Het heerst

.....en dus heb ik het. Derhalve ligt VERT-EL-SELS voor onbepaalde tijd plat.

Bloedband

Wat een geweldige toneelavond!
Van 20.15 tot 22 uur heb ik op het puntje van mijn stoel zitten swingen, meedeinen of ademloos gekeken.

Wat een veelzijdigheid.
Makers zijn spelers en spelers zijn makers. Muzikanten zijn spelers en zangers en spelers zijn muzikanten en zangers. Om nog maar te zwijgen van het balletachtige mime-spel.

Bloedband gaat over mensen van alle leeftijden met hun ups en downs, over generaties, vreugde en verdriet. Kinderen worden volwassen, volwassenen gedragen zich onvolwassen en de oudste wordt weer kind.

Ik kwam oren en ogen tekort. Bloedband ontroert, zet je aan het denken, laat je lachen - maar bovenal laat het je genieten. De kleine missertjes her-en der zij ze vergeven.
Orkater staat altijd garant voor spektakel. Spektakel van grote klasse. Het gezelschap trekt jong publiek naar de theaters. Godzijdank, want vorig jaar dacht ik dat de Rotterdamse schouwburg ten dode was opgeschreven. Dit seizoen is de grote zaal aanzienlijk voller. Bovendien gaf de staande ovatie, vanavond, mij weer enigszins hoop.

spel: Geert Lageveen, Leopold Witte, Beppe Costa, Marisa van Eyle, Leny Breederveld, Nadja Hüpscher
muzikanten: Reint van den Brink, Mo Marcus, Arend Niks
regie: Gijs de Lange
tekst: Leopold Witte, Geert Lageveen
muziek: Beppe Costa
choreografie/beweging: Suzy Blok

Meer informatie: http://www.orkater.nl/?subID=298&itemID=373&t=3

Speeldata t/m 2 februari.

Zegt het voort - gaat het zien!!

Zendtijd voor Wilders?

B-acteur Ronald Reagan werd president van de V.S.

In Nederland gaat het omgekeerd. Politici in films, het lijkt een rage te worden.

Theo van Gogh haalde Gerrit Zalm over om als bankdirecteur in Cool te spelen. Dat deed hij niet onverdienstelijk. Vervolgens maakte van Gogh Submission met Ayaan Hirsi Ali. Waar dat toe geleid heeft is bekend.

De zendtijd voor politieke partijen is een aaneenschakeling van korte docufilms. De partijleiders spelen de glansende hoofdrollen.

Eddy Terstall maakt er in zijn laatste film Vox Populi ook dankbaar gebruik van. Onder andere Wouter Bos is er niet vies van. Hij speelt een rol in deze - nog uit te komen - film. Maar ook neemt hij plaats in de stoel van de minister president in Kapitein Rob.

Ehsan Jami heeft filmplannen aangekondigd. Zijn film moet Submission overtreffen. Dan weet je wel wat het onderwerp is. (Het is trouwens opvallend stil rond de luidruchtige rebel.)

Ja, en nu dan Geert Wilders. Den Haag staat direct op zijn kop. "Onverstandig" wordt alom geroepen.
Hoe harder men ageert, des te provocerender Wilders wordt. Vrijheid van meningsuiting: hij mag een film maken, ook een anti-Koranfilm. Ik neem aan dat de PVV-leider de consequenties voor zichzelf goed heeft overdacht.
Welke omroep durft?

One step too far? Verspeelt hij niet het krediet van zijn achterban?

Dan is Rita de lachende derde.

RTEL-Boulevard

Bij toeval ging ik scrollen op de pagina van "Who's Next." Met enige verbazing keek ik naar deze aflevering van (weliswaar) een week geleden.
Ik had de geruchten gehoord. Pieter Storms is ingetrokken bij Nina Brink. Hij zegt van haar te houden. Ze heeft het Breekijzer on line. Hoe en waarom de interviewer die geheimzinnige achtervolging moest inzetten blijft raadselachtig. Gebruik je fantasie maar. Storms moest zich krampachtig uit zijn eigen verzinsels zien te worstelen. Hij is in ieder geval even uit de (financiële) problemen. Nina smeert zijn bammetje.

Hobbels en kuilen

Gisteren was het de halfjaarlijkse boodschappendag bij Auchan (tussen Kortrijk en Lille). Wij slaan dan wijn en ander gedistilleerd in.

Ja inderdaad, net als die "goedkope binzinetankers", wijken wij uit voor de hoge accijnzen. Alles is beter dan de spaarpot van de Boskabouter (nog meer) te spekken voor - door hem - uitgezochte speeltjes.
Bovendien is de keuze veel aantrekkelijker.

****

Maarrrrrrr, nu lees ik dat de Belgen alsnog overwegen het e-vignet in te voeren.

http://www.telegraaf.nl/buitenland/2600606/Belgisch_wegenvignet_weer_terug.html

Laat NL dat dan ook maar eens gaan doen voor buitenlanders. Ons wegennet ligt er heel wat beter bij dan dat van onze zuiderburen. De schokbrekers hebben het zwaar te verduren. Sommige trajecten zijn onverlicht, waardoor je het idee hebt dat je over een kraterweg rijdt. De wijn moet, na zo'n rit, verplicht een maand rusten.

België zou zichzelf wel eens in de vingers kunnen snijden. De beoogde fee van € 50,- of € 60,- is geen kattepis. Even een weekendje Ardennen wordt dan ineens wel heel kostbaar.

*****

Dat wordt dus Duitse wijn drinken.

Wintersale GCR

Zoon Jacob (foto) belde gisteravond opgewonden op.
Golf Centrum Rotterdam, zijn werkterrein, is per direct verkocht. Niemand heeft het aan zien komen. Zelfs geen fluisterende geruchten. Inmiddels voormalig eigenaar Scholte was nog met de pro's mee naar Portugal (foto) geweest.
De - inmiddels afgelopen - megasale gold blijkbaar niet alleen voor de shop.
Golf is keiharde, booming business.

GMG neemt Golf Centrum Rotterdam over.
Golf Management Group (GMG), heeft alle aandelen overgenomen van Pro Golf Holding en wordt daarmee eigenaar van Golf Centrum Rotterdam. Dit hebben John Scholte, directeur-eigenaar en oprichter van Golf Centrum Rotterdam, en de directie van GMG bekendgemaakt.

GMG zet hiermee een belangrijke volgende stap in haar groeiscenario, terwijl voor John Scholte de toekomst van ‘zijn GCR’, dat dit jaar exact twintig jaar bestaat, ook voor de lange termijn is gewaarborgd. Bovendien kan John Scholte zich nu volledig toeleggen op een nieuwproject: de ontwikkeling van Golfpark Rotterdam, de eerste volwaardige 18-holes golfbaan in Rotterdam.

‘De overname van Golf Centrum Rotterdam past perfect binnen onze strategie om met eersteklas golfaccommodaties een vooraanstaande positie in de internationale golfwereld in te nemen. Het is onze strategie om met kwaliteitsaccommodaties, zowel verenigingsspelers als pay & play golfers en het zakenleven een uitstekende accommodatie en prima service te bieden’, aldus Egbert Mulder, lid van het Management Team van GMG.

“Met Golfresort Cochem in Duitsland, Golfbaan Naarderbos, Maastricht International Golf, Golfbaan Kasteel Engelenburg, Golfbaan Spaarnwoude en Golfbaan Welschap bij Eindhoven, beschikt GMG al over een aantal topbanen. Golf Centrum Rotterdam is hierop een uitstekende aanvulling. Het GCR biedt een eersteklas golfoefenaccommodatie met tachtig overdekte afslagplaatsen, een prachtig aangelegde en uitdagende negen holes par 3 baan, diverse oefengreens, een prima restaurant met vergaderfaciliteiten en een ruime parkeergelegenheid. En dat alles op een steenworp afstand van het centrum van Rotterdam.’

Hoewel Scholte de komende maanden nog zijdelings betrokken zal blijven bij het GCR om een optimale overdracht te waarborgen, zal hij zich vooral toeleggen op de realisatie van Golfpark Rotterdam, een volwaardige 18-holes golfbaan bij Overschie.

‘Dat GMG ook daarin financieel participeert is uitermate belangrijk. Bij zo’n omvangrijk en voor Rotterdam uniek project, heb je financieel sterke partners nodig. GMG is zo’n ijzersterke partner, die bovendien net als ik streeft naar topkwaliteit in golfaccommodaties’, benadrukt Scholte.
http://www.golfsite.nl/Default.aspx?TabID=27&ForceDef=NewsView&ModuleDefID=120&ForceOnly=true&NewsID=5765

Cadeautip: Leer Golfen Bon
Actie 2 halen = 1 betalen!
(Deze actie is geldig tot 31 december 2007) Uw voordeel is maar liefst 50% korting.
Zoekt u een origineel idee? De Leer Golfen Bon is een leuk en bijzonder kado voor een verjaardag, bruiloft, diploma, etc. Of zomaar voor uzelf en / of familie.

Natuurlijk is de Leer Golfen Bon ook een waardevol relatie- en eindejaarsgeschenk. Golfschool Rotterdam heeft speciaal voor de beginnende golfer een 2-urige golfclinic samengesteld. U gaat in groepsverband (6 – 10 personen) kennismaken met de golfsport. Speciaal voor u heeft Golf Centrum Rotterdam de actie ‘2 halen = 1 betalen!’. U betaalt nu slechts € 30,-- (normaal € 60,--). Klik hier om u aan te melden voor een Leer Golfen Bon golfclinic!
http://www.gcr.nl/index1.html

*****
Het werk gaat gewoon door. Zowel op de mat als in de baan. Duizenden 'Tiger Woods wannabees' staan te trappelen.
De golfsport is voor iedereen (haalbaar).

Uitverkoren

Pierre Bokma is in dit geval de "Uitverkorene".

Hij won voor de gelijknamige film - geïnspireerd op de geschiedenis van de gebroeders Baan - een Emmy-award in New York.

Het is één van de beste Nederlandse producties die ik gezien heb.
Een verdiende, eervolle prijs voor een fantastisch acteur. Mocht hij zwichten voor eventuele aanbiedingen vanuit de V.S., dan hoop ik dat het alleen hoofdrollen zijn.

Met minder hoeft Pierre Bokma geen genoegen te nemen.

Gelukkig kunnen we hem dit seizoen nog bewonderen op toneel in de gravin van Parma, tezamen met -nog zo'n Hollywood-belofte - Carice van Houten.

Lege borden, 2

Ik kreeg een tip (via reacties) naar deze link, waaruit zou kunnen blijken dat er meer aan de hand is:

http://www.opgelicht.net/viewtopic.php?p=74685&sid=845a836f35fdee6117555170eec5b95b

In alle opzichten zit er een vies luchtje aan de zaak Chalet Suisse.

Haperende Rigoletto

Het lijkt alsof ik in een onophoudelijke bui van negativisme zit. Ik kan er niets aan doen.

Graag zou ik een juigend verslag schrijven over de opera die wij vanavond zagen. "Rigoletto" van Guiseppe Verdi werd uitgevoerd door een gezelschap uit Lodz. Het (slapende) orkest evenzo. Er waren wat missers, uitglijders en de belangrijkste bijrol (de hertog) had een Gerard Jolingstem. Eerst miste hij de hoge C, vervolgens liet hij hem maar schieten.

Misschien een off day. Misschien ben ik te kritisch. Het publiek was over het algemeen zeer enthousiast over de hoofdrollen. De Gilda-stem (colorature) vond ik niet mooi, maar ze had wel degelijk techniek.

Ik laat het hierbij. Zie voor de data en overige informatie http://www.operaproducties.nl/

Lege borden

Zo schreef ik 10 april een vernietigend stuk over - het eens zo roemrijke, heerlijke - Chalet Suisse. http://vert-el-sels.blogspot.com/2007/04/vr-het-eten-de-tent-uit.html

Ze waren net open. Het was een drama. Het is blijkbaar een drama gebleven. Met slechte afloop.
Wij hadden - indien de reacties op Iens positiever zouden zijn geworden - ze nog een kans gegund. Het is nl. een prachtige locatie.

Natuurlijk droeg het restaurant een zware last. De gasten van het eerste uur (zoals wij) kwamen voornamelijk uit verwachtingsvolle nieuwsgierigheid. Het onvergetelijke - oude - Chalet Suisse stond helder op ons netvlies.
Men kwam er met nostalgische gevoelens en verwachtte misschien dito gerechten. De kaas -en vleesfondues, de ris de veau, het ijsje in de vorm van het chalet, enz.

Daar had de kleinzoon van de toenmalige oprichter wellicht niet op gerekend. Men is toch meegegaan met de tijd en dus ook in de verandering van spijs en drank.
Wellicht.

Had Chalet Suisse 30 jaar geleden nog het monopolie in de omgeving, nu is de concurrentie van het het bruisende Scheepvaartkwartier met haar talloze eetgelegenheden moordend.

Chalet Suisse kampte met iets waar het in veel horecagelegenheden aan ontbreekt. Goed personeel. Zowel in de bediening als in de keuken.

Een paar dagen geleden las ik nog de overwegend slechte reacties. Vandaag is de pagina blanco.
http://www.iens.nl/restaurantsVan/Rotterdam/restaurant.htms?r=23212

En nu?

Tempo Zwethheul

Eten bij de Zwethheul moet een feestje zijn. Wij hadden ons verheugd op dit uitje.

De Coolsingel zag oranje. De trams puilden uit. Op straat klonk luidruchtig gezang. Olé,olé olé olé. In portieken werd gekotst. Tegen de muur van het stadhuis werd gepiest. Op het stadhuisplein lag iemand laveloos op de grond. Het was een vrouw, die zo dronken was dat ze niet meer op kon staan. Een onprettig schouwspel.
Voetbalvreugde???!!!

Geen taxi te bespeuren, laat staan te krijgen. P. wilde de auto al gaan halen. Wij liepen terug naar huis toen we een lege taxi bij de stoplichten zagen staan. It was ours.

Sterrenrestaurants hebben iets krampachtigs. Dat ervoeren wij al eerder bij Parkheuvel en la Vilette. (Goede uitzondering - en tot nu toe onze favoriet - is Kaatje bij de sluis.)
De ontvangst bij de Zwethheul verraadde al wat voor avond het ging worden. Zo formeel. Ik voelde me bijna onbehaaglijk.

Geen sprankje spontaniteit. Bediening in somber grijs, met strakke gezichten. Onderling ontdekte ik ook een zekere animositeit.

Ik zette dan ook meteen de knop om.

Na het (opdrongen) glas champagne kozen we het Zwethheulmenu (6 gangen) inclusief wijnarrangement. Zie http://www.zwethheul.nl/index.htm
Bij deze verklap ik de eindprijs: € 608,- (drie personen). Dat is (voor ons) geen kattepis.
Achteraf baal ik dus ook stierlijk dat wij hier zijn gaan eten.

Het eten was kwalitatief prima. Een proeverij van uiteenlopende gerechten. Mooie, verrassende combinaties.

De entourage is stijlvol, doch niet echt gezellig. De kitschschilderijen aan de muur vond ik echt een aanfluiting.

Een lichtelijk arrogante sommelier, die geen plezier in zijn werk leek te hebben (althans zo kwam het bij ons over), schonk onze glazen druppelsgewijs in. Bodempjes - weliswaar in grote glazen - maar absoluut ondermaats. Verrassend was zijn wijnkeuze ook geenszins.

De gerechten volgden elkaar in een razend tempo op. Mijn bord was nog warm of het werd weggehaald. Misschien omdat het afgestemd was op de kleine hoeveelheden wijn? Bang dat wij om meer zouden vragen?
Dat gebeurde dus ook. Aarzelend werd aan mijn verzoek, om de Sauvignon Blanc bij te schenken, gehoor gegeven. De bediening moest daar wel weer de sommelier voor inschakelen.

Na het derde gerecht heb ik aan de noodrem getrokken. Tot hier en - minstens tien minuten -niet verder.

Als iedereen zo krampachtig in de plooi probeert te blijven, gaat het dus een keertje fout. Een stagiaire van de hotelschool haalde de borden weg en merkte op dat er nog wat op mijn bord lag. Ze had de andere borden al in haar hand en stond op het punt om mijn bord ook te pakken.
"Bent u klaar mevrouw?"
Ik knikte.

"Was het te veel? Zit u vol?"

Ik knikte weer, mijn binnenpretje onderdrukkend.

Sint te voet

Vol verwachting klopte ons hart. Er waren wat kinderen op straat. Vijftig jaar geleden zag de Coolsingel zwart (nee, niet van de Pieten). Die eer is blijkbaar alleen K3 gegund.

Het duurde even, maar toen verscheen de oude man op de trap van de Koopgoot. Lopend.

Een verdwaalde Oranjefan zag het schouwspel gelaten aan, maar zocht eigenlijk een warme kroeg om in de stemming te raken.
Wat een trieste vertoning.

BOBs awards

Nee, het heeft niets met alcoholvrije automobilisten te maken.

Het gaat hier om de beste weblogs. Nu zijn er vele verkiezingen, prijzen en awards. Ik weet niet hoeveel waarde ik hieraan moet toedichten. Toegegeven: als bescheiden amateurblogstertje zou ik het natuurlijk geweldig vinden ooit genomineerd te worden voor zoiets eervols. (Hoewel mijn boek toch mijn prioriteit heeft.)

De winnaars zijn bekend!
Foto-Griffoneurei is „Best Weblog 2007“

De Jury van de Internationale Weblog Awards 2007 van Deutsche Welle i.s.m. Radio Nederland Wereldomroep maakt de winaars in de 15 categorien bekend. Best Weblog wereldwijd is geworden:
Foto-Griffoneureihttp://ak-bara.livejournal.com/
Een getalenteerde vrouw uit Wit-Rusland doet op deze blog in realistische, estetische en soms ook deprimerende foto´s op ´zelfrelativerende wijze´verslag van het dagelijks leven in Wit-Rusland. De jury vond dat deze blog uit eerste hand informatie biedt over een land waar we verder nauwelijks iets over horen of zien.
De Nederlandse blog www.volkskrantblog.nl was ook in deze categorie genomineerd.

Winnaars van de Jury Prijs 2007
Winnaars van de User Voting 2007

Meer dan 7000 weblogs, podcasts en videoblogs zijn in de eerste fase van de wedstrijd,Van 31 agustus tot 30 september 2007 door internetgebruikers uit de hele wereld voorgedragen voor de 15 categorien. De Jury had de taak om voor elke categorie 10 finalisten uit te kiezen. Geen gemakkelijke opgave, want bij de BOBs zijn aanmeldingen in tien talen mogelijk: Duits, Engels, Chinees, Spaans, Frans, Farsi, Arabisch, Russisch, Nederlands.
http://www.thebobs.com/

De stemming verliep niet vlekkeloos aangezien wat onverlaten trachtten de resultaten te manipuleren door willekeurig grote aantallen stemmen toe te wijzen aan diverse blogs in alle BOB’s categoriëen.

De juryprijs voor beste Nederlandse blog is gegaan naar FRANKWATCHING.

VOLKSKRANTBLOG kreeg de meeste publieksstemmen.

Bij deze (en op hun sites) feliciteer ik de winnaars van harte.

Nog twee nachtjes slapen.

Sinterklaas komt a.s. zaterdag in Rotterdam aan. Ik kan het vanuit de warme kamer gadeslaan, want het eindpunt is het bordes van het WTC. Daar zullen de kleinste Rotterdammertjes hem een aubade brengen.
http://www.sinterklaasintocht.nl/

Zaterdagavond hadden wij een etentje met onze zoon gepland. Wij wilden naar de Harmonie. Daar hadden P. en ik enkele weken geleden naar grote tevredenheid gegeten. Die goede ervaring wilden wij met hem delen.
Volgeboekt.

Vervolgens probeerde ik Marone, de Eendracht, Mimosa en nog wat andere (nog niet geprobeerde) kwaliteitsrestaurants.
Tot mijn grote verbazing kreeg ik overal nul op het request. Alles VOL!!
Uit eten is booming in Rotterdam. Sowieso is uitgaan in Rotterdam helemaal HOT.

Manlief opperde de Zwethheul, waar wij nog niet gegeten hebben. "Wal diere", zei ik op zijn Zeeuws.
"Doe nou maar. Leuk. Hebben we alledrie de sterrenrestaurants van Rotterdam e.o. geprobeerd. Tot kerstmis gaan we niet meer uit eten. ".

Ik wist zeker dat deze (gerenommeerde) gelegenheid evenmin plaats zou hebben. "Mevrouw, u belt op exact het juiste moment. We hebben net een annulering gehad".

WIE ZOET IS KRIJGT LEKKERS!

Undercover journalist

Vanavond heb ik naar de uitzending van Eén Vandaag gekeken. Het item over de Revu-journalist, die zegt door de AIVD geschaduwd te worden/zijn, won het van RTL-boulevard - waarin Daphne Deckers live werd aangeklaagd.
Lees ook: http://www.depers.nl/binnenland/122194/AIVD-schaduwde-Revu-journalist.html
Eén vandaag: Spion op elke nieuwsredactie?

Ik zie het al voor me. De AIVD zet Max Pam in, de biograaf van Theo van Gogh. Dat valt niet op, zo zal de polder-CIA redeneren.
--
Pam is klein van stuk en kan zich dus makkelijk verbergen. Als geroutineerd schaker kan hij als geen ander strategieën uitzetten. Multifunctioneel.
--
Hij schrijft voor meerdere bladen. Volkskrant, Het Parool en HP/de Tijd. Drie vliegen in één klap.
--
Daarnaast heeft Pam op zondag een vaste plek achter het columnistenkatheder van Buitenhof. Eens in de drie weken, dus dat valt niet op. Zijn onrustige armbewegingen interpreteerde ik als nervositeit. Nu weet ik wel beter.
--
Op vrijdag zit hij bij de kleine Humanistische Omroep. Als contrast met het grote werk op zondag valt dat niet op.
Verdacht vind ik wel dat hij van zes tot zeven aan tafel zit, zogenaamd gebroederlijk naast Holman, terwijl hij maar tien minuten spreektijd heeft. Hij wisselt regelmatig brillen. Q??
--
En een dekmantel heeft hij ook: zijn eigen website.


Theodor, je bent gewaarschuwd!!

King Lear

Ze stonden in de file. De A16 bleek afgesloten. De voorstelling begon een half uur later.

Jack Wouterse kwam bezweet op en wist de Nederlandse verkeersmalaise te gebruiken in een paar rake (grappige) opmerkingen.
Zijn eerste zin "dit wordt een laat avondje" deed het - doorgaans stoïcijnse Rotterdamse publiek - ontdooien.

De Vlamingen (in de meerderheid) en de Nederlanders vormen een prachtige cast. http://www.rotheater.nl/
Beeld, geluid, decor, kostuums: perfect.
Voorstelling: adembenemend, briljant, magnifiek. Om niet in superlatieven te geraken, laat ik het hier bij.
<===Mijn absolute favoriet: Bart Slegers (hertog van Kent)
regie Alize Zandwijk
vertaling Hugo Claus
spel Marc De Corte, Nasrdin Dchar, Dennis de Getrouwe, Ruud Gielens, Herman Gilis, An Hackselmans, Rogier Philipoom, Esther Scheldwacht, Bart Slegers, Lukas Smolders, Fania Sorel, Jack Wouterse.

Nog t/m 18 november te zien in de Rotterdamse Schouwburg

Fashion online 2

Daar is ie weer. Een nieuwe presentatie van de 2008 Gucci-collectie.

Handtassen

Pech

Gisteravond kookte ik. Het leek mij verstandiger geen stukje aan mijn woede te wijden.

Het betrof de KLM.
Ze belden rond half drie (op zondag!!!!) om een schemawijziging door te geven.
"Prima - als wij maar business class zitten".
Die garantie kreeg ik. Ze ging aan het werk en zou mij terugbellen/mailen.

(Bijna een jaar voor de vertrekdatum (februari) had ik geboekt. Ja, business class. Hoe vroeger je boekt des te goedkoper het is. Niet dat het ons op de rug groeit - het is pure noodzaak. Zie het als het medische indicatie. We sparen hard voor deze jaarlijkse uitspatting.)

Het ging dus allemaal fout. Mijn e-ticket werd ineens een papieren document, dat ik zou moeten ophalen op Schiphol. "Onacceptabel".
Ik ontdekte dat de vlucht van Florida naar Atlanta economy was. "Onacceptabel".
"Nee mevouw, Y is B.Cl."
"Er staat economy achter", hield ik vol.

Enfin, ik ben tot 6 uur aan het bellen geweest. De arrogantie, desinteresse, laksheid en de leugenachtige volharding van de KLM'ers was om van door te slaan.

"Ach mevrouw, u kunt de hele reis annuleren. U krijgt uw geld dan terug." Dat zouden ze wel willen. Ze zouden dan onze stoelen voor het dubbele kunnen verkopen en wij staan met lege handen. Ik stond met mijn rug tegen de muur. Vlak voordat ik ophing, bekende de KLM'er dat (Delta) om onbegrijpelijke reden ons op rij 20 had gezet. Daar kon hij vooralsnog niets aan doen.
Ik heb geschreeuwd, gescholden en gejankt.
Waarom??
Vanwege de ontoegankelijkheid, de onmetelijke arrogantie. KLM is absoluut de meest klantonvriendelijke luchtvaartmaatschappij die ik ken. "U-mag-blij-zijn-dat-u-met-ons-vliegt"attitude.
De hele avond heb ik naar eventuele alternatieven gezocht en alle contactadressen van KLM boze e-mails gestuurd.
****
Vanmiddag moest ik voor een echo (13.30 uur) naar het Ikazia. Ze hadden vrijdag gebeld dat het apparaat kapot was en of ik vandaag rond 11 uur maar even wilde bellen. Ondertussen moest ik wel nuchter blijven. Om 12 uur kreeg ik groen licht.
****
Ik stapte onder de douche. Koud water!!! Eneco was aan het klussen en had ons daar niet van verwittigd.
****
Vervolgens stond ik in de lift die op de 20ste bleef hangen. Na ongeveer vijf minuten gingen we weer. Op de vierde was het weer raak. Op de tweede ben ik eruit gestapt en heb verder de trap genomen.
****
De metro naar het Zuidplein stopte bij de Rijnhaven. Stroomstoring!!!
Ik belde meteen het ziekenhuis. Oké, als ik op tijd was, werd ik op tijd geholpen. Zo niet, dan moest ik wachten. Mijn maag protesteerde en mijn mond voelde droog.
Na 10 minuten kregen wij het advies uit te stappen en bus 77 te nemen. Ik volgde de raad op. Alleen was bus 77 nergens te bekennen. En.......................de metro reed weer.
Dus terug naar het station en alsnog in de metro.
****
Klokslag 13.26 stond ik voor de röntgenbalie. Ik werd meteen binnengeroepen.
De verpleegkundige was allesbehalve vriendelijk. Het apparaat functioneerde blijkbaar niet naar (haar) genoegen. Ik werd daar de dupe van. Ze scande mijn organen en keek daar heel zorgelijk bij. "Even aan de radioloog laten zien".
De gelsmurrie op mijn buik liet ze liggen. Ik durfde het er niet, zonder permissie, af te halen. Daarom kreeg ik een snauw, toen ze terugkwam. Met smurrie en al werd ik weggebonjourd.
Ik probeerde nog iets te weten te komen over de echo, maar kreeg weer een kat.
****
Op Zuidplein moest ik weer 10 minuten wachten op de metro.
****
Thuisgekomen lag de post op tafel met een "te hard rijden" prent pontificaal bovenop. Daarbij lag een memootje "jij??"

Zoonkind kwam langs. Het was zijn vrije dag. Hij leidde mijn doorgedraaide, suicidale aandacht af. Espressootje met gevulde speculaas (op een nog steeds nuchtere maag).

Die echo zal toch wel uitwijzen dat ik een hopeloos geval ben. Losbandigheid is nu even mijn motto.

De telefoon ging. Het was één van de KLM-zwaantjes, die mij gisteren nog tot wanhoop had gedreven.
"Alles is in orde, mevrouw. We hebben het - met Delta - voor u geregeld".

Ik dacht dat ik halicuneerde.

Gevraagd: NIEREN

Mag ik bedanken voor het zeer aanlokkelijke aanbod?! Gratis levenslange ziektekostenverzekering.

Mag ik zeggen dat ik het naar omkoping vind rieken? Mijn nier voor een gratis levenslange ziektekostenverzekering.

Mag ik zeggen dat ik bang ben een codicil in te vullen en dat ik mij daar heel erg voor schaam? Zelfs als ze me daarvoor een gratis levenslange ziektekostenverzekering aanbieden.

Mijn uitleg is heel simpel. Beide ouders zijn (uiteindelijk) aan falende nieren overleden. Mijn vader heeft meermalen in coma gelegen, waarbij wij machteloos de rand van zijn bed vasthielden.
Hij kwam er telkens op een wonderbaarlijke manier weer uit en bovenop.

Het zijn ervaringen die diepe indruk hebben gemaakt. Ik neem ze mee in mijn afweging. Wat overigens niet impliceert dat dit een definitief nee is. Niemand zo veranderlijk als Ellen.

Bovendien ben ik bang dat mensen in geldnood zich massaal zullen aanmelden bij de nierbank. Dat lijkt mij geen goede zaak.
Wat te denken van welwillenden, die niet in aanmerking komen als donor. Hetzij vanwege hun leeftijd of andere medische indicaties.

Maandag moet ik (heel toevallig) een echo laten maken. Dit onderwerp zal dan ongetwijfeld even door mijn hoofd schieten.

Buro den Haag Vandaag deel 2

Buro Renkema heeft het vervolg van het vragenuurtje geplaatst. Dit keer is staatssecretaris Huizinga dakloos. Persoonlijk vond ik het kortere deel 1 grappiger.

Bevlogen

Yannick Nézet-Séguin heet de nieuwe dirigent van het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Deze 32-jarige Canadees treed in de voetsporen van publiekslieveling Gergiev. Gisteravond had hij zijn primeur voor het "stijve, conventionele, deftige" abonnementspubliek.

Het was een prachtig programma dat vanaf de eerste noot van Richard Strauss' "Tod und Verklärung" indruk maakte.

Nézet is een expressief dirigent, die het orkest bij ieder stuk opzweept naar een muzikale climax. Zo nu en dan vreesde ik dat hij van zijn "voetstuk" zou vallen.

Bij Mahlers "Lieder eines fäherenden Gesellen" dommelde ik in. Dat lag niet aan de Duitse alt Birgit Remmert. Het was de monotone muziek die mij slaperig maakte.

Na de pauze vertolkte het RPhO "Eroica" van Beethoven op een meesterlijke manier.

Wat een heerlijke avond in de stampvolle grote zaal van de Doelen. Van dit programma is tot en met a.s zondag te genieten.
Het publiek bedankte orkest en debutant Yannick met een daverende ovatie, zoals ik lang niet gehoord had. Ze hebben hem nu al in hun hart gesloten.

Terwijl wij onze jassen aantrokken hoorden wij in de verte nog applaus en gejuich.

Dat klonk als muziek in de oren.

Riooljournalistiek

Vanwege die verjaardag, waar ik gisteren over schreef, was ik nog een nachtje in Brouw gebleven. Nu waren wij er al geruime tijd niet meer geweest en voorlopig komen we er ook niet meer. Behalve dan om de schade van de voorspelde storm rond 25 november op te nemen.

Ik ruimde de voorraadkast op en gooide alle overjarige levensmiddelen in een grote vuilniszak.

Op het leuke Twinings (thee)blik stond: exp. 02/05/2004. Dat was wel heel erg oud. Toen ik de deksel opende ontsnapte er een muffe, verstikkende lucht. Jammer, want er zat nog wel voor een jaar thee in. Het leuke blik wilde ik bewaren, dus kieperde ik de thee in de vuilniszak.

Met een volle, (te) zware zak liep ik naar buiten. Ter hoogte van de badkamer - in het halletje - scheurde de onderkant open. Ik hoef en wil niet uitleggen wat er tevoorschijn kwam, laat staan wat ik riep.

Nadat ik de rest van het afval in de grijze container had gegooid stond mij de klus van het theeruimen te wachten. Ik heb iets met geurtjes. De associatie met vroeger. Het halletje rook naar de Gruijter, waar mijn moeder begin jaren zestig losse thee en koffie kocht.

Ik veegde het (godzijdank droge) grijze gruis op en gooide het argeloos in de wc. Op het moment dat ik doortrok, wist ik dat het fout zat.

Ja hoor, het water kwam meteen tot de rand en bleef daar staan. Onder de wc-pot sijpelde langzaam water over de nieuwe vloertegels. Uit het doucheputje spoot de thee. Een ramp ontstaat zomaar ineens. Ik wou dat ik de tijd twee minuten terug kon zetten en dat ik dan bij zinnen was geweest.
Nou ja, ontstopper erin gegooid. Dat maakte een onheilspellende herrie, maar loste helaas niets op.

Om 23 uur heb ik toch maar de riooltechniker gebeld. Voordat wij de nieuwe badkamer (incl. vernieuwde riolering) lieten aanleggen, waren zij kind aan huis.

"Morgenochtend mevrouw?!".

Prima. Ik had al "een number two" gedaan en "een number one" kon wel op een emmer.

Vanmorgen om 10 uur stond de rioolexpert voor mijn deur. Doorspuiten was niet eens nodig. Even vacuum zuigen en de prop schoot erdoor.

Ik heb het eerlijk opgebiecht toen ik thuis kwam in Rotterdam. Manlief was zo blij mij weer te zien na drie dagen. Hij vergaf mij direct, maar ik vrees dat ik nog lang plaagsteken zal voelen.


€ 125,- down the drain.

AAB wacht af

Vandaag was ik op een verjaardag. Een vriendin werd zestig. Dat moest gevierd worden.
Zestig dames had ze uitgenodigd. Dames van goede doen, die (financieel) niets tekort komen.

Natuurlijk ontstaan er kliekjes. Ik probeer me daaraan te onttrekken, maar onwillekeurig zoek je oude bekenden op.

"Hoe is het met de bank?"
Nog voor ik kon antwoorden, volgde er "krijgen jullie ook nog wat van die bonus, die Groenink opstrijkt?".
Vervolgens kwam er een vloedgolf van verontwaardiging over mij heen.

"Daar maken wij ons nou niet zo druk over. Wij zijn nog in rouw dat de bank zo verkwanseld is".

Toen kwamen er allemaal vergelijkingen met andere gefuseerde bedrijven, die weliswaar wel onder eigen vlag blijven bestaan.
Weer probeerde ik - op rustige manier - uit te leggen dat het hier om wel iets anders ging. AAB is weg, er blijft niets van over. Het was praten tegen een muur.
Het belangrijkste was die bonus van Rijkman.

Mensen, die niet die affectie hebben met AAB zoals wij, snappen niet wat er gaande is. De impact ontgaat hen volledig. Ze komen met vergelijkingen, die kant noch wal raken. Bij die onwetendheid, die nonchalance, die ongeïnteresseerdheid, gaat mijn bloed weer koken zoals het dat tijdens de overnamestrijd ook gedaan heeft.

Bij het personeel - mijn echtgenoot incluis - is de rust (tijdelijk) weergekeerd. Er komen even geen verontrustende berichten meer binnen. De plannen voor de integratie worden gesmeed en zullen eerst ter goedkeuring aan de NB worden voorgelegd.
Daar gaat geruime tijd overheen. Het speculeren staat op een laag pitje. Zij die erin berusten werken gestaag door. Zij die er niet in berusten gaan op zoek naar een ander baan.

We wachten af. Wat moeten we anders?

Fun

Media - geruzie

In HP/DE TIJD staat deze week een artikel over of (en zo ja hoe) het leven veranderd is na de moord op van Gogh. Theo's grootste? vijand Leon de Winter komt daarin aan het woord, evenals Gijs v.d. Westelaken en Theodor Holman.

Joost Zwagerman was ook gevraagd, maar die heeft blijkbaar een akkefietje met HP en bedankte derhalve voor de eer.

Zo ook Ebru Umar met wie Theo een (vriendschappelijke) werkrelatie had. Na Theo's dood, nam zij zijn column over in de Metro.

Ebru wenste niet mee te werken aan het artikel in HP. Ondermeer omdat ze niet in hetzelfde stuk als de mensen van Column Producties wilde zitten. "Ze nemen mij niet serieus, dan neem ik hen ook niet serieus."

Daar wilde ik het mijne van weten. Dus mailde ik Ebru.

Jammer dat je niet meedeed in HP/De Tijd. Wat hebben de mannen van Column jou misdaan? Sta je daar niet boven? Ik zag het niet als een gemeenschappelijk artikel. De Winter - Holman - vd Westelaken, losse flodders. Daar had ik jouw inbreng graag bij gezien. Misschien was het dan niet zo'n oppervlakkig - al 100 keer gezegd - stuk geworden.

Take care,
Ellen

Al snel kwam er antwoord van de Amsterdamse Rotterdamse.

Dag Ellen,

Dank voor je reactie. Ik wist niet eens dat ik wel geciteerd werd in het stuk, kreeg het van de week ook al te horen. Wat HP vergeet erbij te zetten is dat ook zij mijn liever negeren en kwijt dan dan rijk zijn (en dat ik ook DAT heb gezegd tegen ze). Bovendien heb je gelijk: als ik mee had gedaan zou het niet oppervlakkig zijn geworden. maar zeg mij ook ajb waarom ik mee zou doen: HP wordt er beter van, het stuk wordt er interessanter van en dat voor mensen die mij eigenlijk maar een brok schrijvend dynamiet vinden van wie je niet weet op welk moment het af zal gaan. Wat was ik er beter van geworden? En zeg ajb niet dat ik dan in de HP had gestaan. HP is een grachtengordelblaadje voor en door een incestueus setje 50plussers. Ik sta in Libelle (3 miljoen lezers per week) en ik sta in Metro (1.8 miljoen lezers per dag). Die lui halen daar hun neus voor op, maar als het ze uitkomt 'mag' ik hun artikelen opleuken. Thanks but no thanks. Maar prettig om gemist te worden.

Groet Ebru

Btw als HP een interview met mij zou willen, zou ik daar geen bezwaar tegen hebben. maar fat chance. daar werken lui die 10 jaar coke in hun neus hebben gestopt en er dan een boekje over hebben geschreven, waar ze ook weer tien jaar over hebben gedaan. En dan op mij afgeven dat ik niet kan schrijven. Stelletje gekken.

De rest van de correspondentie laat ik achterwege. Ebru was in ieder geval zo eerlijk om haar kant van het verhaal te belichten.

Adri en Arnon maken via de media ruzie en niet zo'n beetje ook. In Het Parool spuwde Grünberg zijn gal op en over van der Heijden, die op zijn beurt bij o.a. P&W terugsloeg. De heren durven elkaar niet onder vier ogen de waarheid te zeggen. Adri wenst niet in dezelfde ruimte te dineren als Arnon.
Het legt de programmamakers (AKO-prijsuitreiking) in ieder geval geen windeieren.

Grünberg had al eerder (een pijnlijk verraste) Hanneke Groenteman te grazen genomen.

Leon de Winter liet zich ter gelegenheid van de tachtigste verjaardag van Henk Hofland niet onbetuigd over "de" journalist van de 20ste eeuw. Ik zou mijzelf een aardiger kado hebben gewenst. Maar ja, blijkbaar hadden ook Hofland en Blokker hun scherpe pen laten spreken. De Winter was not amused.

Topinterviewer Theo van Gogh werd her en der geweerd of ontslagen vanwege zijn scherpe tong en dito pen.

En dan dat geruzie bij de oprichting van het Steuncomité van ex-moslims. Oké, dat wijkt een beetje af van de andere voorbeelden.
Pechtold wilde niet met Holman in één club. Dick Pels haakte af toen Geert Wilders ten tonele verscheen,waar ook Joost Zwagerman niet blij mee was. Bestaat dat steuncomité eigenlijk nog wel?

Kort lontje Fransisco van Jole weigerde GeenStijl te woord te staan en stak zijn veelzeggende middelvinger op.

Pieter Storms probeert - ook via de media - de zender Het Gesprek onderuit te halen.

Plotseling werd er een lading stront over het graf van Joop van Tijn (o.a. voormalig hoofdredacteur van VN) gestort. Frits Barend was één van degenen die 10 jaar na van Tijns dood een boekje open doet.

Geer haalt uit naar Goor, die weer uithaalt naar Geer.
Het eindigt altijd GOOR.

Schouwen in de herfst

Buro Den Haag (Vandaag)

Buro Renkema heeft er een heel bijzonder Vragenuurtje van gemaakt. Ik kijk uit naar deel 2.

2/11/2004

Hij lijkt als de dag van gisteren.

Alles is anders. Ik ben anders.

Onrecht

Bert heeft sinds vijf jaar een vriendin. Een gescheiden vrouw (Sonja) met twee kindertjes. Het gaat heel goed, ze zijn dolgelukkig. Na enige (begrijpelijke) aarzeling hebben zijn ouders de situatie geaccepteerd.
Dat was moeilijk want Sonja brengt toch zomaar twee kinderen en een heel verleden mee. Maar inmiddels past Berts moeder op wanneer hij en Sonja moeten werken.
Zoals ze zelf zegt: 'k loop weg met die gasjes.

Hoe vaak de kinderen naar hun vader gaan, weet ik niet precies. De verhalen zijn niet bijster vrolijk. Maar omdat ze van één kant komen, laat ik die voor wat ze zijn.

De ex weigert voor de kinderen te betalen. Daar zijn meerdere rechtzaken over gevoerd, die Bert en Sonja weliswaar telkens wonnen maar hen wel op het randje van de financiële afgrond brachten . Om de advocaat te betalen moesten ook zijn ouders bijgeschieten. Dat betekende inbinden. Vakanties zaten er niet meer in.

Nu is de ex wederom in hoger beroep gegaan en komt de zaak voor de Hoge Raad. Bert zit met zijn handen in het haar. Hij wil wel, maar kan financieel niet meer.
Het is te triest voor woorden. Ik geloof niet dat ze een rechtsbijstandverzekering hebben. Dat is niet handig, maar het is nou eenmaal zo.

Het is een verhaal uit duizenden, dat weet ik. Een paar dagen geleden maakte er zich een machteloze woede van mij meester toen ik las dat de dader van de dodelijke steekpartij in Amsterdam - Slotervaart verdedigd wordt door Bram Moszkovicz.