Eén van mijn eerste vert-el-sels ging over de Rotterdamse topkok Herman den Blijker.Helaas heb ik nog niet het genoegen gehad bij één van zijn drie restaurants te eten, dus leek mij moederdag daar een mooie gelegenheid voor.
Ruim van tevoren ging ik bellen, maar bij alledrie kreeg ik nul op het rekest.
Herman gunt zijn personeel de zondagsrust, dat siert hem.
Het Scheepskwartier is wat mij betreft by far de beste plek om te gaan eten. De omgeving is schitterend en er zijn volop kwalitatief hoogstaande horecagelegenheden.
Juist vanwege de variëteit is het zo leuk om nieuwe adresjes te proberen. Ik had goede verhalen over ‘Kip’ gehoord.
Bijtijds boekte ik een tafel in het gezellige huiskamerachtige restaurant. De ambiance is goed, voor de tuin was het helaas te koud.
Wij kozen ervoor ons te laten verrassen op een viergangen menu. Wel mochten we kiezen voor vis of vlees of een combinatie van beiden.
Ik koos voor vlees als hoofdgerecht, waarbij ik heel duidelijk aangaf dat ik niet van vet lamsvlees hield, met de nadruk op vet.
Het voorgerecht was verrukkelijk (coquilles, gamba en Parmaham op een heerlijk aangemaakte salade) en beloofde veel goeds voor de rest van het menu.
Nou mooi niet dus, ik kwam bedrogen uit.
Mijn hoofdgerecht was één en al vet en ik werd bedeeld met de eindjes van een stuk kalf.
Natuurlijk heb ik het, onaangetast, teruggestuurd waarop ik prachtige plakken kalfsvlees in een truffelsaus kreeg. Waarom kan dat niet meteen, vraag ik mij dan af.
Na twee happen heb ik mijn bord opzij geschoven. De kok was iets teveel uitgeschoten met de zoutbus. De keuken werd wat zenuwachtig van mij en daarom besloot ik meteen door te gaan met het dessert.
De tijd van de zomerkoninkjes is weer aangebroken dus daar kwam de, inmiddels afgezaagde, soep van rood fruit met drie aardbeien en een verdwaalde braam weer aanzetten.
De mannen kozen kaas. De kaaskar zag er indrukwekkend en veelbelovend uit.
Echter, wat ze op hun bord kregen was zo minimaal, daar zou een muis zijn holletje niet voor uitkomen.
Een slechte ervaring rijker en wat Euroflappen armer verlieten wij het restaurant, om dan toch maar bij onze eigen Stobbe koffie en een after dinner drink te nuttigen.
Conclusie: van deze ‘Kip’ krijg je vette handen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten