***********************************
Ze komen steeds "dichterbij": familiedrama's.
Laren: man (oud-collega van P.) vermoordt vrouw en dochter waarna hij een einde aan zijn eigen leven maakt.
Hoog - laag, rijk - arm. Familiedrama's zijn niet milieu-afhankelijk.
"Vrouwen vermoorden hun kinderen niet," stelde P.
'Nee - dat komt inderdaad veel minder voor. En vaak wordt dan de diagnose Münchhausen by proxy gesteld.'
"Zou jij mij en jezelf..................?"
'Tuurlijk niet schat,' antwoordt mijn ratio.
De schrik slaat om mijn hart wanneer ik weer een bericht van een veelvoudige familiemoord lees. Dat familieleden getraumatiseerd achterblijven beroert me.
Maar het houdt me ook op een andere manier bezig.
Na Laren las ik veel reacties en berichten.
"Hoe kan iemand....."
"Onbegrijpelijk dat..."
"Nooit verwacht ...."
Ontsteltenis, onbegrip, boosheid en vooral veel gegis over het hoe en waarom.
Waarom?
Wanhoop. Daarom!
Depressie, schulden, angst, jaloezie, liefdesverdriet, schaamte, falen,................ Ze kunnen allemaal aanleiding zijn voor maar één ding: wanhoop.
Ik kan mij voorstellen (en nu weet ik dat sommige lezers mij niet begrijpen) dat je psychisch zo bekneld raakt - dat je in een uitzichtsloze situatie belandt - en overgaat tot dit soort wanhoopsdaden.
Vreselijk, maar ik begrijp het wel!
*****************************************
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten