22 augustus.
Na twee uur slaap (overkomt me deze zomer om de dag, of nacht) probeer ik de mist uit mijn hoofd te douchen.
P. wil om kwart voor acht vertrekken.
Hij heeft een misselijkheidspil genomen voor het geval hij weer last van de Rituximab krijgt.
Om acht uur zijn we in de DdH.
De prikdames zitten nog niet op hun plaats. Ze komen om vijf over acht kwekkend uit hun koffiesalon.
Acht wachtenden stormen op de balie af.
P. wordt om tien voor half negen geprikt.
Hij heeft om negen uur een afspraak bij de hematoloog, maar we weten dat er een beenmergpunctie voor hem zit en dat neemt tijd.
Om kwart voor tien kunnen we naar binnen.
De bloeduitslagen zijn goed. Alle slechte leuco's zijn verdwenen en de goede zijn weer aangemaakt.
Met 5.1 heeft hij een normale waarde. Ook het hb is weer iets gestegen.
Daarentegen zijn de trombocyten gedaald, maar binnen de grenzen van het toelaatbare.
Dok is terug van vakantie.
Ze onderzoekt hem en concludeert dat alles volgens plan gaat.
"Uw chemo voor de komende drie dagen ligt klaar bij de apotheek en ik mail nu een recept voor de Rituximab. Over twee weken zie ik u terug voor een tussentijdse een priksessie."
Dok heeft altijd tussendoortjes. Vorige keer was dat de haaruitval.
Deze is niet direct verontrustend, maar haalt wellicht een streep door de planning.
Het zou kunnen dat het bloed zich in de 3,5 week na de chemo niet bijtijds herstelt. In dat geval wordt een volgende kuur één of twee weken opgeschort.
In dat geval zou P. niet voor het einde van het jaar klaar zijn.
Zou!!!
Terwijl ik naar de apotheek ga nestelt P. zich in het cafetaria.
Ha! Daar is zoonlief, die ons gezelschap komt houden. De lieverd.
Helaas kan ik hem geen lekkere koffie aanbieden. Shame on you, DdH!!
De Rituximab laat lang op zit wachten. De communicatie tussen arts - apotheek - behandelcentrum hapert.
Wij waren in de veronderstelling dat P. meteen naar het behandelcentrum kon en dat hij anderhalf uur later het ziekenhuis kon verlaten.
Fout.
Om twee uur druppelt het infuus leeg.
Zoonlief en iPad zijn aangename afleiders.
Het gaat dit keer allemaal goed. Ook de rit naar huis verloopt zonder complicaties.
P. blijft gewoon op.
Na het eten neemt hij zijn twintig chemo-pillen en een Lorazepam tegen de misselijkheid.
Ik moet hem om elf uur wakker maken voor zijn medicatie.
Om half zeven wek ik hem weer.
Hij heeft een rauwe keel.
Van het snurken.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten