30 maart, 2008

Rotterdamseltjes

Even aandacht voor mijn eigen stad en wat (miraculeuze) gebeurtenissen.

Zoonlief staat afgelopen donderdag bij zijn zwaarverwonde auto. Inbraak!!
Ruit ingeslagen - puinhop alom. Gedoe, lastig.

Autopapieren weg. Gedoe, heel lastig.
Blijkbaar geen interesse in de rest of onderbroken tijdens de klus.
Dom?? Ja dom - heel dom (maar ik steek hand in eigen boezem)Lesje geleerd?? Jazeker. Papieren niet meer in het dashboardkastje.

Jacob - behoorlijk aangeslagen en nog niet helemaal wakker - belt direct zijn lesklanten af.
Vervelend! Gedoe, lastig. Time is money.

Een medewerker van OHRA is blijkbaar met het verkeerde been uit bed gestapt of heeft knallende ruzie met zijn relatie gehad. In ieder geval is hij onbeschoft. Gedoe, lastig, ergerlijk.

De politie is een ware vriend, zo ervaart mijn zoon. Allervriendelijkst en zeer behulpzaam. Ze verdienen meer dan ze nu verdienen. Aan de administratieve rompslomp ontkomt hij niet. Gedoe.
En dan,..... het mirakel. De papieren zijn op straat gevonden en de eerlijke vinder heeft de moeite genomen het mapje naar het politiebureau te brengen.
Dan naar een schadebedrijf. Gedoe, lastig.
De ruit wordt tijdelijk vervangen en de auto wordt geheel uitgezogen. Perfect!!

Als pleister op de wonde nemen wij hem zaterdag mee uit eten. Naar restaurant de Harmonie op de Westersingel. Absoluut top. Prijs / kwaliteit is hier uitstekend in orde.
Bijtijds reserveren is noodzakelijk. Ik heb eerder uitgebreid aandacht aan deze culinaire topper besteed.

Jacob vertelt mij - tijdens het eten - over een fenomeen waar ik nog nooit van gehoord heb, Gumbusters. Zij bestrijden waar ik mij altijd zo aan erger: een trottoir vol spuug en kauwgom. Geweldig, maar volgens mij lokt het nog meer spugen uit. Alles wat ongehavend en schoon is, roept blijkbaar destructieve driften op.

En dan nog even iets (heel anders) over het Schielandhuis, "ons" historisch museum. Ik maak mij ernstig zorgen. Enkele weken geleden - op een woensdag - was ik er met een paar vriendinnen. Ik telde tien bezoekers, ons meegeteld.
De Beatrix - tentoonstelling is teleurstellend. Allemaal ouwe koek met een paar pittige cartoons. Er zaten twee bejaarde dames - die waarschijnlijk een abonnement op Vorsten delen en een kamer vol plakboeken en Oranje-souvenirs hebben - gebiologeerd naar een videoscherm te kijken. Het boeiendst blijft de permanente "Rotterdammers-expositie".

De belastingaangifte is vandaag - met veel krachttermen - digitaal verstuurd.
Doet u het ook digitaal? Lastig hè, wat een gedoe!!
<=== enquête
Er moet een DigId ingevoerd worden, dat per SMS verstuurd wordt.
De eerste poging mislukt of liever gezegd, de code wordt geweigerd.
Meteen rinkelt mijn GSM. De tweede code!
De tweede poging mislukt of liever gezegd, de code wordt geweigerd.
Meteen rinkelt mijn GSM. De derde code!
De derde poging slaagt of liever gezegd, de code wordt geaccepteerd.
Het spreekwoord of een veiligheidstruc van de belastingdienst?
Anyhow: gedoe, lastig en hoogst irritant.

Binnenkort vrolijkt dit karretje het Rotterdamse straatbeeld op.
Ik eindig graag met goed nieuws - hoe Miniem ook.
Nog meer 'blauw' op straat.

Geen opmerkingen: