De nasleep

Normaal gesproken neem ik Jan Mulder met een flinke schep zout.

Maar wat hij woensdag (geëmotioneerd) onthulde in DWDD over de zoon van Theo van Gogh was ronduit onthutsend. breedband / modem

Blijkbaar (ik kreeg de indruk dat Mulder er persoonlijk bij betrokken was) wordt zoon Lieuwe een vergoeding voor shockschade ontzegt. Het is schrijnend dat zijn moeder door allerlei overheidsinstanties wordt tegengewerkt. Lieuwe heeft – net als ieder ander slachtoffer– recht op een financiële tegemoetkoming. Het lijkt wel of zijn naam tegen hem gebruikt wordt.

Stuitend was de boete die hij ontving omdat hij op 3 november (de dag na de moord op zijn vader) niet op school was verschenen.
Het was bloedstollend toen Mulder met de brief zat te wapperen. Matthijs van Nieuwkerk trok wit weg en het was doodstil in de studio.
Maarrrrrrrrrr, een dag na de spraakmakende uitzending komt het stadsdeel met een reactie.
"Er is een proces-verbaal, maar dat dateert van mei 2007 en is gebaseerd op een langdurig verzuim."
Mocht dat waar zijn, dan is dit de tweede pijnlijke uitglijer. Eerst was er de verzonnen bedreiging en mishandeling door Marokkanen, waar mijnheer en mevrouw van Gogh bij NOVA (in 2005) geheel te goeder trouw melding van maakten. Hoe gênant.

Ongeluk komt in drieën.

Gijs van de Westelaken (zakenpartner van van Gogh) eist in hoger beroep dat de verzekeraar – Lloyds - uitbetaald. Ze weigeren omdat een terroristische aanslag niet onder de dekking valt.

En dan ook nog het eindrapport van de Ctivd waarin wordt vastgesteld dat de aandacht van de AIVD voor Mohammed B., de moordenaar van Theo van Gogh, te gering was. Maar ja, de dienst had na de aanslagen in de VS in september 2001 veel te weinig personeel, waardoor veel nieuwe mensen moesten worden ingewerkt. Vervolgens zegt de voorzitter van de commissie dat het ministerie van Binnenlandse Zaken de conclusies van het rapport verkeerd naar buiten heeft gebracht. Ik kan er geen soep van koken.
Een ‘Maar ja – rapport’ dus, dat waarschijnlijk onderin een ambtenarenlade zal verdwijnen.

Geen parlementaire onderzoekscommissie – hooguit een rapport over het rapport van de Ctivd.

Veel papieren woorden, weinig daden.