Aangezien we (vanwege de chemokuur) dit jaar niet naar Frankrijk zijn geweest, en ik zo'n twintig flessen uit de oude voorraad heb doorgeschoven naar zoonlief, moeten we nu wijn gaan proberen van slijters in de buurt.
We proeven al twee weken wat DirckIII onder de kurk heeft.
Wat een prettige verrassing.
Het aanbod en dus ook de keuze is groter dan dat van Gall&Gall.
Vandaag wilde in met mijn creditcard betalen.
"Dat kost u vijftig cent extra, mevrouw."
'Nou, dat dacht ik niet. Dat mogen jullie helemaal niet doen.'
Een mevrouw achter mij begon zich ermee te bemoeien. Ze was wellicht nog bozer dan ik.
"Dat mag helemaal niet. Laatst was daar een item over bij Kassa."
Ik kon wel instemmend knikken, maar de jongen volgde alleen maar instructies van bovenaf op.
Ook de tweede manager verwees mij naar het hoofdkantoor.
Oh - ja.
Mensen die echt van een krap budget rond moeten komen raad ik aan om alle bordjes van afgeprijsde artikelen mee naar de kassa te nemen.
Just in case.
Het verkeerd aanslaan kostte mij weer tien minuten bij de klantenservice van Albert Heijn.
Zo rekent de kleintjes-opletter zich rijk.
***
Geen opmerkingen:
Een reactie posten