Vaderdag

Zoonlief zat er behoorlijk naast toe hij vorige week zijn vader (en moeder) uitnodigde voor een etentje.
Ik was geheel onwetend. Mijn lieve vader is tenslotte al veertien jaar dood.

Nou ja, dat hebben we dan maar gehad.

Het is verleden tijd, de tijd van zelf gefabriceerde creaties:
eigen plaksels, waarbij er zich door de verfstof van het crèpepapier een eigen (ongewenste) compositie aftekende;
wenstegeltjes;
fotocollages;
vingerverfcomposities;
uit het hoofd geleerde liedjes en/of rijmpjes, die hij om vijf uur 's morgens aan papa's bed kwam opdreunen, terwijl papa net een uur in bed lag;
baksels (week of van steen) waar hij zelf al van had gesnoept;
zelf getimmerde sleutelrekjes (die trouwens nog steeds functioneren);
gekleide asbakken;
gevlochten onderzettertjes;
gepunnikte hondenriem;
lappen documentenmapjes;
zelf gekweekte tuinkers of iets dat daar op leek, het had in ieder geval een blaadje.

Hartverwarmend.

Toen hij wat ouder was kwamen er wat handige, goedbedoelde diensten bij:
ontbijt op bed;
hond uitlaten;
biertje uit de koelkast halen;
auto wassen;
schuurtje opruimen;
gras maaien;
papa laten winnen met spelletjes;
papa laten winnen met tafeltennis;
papa het gevoel geven onoverwinnelijk te zijn.

Hartverwarmend.

Nu laat hij anderen koken.