Dit blogje sluit naadloos aan op het vorige Vertelseltje.
Jammer dat u de reacties op Facebook niet kunt lezen.
Mijn man draagt vrij conservatieve kleding.
Nu vind ik dat woord conservatief niet helemaal juist, want niets is zo retro als mode.
Hier in de Britse country valt hij niet op. One of the guys zal ik maar zeggen.
Toen ik deze corpsbal in 1973 leerde kennen droeg hij grijze broeken en witte overhemden.
Daar heb ik geleidelijk en onder veel protest verandering in kunnen brengen.
Gisteren konden we hier in Sidmouth over de hoofden lopen.
Sales started.
P. had nieuwe bretels nodig. Die vonden we.
Sterker nog: we vonden een winkel vol kleding van zijn (en mijn) gading.
Vyella overhemden. Een doorgaans duur merk. Nu voor £40,-
Die laat je niet hangen.
Die trek je aan.
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten