En wie is de BOB?

De lekkerste b&b's....

...koop ik op de Goudsesingel,

bij Van der Breggen

Met beignets en bollen verlaten wij 2012.

Ik zou bijna zeggen: "TGI over."

Maar ik weet niet wat 2013 voor ons en u in petto heeft.

Desalniettemin: de allerbeste wensen.

***

Cabarot

 

Vroeger was alles beter?

Nee hoor.

 

Maar vroeger keken we wel uit naar de oudejaarsconference van Wim Kan.

Eerst op de radio.

Later op de televisie.

 

Totdat Kan werd weggepest door de snellere, hardere Freek de Jonge - begin jaren tachtig.

Iedereen was stupéfait dat zoiets kon gebeuren.

En weg was Wim Kan.

 

Gisteren pakte ik wat flarden op van Theo Maassen.

Hij had het over de als tent dienende vagina van Linda de Mol.

Afzeikhumor.

Ik kon er tien jaar geleden hartelijk om lachen.

Maar nu? Ik frons de wenkbrauwen. Het verrassingseffect is weg.

 

Tussen kerst en oudjaar, gooit de publieke omroep iedere avond (soms wel twee shows) Nederlands cabaret op de zenders.

Overkill!!

 

In het rechtse kamp lees ik afzeik-kritiek.

Cabaretiers als Maassen zouden te links zijn (geworden).

Te geëngageerd. Liever gezegd: verkeerd geëngageerd.

Te soft.

Islam-fähig.

De hufter is niet hufterig genoeg.

 

Maassen was ooit een vriend van Teeuwen.

Ze werden in één adem genoemd.

Maar ik geloof dat de liefde over is.

 

Humor verdeelt mensen.

***

Bommen en granaten

Het zou mij niet verbazen wanneer oude Rotterdammers tijdens deze dagen vaak aan het bombardement herinnerd worden.

Zo nu en dan klinken er dreunen die de ramen doen trillen, en zien we vanuit onze torenkamer elders in de stad rookpluimen opdoemen.

Overal in de stad worden kerstbomen gedumpt.

Ook dat is vragen om brandstichting.

Rood, wit en blauw draaien nu al overuren.

***

Om nooit te vergeten

Etta James overleed in het begin van 2012.
Het mooie van muziek als deze: het blijft.
***********************************************

Kooktip

 

Gepocheerde eieren, oftewel poached eggs: bestellen we altijd voor ontbijt in the UK of de VS.

Maar ook onontbeerlijk voor eggs benedict (met een hollandaise saus) of op de ceasar salad.

 

Ik heb eerst geklungeld met kokend water waar ik dan op goed geluk een ei in liet vallen.

Niet echt super.

Helaas: de beste kookwinkels in Rotterdam verkochten geen pocheerpannen.

 

Dus nam ik er vorige maand één uit Engeland mee, die ik mijzelf cadeau deed voor kerstmis.

 

Hij is ook te bestellen bij amazon.uk: zie link

 

Water in de pan en de bakjes invetten met olie.

 

Ei-heerlijk!!

 

Senioren telefoon

 

Dinsdag.

"Wat wil je voor de kerst hebben?"

'Een nieuw mobieltje. Deze loopt in één dag leeg. Maar wel de eenvoudigste tri band. Alleen telefoon en sms. En met een klepje.'

 

Dat klepje wordt de bottleneck.

 

Woensdag.

1. Mediamarkt - nee.

'Klepjes zijn uit. Is voor oude mensen.'

 

2.BelCompany - jazeker.

Ze toont mij een Samsung van €30,-

"Tri band?"

'Jazeker.'

"Kunt u mij dat tonen?"

Ze verdwijnt achter een computer, waar ze 5 minuten later nog achter zit.

 

3. PhoneHouse

Dezelfde Samsung als bij #2.

'Nee, dat is geen tri. We hebben alleen duals met een klepje.'

 

4. T-Mobile

'Tri band? Wat bedoelt u daarmee?'

 

5.PhoneHouse 2

'Nee - klepje is uit. Dat zult u niet meer vinden.'

 

6.Kijkshop

Veel aanbod klepjes, maar helaas allemaal dual band.

 

7.KPN

'We hebben alleen duals met een klepje.'

 

Thuis:

'Nou ja - dan maar zonder klepje.'

 

Ik ga online zoeken en kan opgelucht ademhalen. Er is genoeg aanbod. Tri, quad - you name it.

 

En zo beland ik op de site van.................... Seniorentelefoonstore

Nooit te oud om te leren.

 

Er is een winkel in Rotterdam.

 

Donderdag.

Omdat ik het toestelletje in het eggie wil zien en voelen ga ik naar de winkel op de Oudedijk.

 

Al snel blijkt dat seniorentelefoonstore een onderdeel is van een grote webshop: Coolblue genaamd.

Het is blijkbaar een populair concept - gezien de drukte.

 

Wanneer ik aan de beurt ben leg ik uit wat ik op het internet gevonden heb.

De verkoper scrolt alle tri bands af, maar de Doro PhoneEasy 610, die ik gevonden heb, staat er niet bij.

 

'Nee, mevrouw dat is een dual.'

Ik twijfel geen moment aan mijzelf.

"Kunt u naar de site van Kieskeurig gaan. Daar staat de 610 op en dan zult u zien dat het wel een tri band is."

 

De verkoopster naast ons kijkt me geïrriteerd aan.

"Mijn" verkoper doet gelukkig wat ik hem vraag en...................................

Hoera! Senior - maar niet gek.

 

Hij geeft me ook meteen gelijk. Verbaasd - dat wel.

Ineens gaat de chagrijnige verkoopster, blijkbaar zijn senior, zich ermee bemoeien.

'Bel dit nummer maar en vraag waarom het fout staat op onze site.'

 

Dat doet hij.

1. Ze weten het niet. Hij moet een ander nummer bellen.

Hij belt ander nummer.

2. Een raadsel. Probeer maar weer een ander nummer.

Hij belt het derde nummer.

Weer geen antwoord.

 

Enfin.

De door mij gewenste Doro wordt besteld en ik kan de volgende dag vrijblijvend komen kijken of ik hem wil hebben.

 

Vrijdag.

Ik heb een tri band gsm voor mijn lief.

Met klepje!!

****

TV-tip

 

Voor de "latertjes."

 

Een gouwe ouwe van Alfred Hitchcock, naar het gelijknamige boek van Daphne du Maurier, met o.a. Laurence Olivier.

 

Om 23.30 uur op BBC2

 

En daarna......lekker slapen.

****

De economie draait weer

 

Op kerstavond maakte personeel van de Bijenkorf overuren.

Jammer, want ik had eigenlijk helemaal geen notie genomen van de feestelijke etalages.

 

Enfin - het is allemaal weer voorbij.

Tweede kerstdag is een doodordinaire koopzondag.

Althans...in Rotterdam.

 

De eigenares van banketbakkerij Specker vertelde dat half januari de paaseieren weer in de winkel komen.

In mijn voorstelling liggen ze dan naast de uitverkoop kerstkransjes.

 

Mensen met een kerstdepressie kunnen uitkijken naar brighter days.

 

De dagen lengen, de winteruitverkoop is van start gegaan en over een maand kan de zomergarderobe aangevuld worden.

 

Maar....pas op mensen!!

Er is eens een elfstedentocht gereden op 26 februari!!

****

"Deadline shopping"

 

24 december 17.50 uur.

****

Uitgelekte kersttoespraak

 

Natuurlijk op GeenStijl

***

Goede wensen

 

Dierbare Vert-el-sels lezers,

 

een maand geleden durfde ik niet te denken aan feestelijke kerstdagen.

 

Maar zie.........

 

Ik heb nog nooit zo genoten van deze tijd als dit jaar.

U, trouwe lezers, begrijpt wel waarom.

 

Mede namens manlief P. wens ik u heerlijke, warme, vrolijke en vooral gezellige kerstdagen.

 

Ellen.

***

Definitie van economische crisis

 

Geen bloemen naar de paus!

 

"Sinds 1985 schenken Nederlandse siertelers elk jaar met Pasen de grote bloementuin rond het altaar van de Paus in Rome. Een mooie promotie voor Nederlandse bloemen en planten.

Maar verdient de Paus dat eigenlijk wel? Waarom zou je iemand die stelselmatig
homo's en homoseksualiteit veroordeelt nog bloemen geven? Waarom zou je als bloementeler in een modern en tolerant Nederland geassocieerd wille...n worden met de beledigende ideologie van de Paus?

Wij denken dat er mooiere en menslievender zaken zijn waarmee de Nederlandse siertelers zich kunnen profileren. Dus: Geen bloemen naar de Paus!"

 

Ben je het hier mee eens, plaats dan een like op deze Facebook page!!!

****

Crisis-gefröbEL

 

 

Je hebt geknakte bloemen.

Je hebt kersttakken over.

Je hebt oude, beschadigde kerstballen.

 

Nou ja, dan ga je je best doen daar iets van te maken.

 

 

Shiny Christmas

 

 

"Waar is Dientje?"

Dat vroeg echtgenoot toen ik hem oude doeken, verknipte t-shirts en koperpoets in de handen drukte.

 

Zijn moeder had een Dientje en een Klaasje en een Dirkje en een Maartje en een Betje, die 's morgens om 7 uur gepoetste schoenen voor de slaapkamerdeur van de jonge P. zetten.

 

Maar ik heb geen Dientje, noch een Klaasje, of een Dirkje. En zeker geen Maartje. Laat staan een Betje.

 

Ik heb P.

Poetser pur sang.

 

Onder de kitschboom

  

Donderdag was ik klaar met kerst-shoppen.

 

Gisteren bekroop mij het gevoel dat P. ernstig tekort zou komen.

Dus ging ik nog even wat voor hem kopen.

 

Ik opende een lade om kerstpapier te pakken.

Daar zag ik, tot mijn grote schrik, nog tien kadootjes liggen. Vorige maand in Devon gekocht.

Ik heb er maar een paar in die lade laten liggen - voor verjaardagen.

 

Desondanks.

 

Ik heb dit jaar uitgepakt.

 

Nu nog uitpakken.

****

Het Bombardement

 

Nu denkt u zeker dat ik hier een recensie plaats.

Dan zou ik de film gezien hebben.

 

Nee dus!

Niet alleen lees ik de recensies, die op zichzelf al op een vernietigend bombardement lijken, maar van begin af aan had ik iets tegen deze film.

 

Er spelen nauwelijks Rotterdammers in en de hoofdrol is voor Volendammer Jan Smit, bij wie enig historisch besef ontbreekt.

 

Deze film zie ik als een regelrechte belediging.

Mijn stad verdient dit niet.

 

Paul Ruven (scenario) vroeg mij een paar jaar geleden naar anekdotes.

Nu heb ik die niet persoonlijk want ik was nog niet geboren, maar ik verwees hem wel naar mijn boek.

 

Het was immers "dankzij" het bombardement dat mijn moeder in het verzet belandde en haar hele toekomst in as legde.

Het was het bombardement dat mijn grootouders deed evacueren.

 

Ik ben van 1955 en heb van nabij gezien hoe de stad uit haar puinhopen herrees.

Over die gekwelde stad draait nu een Titanic-imitatie in de bioscopen.

 

 

Het Filmfonds heeft €458.457 in deze mislukking gestoken.

Mocht u denken :"dat is niet veel, zo'n film kost toch miljoenen?" - dan raad ik u aan even naar deze site te gaan.

 

Geef mij alsjeblieft een goede documentaire van twee uur.

****

Vrolijk kerstfeest

Christmas work-out regime

 

Boodschappen

 

Aangezien we (vanwege de chemokuur) dit jaar niet naar Frankrijk zijn geweest, en ik zo'n twintig flessen uit de oude voorraad heb doorgeschoven naar zoonlief, moeten we nu wijn gaan proberen van slijters in de buurt.

 

We proeven al twee weken wat DirckIII onder de kurk heeft.

Wat een prettige verrassing.

Het aanbod en dus ook de keuze is groter dan dat van Gall&Gall.

 

Vandaag wilde in met mijn creditcard betalen.

"Dat kost u vijftig cent extra, mevrouw."

'Nou, dat dacht ik niet. Dat mogen jullie helemaal niet doen.'

 

Een mevrouw achter mij begon zich ermee te bemoeien. Ze was wellicht nog bozer dan ik.

"Dat mag helemaal niet. Laatst was daar een item over bij Kassa."

 

Ik kon wel instemmend knikken, maar de jongen volgde alleen maar instructies van bovenaf op.

Ook de tweede manager verwees mij naar het hoofdkantoor.

 

Oh - ja.

Mensen die echt van een krap budget rond moeten komen raad ik aan om alle bordjes van afgeprijsde artikelen mee naar de kassa te nemen.

Just in case.

 

Het verkeerd aanslaan kostte mij weer tien minuten bij de klantenservice van Albert Heijn.

Zo rekent de kleintjes-opletter zich rijk.

***

NS

 

Ik ging naar Haarlem.

Naar de kapper.

Niemand knipt mij zo goed als Dennis.

Bovendien is Haarlem een leuke stad.

 

De avond voordien had ik mijn reisplan gemaakt.

Maar het was nogal verwarrend op 9292.

Never mind, om 9 uur zat ik in de rechtstreekse trein naar Haarlem.

 

Toen de conducteur mijn reisbewijs wilde zien vroeg ik hem of ik op dit kaartje ook naar Amsterdam kon - op terugweg naar Rotterdam.

Hij dacht van wel, maar raadde me aan dat in Haarlem toch even te checken.

 

Aangezien ik nog tijd zat had voor mijn afspraak, liep ik eerst naar de infobalie.

 

Een aardige mevrouw ging het voor me uitzoeken.

Nee - helaas, pindakaas. Ik moest er een retourtje 023-020 bij kopen van €7,60. Maar wel zonder "balie-toeslag."

 

"Heeft u een ogenblikje mevrouw? Ik heb iets voor u - omdat u zo'n pech heeft."

Ze verliet haar stoel.

Pech?

Ik vond mijzelf een domme muts.

 

Ze kwam terug met een upgrade.

"Kunt u fijn de hele dag eersteklas reizen."

 

Mijn dag kon niet beter beginnen.

 

Maar wel slechter eindigen.

 

 

Een defecte bovenleiding vertraagde mijn thuisreis een half uur.

>> Maar dat werd pas verteld toen we in de trein zaten.<<

 

Grote verwarring op het perron, vooral bij de buitenlandse reizigers die naar Schiphol moesten.

 

We werden van het ene perron naar het andere gestuurd.

En toen was er geen conducteur.

Bovendien bleek het een stoptrein te zijn.

020 - 010 in anderhalf uur.

 

Dan kun je ook maar het beste eersteklas reizen.

****

Dagboek van een loods (27)

**************************************************************
Gezien de voortijdige staking van de chemo - na vier kuren - is de afspraak van vandaag niet meer dan een "bloodcheck."

Het is gigantisch druk op de afdeling.
De dames van de balie puffen en steunen.

Alle specialisten willen hun patiënten nog even gezien hebben voor de feestdagen.
Een aantal, zoals dok, heeft een korte break ingelast.
Het is me al snel duidelijk. Haar spreekuur is overboekt.

P. heeft om tien over twaalf een afspraak. Hij is de laatste van het ochtendspreekuur.
Ik hoor de dames van de balie even voor één uur delibereren: "Dokter B gaat straks door in kamer 2 en dokter A komt dan in kamer 5."
'Maar dokter B is nog niet klaar in kamer 5.'

Dokter B is dok.

Dokter A geeft twee signalen dat ze graag haar middagspreekuur wil beginnen in kamer 5.

Dok reageert niet op het eerste signaal, maar na de tweede inval van dokter A komt ze toch met de status van P. naar buiten en begeven wij ons naar kamer 2.

Het is dan tien voor half twee!! 70 minuten na de afspraaktijd!!
Tel daar nog eens het uur bij op dat het lab nodig heeft gehad om de bloeduitslagen door te geven.......

Dokter A heeft er duidelijk de pest over in.
Zij kan geagiteerd doen, maar ik ook.

>>Ik weet namelijk hoe het in elkaar steekt:
Is het hb (rode bloedcellen=bloedarmoede) van P. nog steeds te laag, dan moet hij naar het behandelcentrum voor een transfusie. En hoe later die zakken bloed worden aangevraagd, des te kleiner wordt de kans dat hij vandaag nog behandeld wordt.<<

"Wij hebben 70 minuten moeten wachten," sis ik dokter A toe.
Ze bindt in: 'ja het is te erg.'

>>Hier zal in het eerstvolgende overleg een hartig woordje over gewisseld worden.<<

En ja: hb is weer gezakt - naar 4,4. Een laagterecord.
P. moet twee zakken bloed tot zich nemen.

Het beenmerg is nog steeds niet herstellende. Dat baart mij zorgen.
De knal van de laatste (4e) chemo is echt fataal geweest.

Dok komt weer, na mijn (voor haar te lastige) vragen, met haar glazen bol waar ze niet in kan kijken.
Ik geloof ook niet in een glazen bol. Ik geloof in resultaten van andere patiënten.
Ze weet het gewoon niet.

7 januari beenmergpunctie en ct-scan.
Dan weten we precies wat het beenmerg van plan is.

Het is nu bijna zes uur en P. moet nog thuiskomen.

Eén positieve bevinding: ons (jaarlijkse) uitje naar Florida gaat door!
Met zakken bloed en een koffer vol antibiotica, als het moet.
******************************************************************************

Kokker-ellen (38b) Haas

Een heerlijke verrassing toen ik vanmiddag om 13 uur de deksel lichtte.

Het vlees viel van het bot.

Ik voegde iets minder dan een have fles rood toe en zette de slow cooker op high, tot het ging pruttelen.

Ik haalde de bouten uit de pan.

Nou ja, van bouten was geen sprake meer. Nog nooit hield ik zulke schone botten over.

Daarna verkruimende ik twee plakjes ontbijtkoek en liet de slow cooker op low zijn laatste traject ingaan.

Op het laatst ging er nog peper en zout (naar smaak) bij.

Wij aten hier aardappelpuree, spruitjes en cranberry compote bij.

En natuurlijk een glas bourgogne. De onze kwam uit Beaune.

Hazenpeper laat zich gewillig invriezen.

We kunnen deze winter nog twee keer genieten.

Kokker-ellen (38) Haas

Sinds 2000 is Crockpot mijn favoriete keukenapparaat: 

Eerst in de VS - maar sinds deze superpan in Nederland te koop is, is hij niet meer weg te denken uit mijn keuken.

De pan waar geen gerecht in kan mislukken.

Een cadeau waar je iedereen blij mee maakt!!

linkje

Ik gebruik hem voornamelijk voor vleesgerechten, omdat het garen van rundvlees niet mijn sterkste kant is.

>>Zie de vele recepten die ik op dit blog heb gezet.<<

Vandaag dacht ik hazenpeper te maken.

Aangezien wij graag haas proeven, houd ik het simpel.

Bij deze mijn geïmproviseerde recept:

- 4 hazenbouten (zout en peper) door de bloem halen en snel in een dikke koekenpan aanbraden.

- leg ze in de slow cooker

- bak snel een paar gesnipperde uien

- doe daar een pot wildfond bij en roer de bodem schoon

- voeg 2 of 3 uitgeperste tenen knoflook toe

- doe het uien/fond mengsel ook in de slow cooker.

- voeg geplette jeneverbessen, kruidnagels en laurierblaadjes toe 

Zet de slow cooker op high tot het begint te pruttelen. 

De rest van de avond laat ik de bouten op low garen.

Ik zet de Crockpot uit wanneer ik naar bed ga.

Aangezien we het morgen eten, maak ik morgenochtend pas een fles bourgogne open.

Natuurlijk kun je ook een andere rode wijn gebruiken.

Morgen meer.........

