Artsendiscriminatie

In Rotterdamse ziekenhuizen zit je altijd met één of meerdere moslima's in de wachtkamer. Of het nu bij de oogarts, dermatoloog of internist is, ze worden altijd vergezeld door een familielid. In veel gevallen zitten er wel meer dan één "chaperonne" plus een aantal kinderen omheen.

Hoe geweldig is onze medicare - iedereen kan het krijgen en de kwaliteit is eender. Zonder aanziens des persoons worden patiënten behandeld.

Nu zag ik op het journaal dat moslima's wensen/eisen behandeld te worden door vrouwelijke artsen.

Standpunt KNMG t.a.v. Arts en vrouwelijke patiënt

Uiteraard is het zo dat er in Nederland sprake is van vrije artsenkeuze en ook is het een goede praktijk om te proberen tegemoet te komen aan wensen van patiënten die een voorkeur uitspreken voor een hulpverlener van een bepaalde sekse. Daarvoor kunnen in individuele gevallen ook begrijpelijke redenen bestaan (traumatisering, eerdere negatieve ervaringen e.d.). Op dat punt mag van arts of instelling echter niet het onredelijke worden gevraagd en bovendien moeten de omstandigheden het inwilligen van de wens van de patiënt wel mogelijk maken; in spoedsituaties zal vaak snel ingegrepen moeten worden en gaat de medische zorgplicht boven het investeren van tijd en moeite in het zoeken naar een andere arts.

Dat is echter wat anders dan een benadering, waarin op basis van geloof en/of cultuur in het algemeen een hulpverlener van een bepaalde sekse wordt verlangd. Voor zo'n algemene benadering is naar de mening van de KNMG in de Nederlandse gezondheidszorg geen plaats, zowel vanwege principiële motieven (gelijkheid, tegengaan van discriminatie) als om praktische redenen (onuitvoerbaarheid in termen van roostering, zeker ook waar het om laboranten gaat). Wat in die context ook sterke afkeuring verdient zijn intimiderende omgangsvormen in de richting van artsen of andere hulpverleners die niet op een verzoek van een patiënt (of zijn/haar familie) willen ingaan. Dit kan een reden zijn om duidelijke grenzen te stellen aan de aanwezigheid van familie in behandelsituaties rond een patiënt. De KNMG wil benadrukken dat hier ook een verantwoordelijkheid voor de patiënt ligt. In niet-spoedsituaties heeft de patiënt de nodige ruimte om een afspraak te maken met een arts van zijn/haar keuze. Dat kan in een aantal gevallen voorkomen dat problemen ontstaan als de patiënt pas in het ziekenhuis merkt door welke arts hij/zij geholpen zal worden.Intimiderende omgangsvormen in de richting van artsen of andere hulpverleners verdienen sterke afkeuring.
Link naar artikel in Medisch Contact "Arts en vrouwelijke patiënt"
Bron: http://knmg.artsennet.nl/content/articles/9379/AMGATE_6059_100_TICH_R1962041230357944/

Ik zie het al voor me in de spreekkamer (en het is blijkbaar nog waargebeurd ook). Moslima + argwanende echtgenoot komen binnen. Mijnheer dokter begroet ze. Er komt protest.
Mijnheer dokter spoedt zich naar vrouwelijke collega, die de patiënt overneemt en ontvangt. Echtgenoot weigert echter mevrouw dokter een hand te geven.

Heel goed dat medisch contact hiermee naar buiten is gekomen.

Waar dit toe leidt?
Ik mag hopen kortere wachttijden.