Wat er gisteren gebeurde.
Mijn laptop heeft wat strubbelingen. Het heeft in de afgelopen 4,5 jaar ook heel wat te verduren gehad. Werkdagen van achttien uur waren geen uitzondering. Vooral toen ik met mijn boek bezig was. Maar ik hou van mijn laptop, omdat het een XP-hart heeft. Dat klopt regelmatiger dan een Vista-hart.Er is iets met het contact, de stroomvoorziening hapert. Mijn kind moet naar de laptoppendokter. Ik zie daar erg tegenop, maar het moet.
Dus gisteren kopieerde ik alle belangrijke bestanden en mappen, zoals MIJN DOCUMENTEN, naar een USB-stickje. Ideaal!!
Een beetje paranoia ben ik wel en dus verwijderde ik vervolgens alles - waar anderen niets mee te maken hebben - van de harde schijf. Ik had tenslotte een mooie backup gemaakt. Toch?
Nee dus. Bij het bestanden verwijderen van de harde schijf liep net zo makkelijk het USB-geheugen leeg. Lekker schoon, dat wel.
Ik zat even verbijsterd naar het beeldscherm te staren.
Alles weg. Adressenbestanden, speciale brieven, onontbeerlijke documentatie, noem maar op.
Gisteravond ben ik naarstig gaan speuren op het internet. Er zijn programma's te downloaden die je verloren files terughalen. Mijn God, wat een ramp. Er kwamen duizenden bestanden tevoorschijn. (Ik dacht meteen aan Peter R. de Vries en de - bij het vuilnis gezette - pc)
Een ander programma liep vast. Na de derde poging heb ik al die software razendsnel weer verwijderd. Er kwam zoveel troep aan de oppervlakte.
Godzijdank vond ik vandaag een schijfje - dat ik als vermist had opgegeven - met bestanden die gered waren na de crash van maart jongstleden. Het belangrijkste is terug en verplaatst naar het mobiele geheugen, dat veilig opgeborgen is.
Als de schijf in mijn hoofd nu maar onthoudt waar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten