Er is toch geen vorst in de lucht?
Mijn haar ziet er anders wel zo uit.
Ik krijg er geen model in geföhnd.
Het is futloos, slap, statisch.
Coupe migraine.
Mijn haar is niet blij met die gillende pijn in mijn kop en weigert de opdrachten van mijn borstel op te volgen.
Dacht ik er (dankzij de menopauze) vanaf te zijn, op mijn bijna 58ste zijn de maandelijkse aanvallen weer een feit.
Bij maandelijks denk je meteen aan de menstruatiecyclus.
Welnu - zo'n medisch wonder ben ik niet.
Er is wel iets anders wat maandelijks terugkomt.
De chemo van P.
De stress van:
positief blijven,
hem erdoorheen slepen,
verpleegster zijn,
apotheker zijn,
verantwoordelijkheid dragen,
mentaal en fysiek op de been blijven,
zes maanden in quarantaine leven,
...........
De rek is bijna eruit.
Het liefst duw ik de komende twee maanden in één dag naar 2013.
"Na de derde kuur slaat bij uw man de chemo-moeheid toe," zei dok.
Dat slaat ook op mij.
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten