We hebben nog vier dagen tussen chemo's te gaan.
Dat betekent dat ik mijn uiterste best doe P. bij te voeden.
Hij ontbijt met vruchtjes op sap, gevolgd door cornflakes.
Hij drinkt twee koppen koffie.
De lunch bestaat uit drie bruine boterhammen.
Iedere dag moet ik vers afgebakken appelflappen bij Albert Heijn halen, voor bij de thee.
Ik sla er ontbijt en lunch voor over.
Iedere dag eet hij minstens een ons gesuikerde gember (lust ik gelukkig niet).
Borreltijd is tijdelijk uit het programma gehaald. Hij drinkt dan cassis.
Maar er moeten wel zoutjes bij.
Ook de warme maaltijd gaat erin als koek.
P. zegt geen toetjesmens te zijn.
Dat is niet waar.
Hij is dol op papjes en puddings - ouderwetse recepten.
Die krijgt hij dan ook.
De verloren kilo's vinden hun weg terug.
Maar er zit één groot nadeel aan: ik kom ook aan.
Natuurlijk probeer ik minder mee te snoepen, maar ik ben nou eenmaal een troosteter en who can blame me.
P. wordt de 19e, 20ste en 21ste (wanneer hij weer vecht tegen de misselijkheid) waarschijnlijk al beroerd bij het idee dat hij een week eerder het dikke vel van de griesmeelpudding gretig verorberde.
2 opmerkingen:
Krijgt P geen medicatie tegen de misselijkheid?
Mijn nichtje die ook chemo krijgt,krijgt medicijnen tegen de misselijkheid en het helpt goed!
Ik wens jullie veel sterkte!
Nou en of. Maar dat wil nog niet zeggen dat die 100% helpen.
Daarbij: geen chemo is hetzelfde en iedereen reageert weer anders.
Arts en apotheker waarschuwden dat deze kuur een enorme aanslag op maag/buik pleegt.
En naast de chemo slikt hij ook nog andere middelen.
Een reactie posten