Zondag aten we met vrienden bij het wereldmuseum restaurant, dat vooral door het AD de hemel werd ingeprezen.
Over smaak valt niet te twisten en vergelijken met andere restaurants is moeilijk en ook niet eerlijk, tenzij je je vasthoudt aan de prijzen. Het Wereldmuseum restaurant valt in het hogere segment.
Onze vrienden en mijn echtgenoot waren overall erg enthousiast. Er ontstond een levendige discussie toen ik hen vroeg drie cijfers te geven: één voor de ambiance, één voor de bediening en één voor het eten.
Hun score viel beduidend hoger uit dan de mijne.
De entourage is prima. Gezellig is het niet echt - eerder warm zakelijk.
Tussen de vier vierpersoons tafels (ieder aan een raam) is veel ruimte, waardoor je geen last van andere gesprekken hebt. De tweepersoons tafels staan - ook vanwege de aaneengesloten bank - heel wat dichter op elkaar.
De bijna verwelkte roos op tafel kwam wat karig over.
De (te lage) lederen fauteuils, waar je in wegzakt, zijn rampzalig voor mijn rug. Bovendien zijn ze loodzwaar en allesbehalve makkelijk verplaatsbaar. Leuk qua uiterlijk, maar uiterst onpraktisch in gebruik - vooral voor kleine -en oudere mensen.
Over het eten ben ik lovend.
We kozen het viergangen menu ad. €47,50, waarvan je niet moet verwachten dat het een razende honger kan stillen.
Hoewel - wanneer je het ruime aanbod overheerlijke broodjes niet afslaat..................
De verse ingrediënten zijn stuk voor stuk te proeven en de combinaties zijn mooi gevonden. Amuse en pré dessert zijn verrassend uitgekiend en bijzonder lekker.
De bediening is alert en ongetwijfeld deskundig. Maar ik noteerde ook een aantal (ergerlijke) missers.
Het is persoonlijk, maar wij vinden het prettig om onze fles wijn op tafel te hebben. Nu werd er na twee slokken bijgeschonken.
Dat wekt al gauw de schijn van snel leegschenken en een nieuwe fles verkopen. Bovendien is het een storende onderbreking als je in gesprek bent.
Toen ik dan ook bedankte zei de ober: “dat dacht ik al.”
Misser 1.
Even later, weer tijdens het bijschenken: “en de dame?”
Misser 2.
We gaan nog even door: “mevrouw wil ook een slokje?”
Misser 3.
Praat gewoon. Richt je direct tot mensen: “mevrouw, wilt u nog wijn?”
Misser 4 was er een van kassa-technische aard - de rekening kon niet gesplitst worden.
Achter ons zat die sympathieke, onfortuinlijke presentator van het RTL-ochtendnieuws, die man die er bij DWDD altijd zo tussengenomen wordt.
Hij liep langs ons richting wc. Dat ontlokte mij de opmerking: “Jan gaat een Hoop draaien.”
**********************************************************************************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten