....kon ik de kinderen weer omhelzen en Tommy knuffelen.
We hadden een leuk speeltje voor hem meegenomen: een bierfles met een piepje.
Dat piepje hebben we hooguit twee minuten gehoord.
Toen was de dop keurig verwijderd en kon het kado linea recta de vuilnisbak in.
Our pleasure, Tommy!
Ik reed schoondochter R. naar een (voor mij onbekend) Schiedams ziekenhuis.
Haar ogen moesten, voor een onderzoek, gedruppeld worden - waarna autorijden een wazige en te gevaarlijke onderneming zou zijn.
Gearmd liepen we naar de auto.
"Stoep af."
"Stoep op."
Met de capuchon over haar hoofd getrokken en twee zonnebrillen op de neus trotseerde ze de zon.
Ik reed terug zoals ik heen gereden was...............tot ik voorsorteerde bij een stoplicht.
"El, je rijdt volgens mij verkeerd. Je gaat nu naar het zuiden. We moeten naar het noorden."
R. had gelijk.
Dus maakte ik een u-turn en volgde braaf haar aanwijzingen.
'Nou, je ziet het anders verdomd goed,' giechelde ik.
Vlakbij huis:
"El, heb je groot licht aan?" Ze wees naar het blauw oplichtende lampje.
Weer raak opgemerkt.
Ik had inderdaad een andere auto gesignaleerd en blijkbaar was het grote licht aan blijven staan.
We moesten beiden hard lachen.
Met zulke druppels heb je geen bril nodig.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten