"I grew up in the 50's & 60's."
Voelt u zich aangesproken en ben u een facebooker, zoek die pagina dan op.
Toen ik deze foto zag borrelden de herinneringen aan melk drinken op school weer op.
Om nou te zeggen dat het een traumatische herinnering is.........nee.
Maar mijn flesje melk ging altijd naar Bernard H., die je kon vergelijken met Joris Tienpinter.
Hij was dol op melk.
De onderwijzer(es) mocht het niet zien, dus prikte ik het rietje door de aluminium dop en ging vreselijk zitten treuzelen.
Als Bernard zijn flesje (in 20 seconden) leeg had, draaide hij zich vliegensvlug om en griste het flesje van mijn tafel.
Echt waar, zo is het zes jaar lang gegaan.
Ik zoek op internet nog vaak naar Bernard, maar tevergeefs.
Hij was de slimste van de klas en liet mij altijd bij hem spieken.
Als Bernard ziek was had ik een probleem.
Dan simuleerde ik buikpijn.
Of ik moest toevallig naar de wc en wachtte dan net zo lang tot de lege flesjes (en mijn volle) weer in het kratje stonden.
De kratten werden 's morgens buiten op de trap neergezet.
Blijkbaar waren de leerkrachten te lamlendig om ze naar binnen te halen. Dat gebeurde pas in de pauze.
Die melk stond of te lang in de zon, of hij was bevroren.
Soms zat er vogelpoep op de doppen.
Mijn moeder dacht dat ik mijn portie calcium op school had gekregen. Daarom hoefde ik thuis geen melk te drinken. Dat gold ook voor de andere drie kinderen.
Mijn vader spoelde zijn brood weg met melk.
Daar keken mijn broer en ik met schaamte naar, vooral als er vriendjes aan tafel zaten.
Mijn moeder dronk (nog veel erger) karnemelk.
Geen mELk dus, maar de melkboer was mijn beste vriend.
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten