Na de overdracht bij de notaris (wij zijn nu eigenaars van dit uitzicht) wilden we een kroketje en een omeletje eten op het terras van Staal (Beurs), onze voormalige overbuurman.
We gingen aan een tafeltje zitten. Het was nog vroeg en dus was er volop plek.
Er kwam een ober naar ons toen.
"Hebben jullie gereserveerd?"
Nee, dat hadden we niet.
Hij plukte een bordje vanachter de menukaarten.
"Jullie kunnen hier dus niet zitten. Zoeken jullie even een andere tafel."
'U,' zei ik.
Hij keek me verbaasd aan.
Ik herhaalde: 'U.'
Ik weet dat ik er goed uitzie voor mijn leeftijd, maar ineens irriteerde het ongevraagd, quasi populaire tutoyeren mij.
Geen toelichting, dat was ook niet nodig.
"Oh, nou sorry hoor. Maar jullie is het meervoud van u."
'Nee, hoor - u is zowel enkelvoud als meervoud, zei P.'
"Nee hoor, jullie is meervoud van u," hield de "letterkundige" staalhard vol.
Dus verlieten wij de "yuppentent" en staken de Coolsingel over om op een oer-Rotttttttterrrrrdams terras heerlijke kroketten en een boerenomelet te eten - opgediend door een hoogblonde Sjantal, die ons verwelkomde met:
"Dag mevrouw, dag meneer. Heb u al een keuze kunnen maken?"
*************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten