28 juli, 2013

Slaley Hall

 
Wanneer u de link opent zegt u waarschijnlijk "ZO!"
 
Het is ook wel ZO, oftewel ZOZO.
 
Groot, groter, grootst.
 
Na die gezellige familiehotels is dit weer heel iets anders.
 
De grote kamer is heel fijn. De badkamer daarentegen heeft niets bijzonders.
Wel staat er een prachtige koffiemachine en is er een televisie met 100+ kanalen.
Uitzicht is prachtig en de airco is na de ongekoelde kamers van de afgelopen twee weken een verademing.
Aan de kamer valt niets aan de merken.
 
Ook de openbare vertrekken, lounges, bioscoop, poolkamer, zwembad...... (voor zover ik ze gezien heb) zijn prachtig.
 
Wat er niet goed is?
Het personeel.
 
In de restaurant werken alleen maar buitenlanders, die onverstaanbaar Engels spreken.
Ze zijn zeurderig, plakkerig en ze begrijpen je niet.
Drie obers die alledrie hetzelfde vragen???
 
De problemen met wifi werden waardeloos afgehandeld.
Als er in de advertentie duidelijk staat dat er overal wifi is, ook in de kamers, dan moet het er ook zijn.
Nee, ze durfden te beweren dat het aan onze "devices" lag.
We hebben nota bene overal goede ontvangsten gehad.
 
Toen een van de managers de onzinnige opmerking "In some hotels they charge for internet" werd ik toch wel erg boos.
 
Een receptioniste kreeg uiteindelijk voor elkaar dat we in de bar konden internetten, maar in de kamer was 0,0 signaal.
Voor een hotel van deze orde is dat ongehoord.
 
Zojuist kreeg ik een telefoontje van de receptie dat de kamerprijs met  £30,- wordt gereduceerd.
 
Na het eten vroeg ik om de rekening.
De ober sprak me aan met "darling."
Ik reageerde er niet op.
 
P. was gelukkig al naar de kamer toen het volgende gebeurde:
 
Ik stond met nota en geld bij de bar om te betalen.
De ober die me vijf minuten eerder met darling had aangesproken kwam naar me toe - terwijl ik allang geholpen werd. Ineens voelde ik zijn hand op mijn rug - beha hoogte.
 
Ik draaide me vliegensvlug om en siste: "Don't you touch me! Stay away from me!"
Ik had hem bijna een dreun verkocht, zo driftig was ik.
Hij keek me verbaasd aan.
 
De manager in de bar heb ik geprobeerd duidelijk te maken dat het personeel met hun handen van de klanten moet afblijven.
Maar ook hij keek me verbaasd aan.
 
Dit was mijn laatste hotelverslag van deze vakantie.
 
Een vakantie die, ondanks dat we in de Highlands waren, diepe dalen kende.
 
Ik wil iedereen heel hartelijk danken voor de lieve, opbeurende woorden en steunbetuigingen.
******

Geen opmerkingen: