.
Wat een moeizame start van de dag.
We hebben in 010 geslapen.
P. wil om negen uur in de DdH zijn om bloed te laten prikken.
Zijn afspraak met dok staat voor tien uur gepland.
We vertrekken op tijd volgens P., maar ik ben daar niet zeker van.
Het is druk, druk druk in de stad op dit vroege tijdstip.
Wegversmalling bij de Kuip.
Fuik.
Grote actie.
GVD.
Ik doe mijn raam open en laat, nog voordat de agent iets kan zeggen, de afsprakenkaart van de DdH zien.
De politieagent is duidelijk overrompeld.
Hij raadpleegt tot zijn superieur: "deze mensen moeten naar de Daniel."
Superieur komt naderbij.
'Even snel de papieren checken,' zegt ze.
Even snel. Even snel.
Op zo'n moment kun je niet 1-2-3 je papieren tevoorschijn toveren.
'Ah, splinternieuwe auto,' zegt superieur.
Het moet verzachtend klinken, maar ik vind het nogal dom.
Snoepy heeft drie maanden geleden haar eerste APK gehad.
Enfin - alles is goed en als afscheidscadeautje waarschuwt de agent ons dat de weg verderop is afgesloten.
GVD.
We moeten terug. En we zijn niet de enigen.
P. blijft ijzig kalm. "Dok is toch altijd te laat," zegt hij.
Om tien over negen loopt P. de DdH binnen.
Hij wordt pas om half tien geprikt. Ook hier - druk,druk, druk.
Tussen het prikken en het consult moet minimaal een half uur zitten.
Dit keer is het minder. Dok is vroeg. Te vroeg.
Zal je altijd zien.
Om vijf voor tien roept ze ons binnen.
De uitslagen zijn zoals de uitslagen moeten zijn - twee weken na de chemo.
P. laat weten dat het goed gaat. Hij lijkt de beroerde chemo-week alweer vergeten te zijn.
Dan spring ik even in.
En nu zijn we weer terug in Zeeland.
De zon lacht ons tegemoet en volgens het KNMI zal hij dat tot en met het weekend doen.
Mijn lief weet het op te brengen klusjes te doen. Hij vindt het heerlijk buitenshuis wat activiteiten te kunnen ontplooien.
Het binnenzitkleurtje is hij gelukkig kwijt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten