Mijn waargebeurde verhaaltje had ik evengoed de titel: "Meant to be" kunnen geven.
Vandaag was het een zonnige doch winderige dag. Niet echt strandweer.
Ik moest nog wat boodschappen doen. De auto wilden we laten staan. Ook de Schouwse wegen zijn vol. Je moet capriolen uithalen om de toeristische fietsers te omzeilen.
Overal worden (om toeristen te trekken) feestmarkten en braderieën georganiseerd wat parkeren in de dorpskern sowieso onmogelijk maakt.
Fietsen? Ja, maar ik wilde eigenlijk naar Scharendijke, wat met deze strakke bries teveel van het goede was. Eerst een nieuw zadel - want na 10 minuten fietsen kan ik mij nauwelijks meer bewegen.
Enfin, we stonden in dubio. I couldn't make up my mind. Dan maar even op de fiets naar de winkel op Port Greve. Daar aangekomen schoot mij te binnen dat ik 20+ kaas moest hebben, wat het genoemde supertje niet in haar assortiment heeft. Dus stelde ik voor de bus naar Scharendijke te pakken. Een ritje van 10 minuten. We stalden de fietsen bij de kampwinkel en namen fietstas - en mandje mee de bus in.
Ik ben een trouwe klant van Connexxion Zeeland nu wij één auto afgestoten hebben. Bussen vind ik trouwens veel leuker dan treinen. De relatief korte ritjes door het prachtige Zeeuwse land met het bijna lege OV zijn heel plezierig.
We raakten geanimeerd aan de praat met de chauffeur, die - evenals alle andere buschauffeurs - niet blij is met het hoogseizoen. Vooral het smalle dijkje tussen Brouwershaven en Port Greve is koorddansen.
Direct na het uitstappen bemerkten wij dat P. de fietstas in de bus had laten staan. Gelukkig zat er niets in. Bij de plaatselijke rijwielhandel zocht ik tevergeefs naar een lederen zadel en zag ik fietstassen. "Kopen, P?" Hij schudde nee.
Na terrasje, boodschappen, braderie (waar ik voor € 5,- een picknickmand op de kop tikte) en weer terrasje, liepen we via een "geweldige" sluiproute (= een omweg van 20 minuten) naar de bushalte.
Wederom zaten we in een lege bus en wederom raakten we aan de klets met de chauffeur. Ik gooide het balletje op: "fietstas in bus laten staan".
De chauffeur gaf een boekje met telefoonnummers die wij konden bellen en vroeg ons uit over de chauffeur van de heenweg. Zo kon hij misschien achterhalen bij wie wij in de bus hadden gezeten.
Normaliter passeren de bussen van - en naar Brouwershaven elkaar ter hoogte van den Osse. Dit keer stopten ze heel toevallig tegelijk bij het gelijknamige busstation. P herkende meteen de chauffeur van de andere bus. "Dat is hem", riep hij. Onze chauffeur opende zijn raam en ik hing mijn hoofd over zijn schouder. "Ja dat is 'm", beaamde ik. Het klonk alsof we een misdadiger herkenden.
"Je hebt iets aan boord dat deze mensen toebehoort", grapte onze chauffeur. "Een fietstas met € 1000,-".
Er werd rustig de tijd voor genomen en wat over en weer gedold. Hierdoor ontstond er achter beide bussen - die zij aan zij de weg totaal blokkeerden - een file. De chauffeur van de heenweg had ons ook herkend en pakte de fietstas uit het bagagerek.
De volgende halte was ons eindstation. Wij bedankten onze chauffeur hartelijk voor de genomen moeite.
Na zoiets "toevalligs" ga je nadenken. Het houdt je bezig.
Stel nou dat we.....................................................
1 opmerking:
Inderdaad,wat een toeval! Op de eilanden komt men het menselijke nog tegen in het openbaar vervoer. Oke,niet alles is daar goed,ik heb vaak problemen met overstappen van Flakkee naar de Hoekse waard,bus die voor mn neus wegrijd(overstapgarantie!) bus die niet komt(dus al weg is) en door dat soort geintjes mag ik een uur wachten midden in de polder... bijna gesmeekt om de communicatie in de bussen te verbeteren want het loopt mis doordat dat niet werkt.....Waar ik benieuwd naar ben is dat vanaf 1 Januari Arriva de boel overneemt...oei,en die hebben er een janboel van gemaakt in en om Dordrecht.....:(
Een reactie posten