Onder mijn vorige blogje over dit onderwerp staan wat reacties.
Ongetwijfeld goed bedoeld, maar de toon was tamelijk aanmatigend.
Alsof ik onbekend was met het fenomeen "vliegtuigmaatschappijen."
Enfin, gisteren boekte ik zonder problemen Delta-vluchten naar Florida voor de kinderen.
De keuze op Delta viel nadat ik alle mogelijkheden goed had onderzocht.
Ze hebben namelijk maar 10 dagen en van die tijd willen ze zoveel mogelijk genieten.
>>>Maar eerst Arke.
Want Arke vliegt direct naar Florida. Ideaal.
Echter: de prijs viel hard tegen.
Als ik de iets ruimere comfort seats zou boeken, zou mij dat ruim €1900,- kosten voor twee personen en dat is exclusief bagage, stoelreservering en extra consumpties aan boord.
Een Easy Jet aanbieding voor een KLM prijs.
Maar ook dat "direct vliegen" bleek gewoonweg niet waar.
Op weg naar Miami wordt er een tussenstop gemaakt. Dus klikte ik dat aan.
Helaas: geen vermelding waar de tussenstop gemaakt wordt.
Ik stuurde een e-mail naar Arke. Ik belde Arke.
Een stamelende mevrouw wist het niet. Ze ging het vragen.
"Brussel."
Vandaag kwam er een e-mail met een antwoord.
"Orlando."
Dag Arke!!!<<<
Nadat ik nog wat andere mogelijkheden had bekeken besloot ik toch te boeken bij het, ons vertrouwde, Delta Airlines.
Weliswaar met een overstap in Atlanta (doen wij altijd) maar toch zo'n €300,- goedkoper en ook comfort seats.
Okee, dat was goed gelukt.
Hoewel ik al enigszins gaar was, wilde ik toch ook onze reis voor 2015 in orde maken.
We hebben beiden genoeg punten voor een gratis business class retour.
Volgens de reactie onder mijn vorige blogje kon dat toch echt allemaal online.
NEEN dus.
Het was half acht en ik belde de KLM (tot acht uur bereikbaar).
Wij willen dan naar RSW en dan naar AMS, via ATL.
En weer, evenals vorig jaar, lukte het NIET.
Weer waren de binnenlandse vluchten binnen de VS de bottleneck.
KLM en ook andere partners worden gewoonweg geweerd voor award vluchten.
De koele stem van deze KLM-medewerker N, die niet in een callcenter in Verweggiestan zat maar gewoon op kantoor in Amsterdam!!, veranderde op slag toen ik haar dit zei:
Wij vliegen nu al heel wat jaren business class.
Niet omdat we ons dat ruimschoots kunnen permitteren.
Sinds manlief leukemie heeft en ooit met een trombosebeen het vliegtuig verliet, plunderen wij onze spaarrekening om toch ons jaarlijke uitje naar de VS te kunnen maken.
Nu hebben we zoveel punten gespaard en die kan ik niet verzilveren?
Er werd serieus van alles geprobeerd. Superieuren werden ingeschakeld.
Terwijl ik in de wacht stond hadden P. en ik tijd om te overleggen.
"Zullen we dan maar in Atlanta een auto huren en langzaam afzakken naar Naples?"
'Goed idee. Ik wil ook wel eens naar Savannah,' zei P.
Dus toen N met haar warme stem het contact oppakte kon ik een last van haar schouders nemen.
"Ik wist niet dat het zo erg was," zei ze.
"Mijn baas vertelde me net dat deze situatie de komende vijf jaar niet zal veranderen. Delta geeft ons gewoon die stoelen niet."
Ze had een engelengeduld toen ik de data nog eens wilde veranderen.
"Ik wil alles voor u doen. Echt, ik vind dit zo erg."
Ze was oprecht. Ik heb genoeg mensenkennis om dat te onderkennen.
Het deed me dan ook goed toen er eindelijk een geluid van erkenning klonk.
"U heeft helemaal gelijk. Dit klopt aan geen kanten.
Waarvoor mijn oprechte excuses."
Jammer alleen dat ze niet aan de onderhandelingstafel zit.
*************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten