Op de heenweg, van Sidmouth naar Exeter, zaten we in een lekke (zie foto hieronder), smerige rammelkast.
Ik dook telkens weg. Bang dat ik takken in mijn gezicht zou krijgen.
De overbekende dubbeldekkerreflex.
De terugreis verliep heel wat comfortabeler.
Wel moest ik erg aan die hilarische televisieserie "On the buses" denken.
Een geduldige koukleumende rij wachtte beleefd tot de, zich aan regels houdende, chauffeur de deur opende.
Bij iedere halte werd de chauffeur door uitstappers, jong en oud, bedankt.
Het zegt genoeg over ons dat wij dat opmerkelijk vonden.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten