Onvoorstelbaar hoe rustig nacht één en twee verlopen zijn.
Ik had er een hard hoofd in toen ze begon te piepen en te keffen in haar bench.
Maar het consequent herhalen van "UH" helpt. We hebben (nog) geen klachten van de buren gehad.
Wel liet ik haar laat nog een keertje uit, waarbij ik in het nachtelijk donker middenin een grote hondendrol trapte. Nee, niet van Jacky.
Ze neemt het woord hechten wel heel letterlijk. Ik moet oppassen dat ik mijn nek niet breek.
Waar ik ben, is Jacky. Lief!!
Het eten komt ook langzaam op gang.
Toen ik haar vers rundvlees van de slager voorzette wist ze niet hoe snel ze haar bak leeg moest eten.
Toen ik achter de laptop plaatsnam kroop ze onder mijn stoel.
Het kussentje voor haar toekomstige mand lag nog ingepakt in de kast.
Zonder enige verwachting legde ik het naast de tafel. En zie...
Er is weinig uitleg nodig. Jacky maakt zich alles heel snel eigen.
We zijn een beetje aan het inpakken.
Jacky is 15 weken oud en nog niet zindelijk. Op zich is dat geen probleem, ware het niet dat de vele wandelingetjes niet bijdragen tot het legen van de blaas."Jacky lekt," zei de fokster.
Tja: een pup die de wereld verkent............. Ze verliest urine bij de minste geringste opwinding.
De ene keer zijn het vier druppels, de andere keer is het een plasje.
Tijd om een plek op te zoeken waar we haar 1-2-3 buiten kunnen zetten.
Zeeland dus.Ze heeft nu kennisgemaakt met het appartement in de grote stad. Ze loopt zo de lift in, ze heeft geen angst voor automatische deuren, ze stapt dapper het balkon op, ze kent de geuren en kleuren van deze woning en de geluiden van de stad doen haar niets.
Nu gaan we naar het huis met de tuin. Naar de zee. Naar open ruimte.
Alle honden vinden het heerlijk in Zeeland. Ik twijfel er niet aan of Jacky heeft ook daar binnen mum van tijd haar draai gevonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten