Het is nog geen seizoen, maar prettig druk.
Bussen zijn er altijd.
Afhankelijk van het tijdstip zijn mensen monter of moe.
Ze
lopen langs de terrassen en willen ook zo graag zitten, drinken en eten.
Maar de reiseleiter is altijd onverbiddelijk.
Wij treffen op dit pleintje drie groepen aan en horen
Italiaans, Duits en zeer gebroken Engels. Het is onverstaanbaar maar zeer
amusant.
De reiseleiters (met hun vlaggetjes) houden totaal geen
rekening met elkaar.
De TOERisten hangen tegen verkoelende muren. Ze laten hun
vermoeide,pijnlijke voeten even de koude kasseien voelen. Ze nemen weer een slok
uit warme flesjes. Ze vegen hun gezicht af met vuile zakdoeken. Ze wapperen met hun gidsjes en zijn het overduidelijk zat.
De brave, leergierige, oplettende deelnemers staan dichtbij hun reiseleiter. Zij stellen “interessante” vragen waardoor het allemaal nog
langer duurde.
Wij lopen naar een volgend terras.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten