28 september, 2012

Slapen achter de naaimachine


 
We zouden dus naar Zeeland gaan.
Lekker een paar weken uitwaaien en de batterijen opladen voor de volgende kuur.
Ik had gewassen.
Ik had gepakt.
Ik had gestofzuigd.
Ik had de bedden verschoond.
 
Ik moest alleen nog even naar de Bijenkorf om mijn nieuwe jas op te halen.
De mouwen waren korter gemaakt.
 
Inderdaad.
Maar de mouwen waren niet gelijk.
Dat ligt ongetwijfeld aan ongelijke armen of een scheve schouderpartij. Het is weliswaar millimeterwerk - maar ik voelde de ongelijkheid wel degelijk op mijn duimen.
 
Wat ook vreemd was: er waren drukknopen op de kraag gezet die er blijkbaar eerst niet opzaten - maar er wel op hoorden. De verkoopster liet mij ter vergelijking andere jassen zien.
 
Het opnieuw afspelden van de mouwen veroorzaakte nog meer twijfel - en dus besloten we in goed overleg dat ik de jas zou gaan dragen en er altijd later mee terug kon komen.
 
P. zat ongeduldig te wachten.
Niet om weg te gaan, maar omdat hij zo benieuwd was naar mijn aankoop.
Ik trok de jas aan en hij wees meteen naar de zoom. "Die jas is ongelijk."
 
Hij had helemaal gelijk.
Als u naar de foto's kijkt, dan ziet u het ook.
>>Ik zag het zondag (toen ik hem kocht) niet.
Schoondochter zag het niet en de verkoopster zag het niet.<<
 
En dus pakte ik de jas (€405,-) in en spoedde me wederom naar de Bijenkorf.
To make a long story short.
Iemand in het Marina Rinaldi atelier heeft vreselijk zitten slapen. Al deze jassen vertonen een lengteverschil. Ook in de andere filialen. De één wat meer dan de ander.
 
In Nederland is mijn maat uitverkocht.
Of er een goed exemplaar uit Italië kan komen is nu de vraag. Zo niet, dan krijg ik mijn geld terug.
 
Ik ben eigenlijk wel heel benieuwd wat er met die andere jassen gaat gebeuren.
 
 Zeeland moet tot morgen wachten.
 

Geen opmerkingen: