"Morsig"

Wij hadden vroeger thuis servetringen van Gero. Onverslijtbaar.

Eens per week, tegelijk met het tafellaken, werden de servetten gewassen. Een gezin van zes maakt nogal eens vlekken. Maar mijn moeder deed liever artsenwerk dan het huishouden. Op vrijdag, na het eten, kregen we een seintje: "servetten in de was."
***

Toen ik trouwde kreeg ik een zilveren servetring. "Came with the package."
Dat krijg je wanneer je "deftigheid" trouwt.
Mijn Gero servetring bleef in het ouderlijk huis achter. Na het overlijden van mijn ouders, bij de boedelverdeling, heb ik er niet naar getaald. Daar heb ik nu wel spijt van.
***

Wij gebruiken nog steeds witte servetten. Dat is wel nodig ook, want ik ben een knoeierd. Bijna dagelijks verdwijnt de mijne in de wasmand. 

Op de een of andere manier weet ik ook naast het servet te morsen.

Eten en televisie kijken gaan (in mijn geval) niet samen. En ik eet American style, dus alleen met mijn vork.

Waarom?

Omdat ik het eten dan lekkerder vind. Bovendien eet ik dan rustiger, waardoor ik niet een kwartier eerder klaar ben dan mijn echtgenoot.

Maar nu zaten er gemene vetvlekken op mijn favoriete shirt. Ik had er Vanish opgespoten en met de bonte was mee laten draaien. Helaas: na het drogen bleken de vlekken er nog steeds in te zitten (foto boven).

Dus moest ik hardere maatregelen nemen. Ik behandelde de vlekken met de No.1 vlekkenverwijderaar en liet het een nachtje intrekken.

Zie hier het resultaat. Vlekken weg, shirt weg.