OV ja - OV nee

 

 

 

Met Randstad Rail naar Den-Haag.

 

Voor huis stapte ik in metro E (eindbestemming Den-Haag CS).

In Voorburg stapte ik uit en kon op hetzelfde spoor tram 4 naar de Grote Markt nemen.

Perfect!

Ideaal!

 

Ik had een heerlijke avond met jeugdvriendin I. bij Srikandi - een fantastisch Indonesisch restaurant, vlakbij de tramhalte.

 

We waren nog lang niet uitgepraat maar ik hoorde de waarschuwende stem van P.:

"Wees voor twaalf uur in Rotterdam."

 

Om kwart over tien liepen I. en ik naar de tram.

Voor ons neus werd het rolluik van het perron neergelaten.

"Nee mevrouw, er rijden geen trams meer."

 

Haagse hopjes nog an toe.

 

"We pakken een taxi," zei I.

Taxi 1, buitenlander: 'nee, hij.'

Taxi 2, buitenlander: 'nee, hij.'

Taxi 3, buitenlander: 'nee, hij.'

Taxi 4, buitenlander: 'nee, hij.'

 

We gingen lopen.

En we liepen tot we bij een halte kwamen. Daar stonden mensen.

"Goed teken," zei ik tegen I. 

 

"Is er nog een bus of tram die ons naar CS kan brengen?"

Iedereen keek verbaasd om. Niemand gaf antwoord.

 

Er kwam een bus, maar die ging naar het strand.

Ik vroeg aan de buschauffeur of er nog iets naar CS reed .

 

'Ja, aan de andere kant komt straks nog wel een bus.'

Dus wij over de rails naar de andere kant.

 

Ha, daar kwam een tram. En die ging potverdorie wel naar CS.

Maar wel aan de andere kant.

Dus met risico voor eigen leven "kluunden" wij weer terug.

 

 

Op CS maakte I. nog even deze kleurrijke foto.

Ik had mijn OV-pasje al in de hand.

 

Maar de toegang tot het (metro)perron was versperd.

Iemand riep ons toe dat Randstad Rail niet reed.

 

Dus trok ik snel, nou ja...snel, een treinkaartje uit een machine en nam ik op spoor 4 in allerijl afscheid van I.

 

Om 22.53 verliet ik Den-Haag.

 

 

Tot mijn grote verbazing stapte ik in Rotterdam in.................jawel Randstad Rail, oftewel metro E.

 

Enfin.

Ik kwam thuis en zag tot mijn grote genoegen dat er drie trams op de Coolsingel stopten.

 

Ik klokte 23.25 uur.

 

 

Appels en peren

 

De lekkerste appels en peren koop ik altijd bij de fruitteler, even buiten Bruinisse.

Gewoon in plastic zakjes.

 

Rode Boskoop - een goudreinet die je bijna niet in de winkel vindt.

Zondermeer de beste appel voor appelmoes (bevat nauwelijks water, zó puur) en heerlijk om uit 't vuistje te eten.

 

Maar dit keer stonden er ook met zorg samengestelde doosjes. Speciaal voor de feestdagen.

Wat een mooie producten!

Wat een heerlijke vruchten!

 

 

Fun

Grie(s)zelen

 

Het vel van zelfgemaakte griesmeelpudding:

daar kan ik mijn man voor wakker maken.

***

The killing fields

 

Het wemelt van de sperwers en kiekendieven op Schouwen.

Geen muis, konijntje of haas is veilig voor de rovers.

 

Het is de natuur.

Noodzakelijke meedogenloosheid

 

De mensheid doet het na. 

Niet om te overleven - maar uit pure machtswellustige vernietigingsdrang.

*****

Voorproeven

 

Dit zijn de heerlijkste dagen van het jaar.

En wat genieten wij er van!!!

Geen cocktail van fludarabine, cyclofosfamide en rituximab, maar culinaire toppertjes van Treuren.

 

Vooraf een proeverij van patés (fazant en ree).

 

Hertenfilets als hoofdgerecht.

Het is me gelukt ze botermals op te dienen.

 

Dus, dat gaan we herhalen op eerste kerstdag.

****