Kerstdiner

************************
Meestal waren de kerstdiners bij ons thuis een feest.
Het meest genoot ik van de voorpret. Van gezelligheid in huis halen. Ik was in die dagen voor kerstmis mijn moeder's beste hulp.

Je leest dat een kerstdiner ook kan uitlopen op een ruzie. Op een breuk in vriendschap, relatie of zelfs huwelijk.

Ook bij ons kon het uit de hand lopen. Niet iedereen keek, zoals ik, uit naar de verplichte zit bij pa en ma.
Drank werkte als de spreekwoordelijke olie op het vuur.

Plus een grootmoeder die na de romige crabcocktail aan de racekak ging en gedurende het hele diner op de wc zat. Fijn, als je met vijftien mensen gebruik moet maken van één plé.
Mijn moeder geïrriteerd en mijn vader geïrriteerd omdat mijn moeder geïrriteerd was. Wij in angstige spanning omdat paps en mams op ontploffen stonden.

Discussies ontaardden nogal eens in onplezierige, rancuneuze woordenwisselingen - die gepaard gingen met stemverheffing en tranen.
De avond kon op een enorme deceptie uitlopen.

Nu kerst weer voorbij is moet ik daar even aan (terug)denken.
Ik hoop dat u deze dagen heelhuids bent doorgekomen en dat u zich nu opmaakt voor goeie voornemens.

Begin 2012 maar met de kerstruzie van 2011 bij te leggen.
**************************************************************************