26 augustus
Om 00.30 geef ik een M-zetpil (M staat vanaf nu voor misselijkheid).
P. is rustig en lijkt te kunnen slapen.
Tot 02.30 uur hang ik voor de televisie, ruim ik de keuken op, vecht ik met de ramen waar de wind pal op staat (regen, geen regen, regen....) en kijk ik regelmatig naar buiten.
Ik hou van mijn stad bij nacht.
De Coolsingel wordt klaargemaakt voor het laatste zomerevenement: Cityrace.
010 krijgt één dag de naam "Monaco aan de Maas."
Ik stel de wekker op mijn mobieltje in en leg die (in de trilstand) onder mijn kussen.
Dat heb ik nog niet eerder gedaan.
Slapen doe ik niet. Slapen wil ik niet.
Slapen doe ik pas als mijn plan de campagne goed is uitgevoerd.
Ik heb het voornemen dit ook bij de volgende vier kuren te gaan doen.
Om 05.20 geef ik een Lorazepam.
Om 06.20 warm ik havermout op, dat P. gewillig opeet. Pillen A1,A2,C volgen.
Daarna mag hij nog een M-zetpil.
Buiten is het licht.
We vallen beiden in slaap.
Wanneer ik zes uur later wakker word hoor ik hem schuifelen.
"Mag ik een M-pil?"
'Tuurlijk. Ben je misselijk?'
"Nee, maar ik dacht dat het daar wel tijd voor was. Om de zes uur?"
'Je hebt helemaal gelijk.'
P. kan weer helder denken. Dat stemt me optimistisch.
Hij ligt op de bank en kijkt naar AZ - Heerenveen.
Ik warm een nieuwe pot bouillon op en doe een casinootje in de toaster.
"Met kaas graag," hoor ik vanuit de kamer.
Gierende remmen en als hyena's schreeuwende bolides houden de toegestroomde autoliefhebbers op de straat.
Binnen lijkt de rust wedergekeerd.
********
Geen opmerkingen:
Een reactie posten