Dagboek van een loods (26)

Op Facebook schreef ik: Stoppen met de chemo - om de goede reden. OMG - als dat toch eens waar zou zijn.

Een reactie: Zie die waarheid voor je!! x

Deze dagboekpagina wijkt een beetje af van alle voorgaande.

Voor het eerst in vijf maanden ga ik niet met P. mee naar de DdH

omdat,

- we beiden vermoeden beiden dat kuur vijf nog steeds in de kast bleef

- ik moet mijn paspoort ophalen.

- dok en ik vorige keer niet helemaal op één lijn zaten.

Ik zet P. bij het ziekenhuis af, parkeer de auto en ga met de tram naar huis.

Mocht er weer niets gebeuren, dan kan hij de auto pakken.

Hij is bloednerveus, durft zelfs geen kopje koffie te drinken.

Ik pak twee boterhammen voor hem in.

Het tijdstip van de afspraak is ongelukkig. Mocht hij toch naar het behandelcentrum moeten, dan mist hij aldaar de lunch.

Thuis ga ik de ramen zemen en de kitscherige kerstspullen tevoorschijn halen.

Om één uur (ik sta net de criminele foto in mijn paspoort te bekijken) belt hij:

"Geen vijfde kuur. Misschien helemaal geen vijfde kuur."

Uitstel wordt mogelijk afstel.

Hb is nog steeds te laag. Trombo's beginnen op te krabbelen.

Maar het beste nieuws is dat de kankerleuko's niet meer in het bloedbeeld verschijnen.

Op dit moment doorgaan met chemo zou alleen maar destructief werken.

(Let wel!!! CLL is een ongeneeslijke ziekte. Dit is een tijdelijke knock-out)

Zie die waarheid voor je!! x
Ik probeer voorzichtig blij te zijn. Of opgelucht.
Florida boeken, denk ik. P. zegt dat dok dat ook gezegd heeft.

"Zal ik de bedden weer tegen elkaar schuiven," vraagt hij.

Ik kom vriendin C. tegen. Ze nodigt ons meteen uit voor oudejaarsavond.
'Ja gezellig. Dank....................mmmaarrr laat wel weten wanneer een van jullie verkouden is?!' Het zit er ingebakken.

Blijheid, maar ook die verdomde achterdocht.
Die argwaan zal pas wegebben wanneer ct-scan en beenmergpunctie (in januari) 100% uitsluitsel geven.

Wanneer P. "clean" wordt verklaard.

****