Om zes uur schuiven we aan.
We zijn de enige gasten.
Het eten is uitstekend.
De vijand komt te pas en te onpas naar onze tafel.
Praten. Vragen stellen. Slijmen.
Wellicht in opdracht van zijn baas. Zie de kreukels maar glad te strijken
We zijn er ongevoelig voor.
Hij is irritant.
Het blijft heel lang leeg.
De vijand stuurt "binnenlopers" direct weg. De stommeling.
Ik hoor mensen verbaasd zeggen: "But there's nobody here?"
De man in het roze shirt is Todd Hamilton, de coach van Brandt Snedeker.
De man met het boek is de vijand. Het boek is zijn wapen.
Snedeker en twee metgezellen komen om half zeven binnen.
De vijand: "Do you have a reservation?"
Snedeker: 'Yes we do. The name is Snedeker.'
De vijand: "What is your name?"
Snedeker (begin dit jaar nummer 4 van de wereld): 'Snedeker.'
De vijand zoekt in zijn boek.
"What is your name sir?"
Alledrie tegelijk: 'Snedeker.'
De vijand kan het niet vinden en raakt echt in paniek wanneer Snedeker zelf aan een tafel gaat zitten.
Want daar had de vijand hem niet gepland.
Maar Snedeker roept I just want to eat! Doch de vijand wil hem eerst in zijn boek vinden.
Als hij hem gevonden heeft wil hij het gezelschap aan de andere kant van het restaurant hebben.
Brandt Snedeker denkt er niet aan en zegt nogmaals: "Please bring us food." (Vorig jaar vertelde Davis Love mij: "Golfers are eaters.")
De halstarrige vijand legt zich er uiteindelijk bij neer.
Omdat het eten zo lekker is willen we zaterdag en zondag weer hier eten.
De vijand is onverbiddelijk. Hij brengt zijn boek naar onze tafel en laat alle (late!) reserveringen zien.
Ik wijs naar de lege tafels (het loopt tegen zevenen).
Als hij weer begint te liegen stuur ik hem weg. "I will talk to your boss."
Maar de vijand wil mij voor zijn en snelt naar zijn baas. Ik zal hem geen tweede keer voor gek zetten.
De baas vlucht vervolgens de keuken in.
Maar er is ook nog zoiets als een bazin.
En die roep ik.
Nog voor ik iets kan uitbrengen zegt ze: "Do you want to make a reservation for Saturday and Sunday?"
Weer leg ik uit dat ze klandizie missen dankzij de vijand en zijn onflexibele boek.
We onderhandelen wat en komen tot elkaar.
"See you Saturday," zegt de bazin.
Wederom: wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten