Nederland moet weer terug naar de oorsprong: op eigen kracht, echt Rotterdams, groots en meeslepend: Donner!

Vanaf nu kan iedereen die dat wil geld investeren in Donner moet blijven. Dat kan door hieronder op de knop Steun ons te klikken. De knop leidt naar de website van Symbid. Daar kunt u deelnemen aan de crowdfunding, en dus een aandeel nemen in het nieuwe Donner.

Het doel van deze crowdfunding is geld ophalen om de overname te kunnen betalen, maar vooral ook om het nieuwe bedrijf een gezonde startpositie mee te geven. Op het moment dat Donner weer onder eigen naam verder gaat zal er geld nodig zijn om de voorraden te bekostigen en om diverse investeringen te doen, zoals: terugbrengen van de oude naam op de gevel en in de winkel, een IT- informatiesysteem en een goede website."

 

Want: DONNER MOET BLIJVEN

*********

Plaatsvervangende schaamte

 

Mijn moeder stelde haar leven in de waagschaal voor ons stemrecht.

 

"Mam, mag ik deze ronde overslaan?"

****

 

 

Schuldig?

Judge "Liar, liar pants on fire" Judy sprak hem vrij.

 

Maar of HIJ onschuldig is?

****

Smaken verschillen

Vi ses neste år??

 

"Tot volgend jaar?"

Nee, ik denk het niet - hoewel de Noren het financieel veel beter hebben dan wij.

 

Maar de afgelopen drie weken waren zij onze buren op het strand:

De Noorse tweeling.

 

Wat hebben wij van die glunder-koppies en korte stevige pootjes uit Kristiansand genoten.

We zagen Nora en Erica van afwachtend naar zelfverzekerd veranderen.

 

De laatse dag verliep niet geheel voorspoedig.

Nora had zand, zonnebrandcrème en zeewater in haar oogjes gewreven en die zwollen in no time als ballonnen op.

 

Het leed was even niet te overzien.

Maar de ouders bleven kalm.

Pappa (die zijn 12 weken betaald vaderverlof nu had opgenomen) ging met haar over het strand lopen.

Ze kalmeerde viel in slaap.

 

Hij bedekte haar met een t'shirt en ging voor haar zitten zodat de zon haar niet kon bereiken.

 

Gelukkig zaten we op het lege deel van het strand, anders had ik niet geweten hoe de Amerikanen gereageerd zouden hebben.

Waarschijnlijk was er paniek uitgebroken.

 

 

Gelukkig pakte pappa zijn dochter na tien minuten slapend en wel weer op.

Nora's ogen gingen open.

Ze waren nog wat rood, maar straalden gelukkig voor de laatste foto op het strand.

 

Vandaag zitten ze waarschijnlijk op een slee.

 

Tevreden klant

Hilfiger is een winkel waar zelfs manlief graag komt.

P. vindt de kwaliteit geweldig en geniet van de grote keuze.

Zoonlief wil jeans.

Ooit had hij in Nederland een Hilfiger broek in de uitverkoop gekocht voor €81,-

Gisteren kocht ik jeans voor hem bij de splinternieuwe, super grote Tommy Hilfiger store in Estero:

$ 33,60 per stuk!!

Vandaag ging ik ze omruilen omdat ik er een weeffoutje in meende te zien.

"Onzin," volgens P. "Verzin maar een ander excuus, El."

'Okee, dan ga ik alleen.'

"Nee nee nee, ik wil mee."

Nu had ik nog meer opdrachten, die ik allemaal moest, nee-mocht, uitvoeren in deze heerlijke Miromar Outlet Store.

Je wordt er fantastisch geholpen door medewerkers met oortjes, die binnen twee tellen bij je zijn als je ze nodig hebt.

Bij het afrekenen werd mij dan ook gevraagd wie mij het beste had geholpen.

Daar kon ik geen antwoord op geven:

1. ik had niet op de naambordjes gekeken

2. ze waren allemaal even lief en hulpvaardig

3. de kassière was waarschijnlijk de beste, maar zij mocht zichzelf niet nomineren.

Waarom zij zo goed was?

Ik rekende een hele stapel fors afgeprijsde kleren af.

Ze liep keurig met mij de bon door. Het viel me op dat de geruilde jeans vandaag een dollar duurder waren.

Ze vertelde dat dat nog de Presidents Sale prijzen waren en dat vanmorgen de prijzen waren veranderd.

Ik viel niet over die twee dollar omdat ik niet weet waar in Nederland ik jeans van Tommy Hilfiger voor €26,- kan kopen.

Dus pakte ik mijn creditcard.

"You know what..............I'll give you an extra 20% discount for all items, since you're such a good customer."

Ik stond echt even versteld, maar weer toonde ze mij de bon.

Inderdaad, er was nog eens bijna $60,- vanaf gehaald.

 

 

$241,55 oftewel €175,??

 

Ik tevreden. P. tevreden. J&R tevreden.

*****

Bewuste boete

 

Ze staan niemand in de weg en sommige hebben een parking permit.

Maar ja, daar mag je dus niet staan.

Vanmorgen om 10 uur zien wij voor het eerst bonnen onder de ruitenwissers zitten.

Volgens P. krijgen ze de eerste keer een prent van $30,-

De tweede keer is minder de moeite waard: $200,-

Wij hebben wederom een heerlijke dag op het strand.

Ik ben verguld met mijn miniatuur schelpen, maar volgens P. stellen ze niets voor.

Dus maak ik deze foto en geef ze daarna terug aan het strand.

Om 14 uur zijn we terug op het parkeerterrein.

De GMC staat er nog. De beboete Mercedes is weg.

Even zo makkelijk staan er weer andere auto's.

Als wij die gele prenten zien, dan moet dat anderen toch ook opvallen??

Maakt niet uit.

Voor een dagje strand heeft men graag $30,- over.

Tenzij.....

************

Iets met autosleutels

Alweer?

Ja, alweer. Maar dan anders.

Ochtendritueel:

Na het ontbijt vertrekt P. naar Lowdermilk Park.

Ik kom later. Lopend of op de fiets.

P. zit dan met zijn boekje rustig in het park op mij te wachten.

Zo ook vandaag, met dien verstande dat er om 10 uur voor de auto geen plek meer is.

Gelukkig weet P. op straat nog een plekje te vinden.

Nadat ik mijn fiets heb gestald en over de prachtige verrichtingen van de Nederlandse schaatsers heb verteld, steken we de straat over naar de witte Dodge.

P. probeert de deuren open te krijgen.

Het lukt niet.

"Krijgen we dat weer," moppert hij.

Het mopperen gaat over in vloeken en schelden.

Hij kan op alle knopjes drukken zoveel hij wil, er gebeurt niets.

"Hier - probeer jij maar."

Ik krijg de sleutel in mijn handen gedrukt.

Ik druk op het knopje lock en vervolgens op unlock.

We horen luid en duidelijk klak. klak, maar dat komt niet van deze auto.

"Dit is niet onze auto. Het is die daar."

Bij die daar, exact dezelfde auto, staat een mevrouw in de geopende achterbak te kijken.

'Are you leaving,' vraagt ze verwachtingsvol.

"Regulars"

 

"Zou Sophia nog op de pier komen?"

 

Dat vroeg vriendin M. vlak voordat we vertrokken naar Florida. Zij leest sinds 2006 mijn blogjes trouw en kent dus ook de meeste "figuranten."

 

Sophia hebben wij (nog) niet gezien, maar wij zijn ook (nog) niet 's morgens op de pier geweest.

 

Wel komen we iedere dag de Oberstrandfüher (boven in rode broek) op exact dezelfde plek tegen.

Gisteren werden ze helemaal ingebouwd, het was Presidents Day, en daar werd hij wat onrustig van.

 

 

Ook het vissertje is op zijn vrije dagen weer in de buurt.

 

Daarom is Naples voor ons home sweet home.

****

Catch of the (Presidents) Day: Manta Ray

 

 

Het leek op  een gewone, drukke dag op het strand.

Wij lopen altijd een stukje verder dan de luie strandgangers en gaan op veilige afstand van de vissers zitten.

Een gewone dag op het strand totdat...........

Daarna durfde ik het water niet meer in.

 

Film2
***

Lunch delen?

Het fietspaar

 

"Ga nou mee fietsen," zeurde ik al een week lang.

Maar nee. Hij wilde niet.

 

Tot gisteren.

'Ik heb zo'n opgeblazen gevoel.'

Hij duwde zijn 9 maanden zwangere buik als bewijs naar voren.

 

P. eet 's morgens het liefst cornflakes, twee eieren met spek en drie pancakes. Dat alles spoelt hij weg met twee mokken koffie en een glas orange juice.

 

Dan begint het zitten.

Hij zit bij de pool en leest een boek.

Hij zit op de bank met zijn iPad.

Hij zit op de bank en ziet anderen bewegen.

Hij zit in de auto.

Hij zit aan de bar.

Hij zit, hij zit, hij zit.

 

Gisteren belde ik de front desk en reserveerde naast mijn fiets ook een tweewieler voor P.

 

We reden naar de pier en terug.

Het deed hem goed.

 

Vandaag legden we hetzelfde traject, met iets meer tegenwind, af. 

 

 

The catch of the day was voor deze teenager uit Niagara Falls (Ontario).

 

Wat was hij blij toen ik mijn camera pakte en de vangst vastlegde.

 

De foto's die ik van hem en zijn vader maakte ga ik nu e-mailen.

Ja, internet is een mooi en dankbaar medium.

*****

The truth about the Dutch

 

(Dit is een kopie van het stukje dat ik op Elswhere zette)

 

It's always a pleasure to read someting about your home country in a foreign newspaper.

Today my son sent me this: The article

"In winter months, skating is a sensible form of transportation, as commuters skate along frozen canals to visit family or friends who live many villages away. Much of the country sits below sea level, so it’s fr...equently not a particularly arduous journey to travel by skates.
The Dutch begin wearing skates as toddlers, so for some, skating is as common as walking. Some travel for hours and hours on their skates and see nothing strange about it."

What a top story!!

What a skilled journalist!

***

Step by step Americans are learning more and more about the Netherlands.

 

Here's what they already know:

We live in windmills and walk on wooden shoes.

Kopenhagen is our capital.

Men do their daily business in the red light district.

We smoke pot.

We only eat cheese.

All Dutch are socialists.

We kill old people and unborn babies.

.........

I heard that Americans have guns and that there have been "thirteen school shootings recorded in first six weeks of 2014."

But ofcourse, THIS is ridiculous.

****

Voor wie hier aan doet:

Wij wensen jullie een mierzoete Valentijnsdag.

*****

Honderd auto's en een fiets

 

 

Gisteren had ik een lunchafspraak met A.

Ik kwam op de fiets en was een half uur te vroeg.

A. kwam met de auto en was een half uur te laat.

 

Een eenzame roep in het zand

 

 

Ze schrijft iets in het zand.

Een vrouw.

Camera in de hand.

 

"Seek him."

 

Een kreet.

Gaat de foto naar HEM?

Of wil ze een date?