Fijn!
De receptie
vergat ons om 10 uur te wekken. Dus werd het haasten om de ontbijtzaal op tijd
te halen.
Waren we
maar lekker op de kamer gebleven. We troffen een zwijnenstal aan.
“Zijn we in
de dierentuin,” vroeg P. mij toen een stel “Little Britain-achtige” kinderen
gillend bij onze tafel kwam staan.
Vaders en
moeders aten rustig verder.
Vervolgens
gingen ze koppeltje duikelen in het gangpad waarmee ze het personeel tot
waanzin dreven. Ze hingen als apen over de banken. Spugend, bijtend, onsmakelijke geluiden makend.
De kids gingen
daarna naar het buffet en legden hun Nutella-handen plat op de plakjes kaas en
ham. Maar weer geen ingrijpen van de ouders.
Wij dronken
snel onze koffie en verdwenen uit dit vier sterren hotel.
Ik ben een
enorme fan van The Royle Family en het eerder genoemde Little Britain, maar dan
alleen als kijkspel – not to appear in.
Mijn kritiek
op Tripadvisor zal niet mals zijn (niet dat iemand zich daar iets van aantrekt).
Slaley Hall krijgt een dikke onvoldoende.
>>De dag van
de terugreis (de boot) is altijd wat katterig.
We hebben een priority voucher en mogen dan
als eerste aan boord. Als ik P. niet rem, staat hij al om 12 uur bij het nog dichte hek van P&O.<<
We hadden veel tijd over en besloten in het
lieflijke Wetherby te gaan lunchen (foto hieronder), niet wetende dat we middenin een concert
van de lokale brassband zouden belanden.
Wat is dat
toch leuk van dit land. Eerst een heerlijke lunch in een ambachtelijk huiscafé
en daarna muziek in het park.
Britten doen
graag wat leuks op zondag. Sunday brunch, the carvery, sportwedstrijden, fairs,
picknick in het park………………ze verzinnen altijd een leuke activiteit.
Om 16.30 uur mochten we aan boord.
Wij hebben een suite (is nieuw op deze uitstekende P&O schepen).
Fantastisch!
Slaapkamer met echte bedden, televisie, zitkamer, aparte wc, douche en bad.
De koelkast is gevuld met frisdranken (inbegrepen) en er staat een blad met thee en koffie.
Wat te denken van een welkomstdrankje genaamd champagne (ik drink er twee omdat P. liever een biertje neemt).
Het is niet goedkoop, maar wij eten dan ook niet in het restaurant. Op de heenreis hebben wij beiden fantastische geslapen.
We zitten nu in the quiet room. Een soort varende stiltecoupé.
Ik mag nu 3 uur internetten voor 7 GBP. Maar dan moet ik niet per ongeluk uitloggen.
P. heeft de deur dichtgedaan waardoor niemand binnen durft te komen.
En dus blijft het voorlopig echt quiet en voel ik dat ik de controle over het typen langzaam verlies.
Dankzij twee glazen champagne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten