On the other site.

Deze Blog ben ik begonnen dankzij Hanneke Groenteman. Haar website inspireerde me zelf columns te gaan schrijven.
Zij heeft een echte professionele site, ik ben vooralsnog met een gratis blogje begonnen.
Haar columns spraken/spreken mij aan en ik reageer(de) er tot vervelends toe op.
Ze plaatst(e) zo nu en dan mijn reactie en betrekt mij daarmee in de publieke discussie.
Dat geeft mij een goed gevoel, want ik ben niet bang om voor mijn mening uit te komen en tracht dat zo netjes mogelijk te doen.
Sterker nog: ik ben het binnenskamers klagen en azijnpissen beu. Ik houd van wildplassen.
In tegenstelling tot wat velen zeggen geloof ik stellig dat wij wel vrijheid van meningsuiting hebben.
Voor mij is het tevens een goede schrijftraining voor mijn boek.
Vannacht heb ik tot 3 uur naar het Rita / Ayaan debat gekeken, ondanks mijn knallende migraine. Ik voel mij nl. nog steeds verbonden met dit land en heb ook een verantwoordelijkheidsgevoel.
Wij schijnen te vergeten dat wij de 2e Kamer kiezen, maar dat we er daarmee niet van af zijn.
W.b. Ayaan, daar heb ik op mijn site 1 stukje aan gewijd. Meer wil en kan ik ook niet.
Dus wanneer er een verdwaalde lezer zich afvraagt waar het vervolg op het Ayaan drama is, kan ik die verwijzen naar de site van Hanneke.
Daar heb ik zo vaak mijn zegje over dit onderwerp gedaan en ik heb Hanneke ook de brief gegund die ik aan een bekende Nederlander heb geschreven. Ze wilde die graag plaatsen.
Haar site krijgt ook (terecht) veel meer bezoekers, daar heeft mijn inbreng een grotere impact. http://www.hannekegroenteman.nl/

Wel wil ik nog één opmerking maken over dat wij ons als Nederlander moeten schamen. Dat vind ik een onjuiste en zeer zelfdestructieve opmerking.
In dit specifieke geval schaam ik mij niet, dat deed ik wel eerder bij de uitzetting van o.a. Taïda. Maar toen stoken de (nu boze)(bekende) Nederlanders hun kop heel diep in het zand.
Verdonks beleid is niet het mijne.
Ieder huisje heeft zijn kruisje. Er vinden overal rampzalig (persoonlijke) gebeurtenissen plaats.
Zie wat er in België is gebeurd, de rellen in Frankrijk, de aanslagen in Londen en Madrid, etc.
Hoogst ergerlijk vind ik: ‘ ze dachten dat wij een tolerant land waren, maar nu bewijzen wij het tegendeel’. Holman heeft het over een NSB-land.
Na de moord op van Gogh hoorde je: ' dat krijg je van die tolerantie, gedoogbeleid en poldermodel'.
Nu breekt mijn klomp. Ik zie molentjes.
Kunt U het nog volgen? Dan kunt U meer dan ik.
Ik tracht mijn verwarring met, hierboven genoemde, argumenten te onderbouwen.
Alle nieuwe ontwikkelingen in deze zaak geven mij nieuwe argumenten, zowel voor als tegen.
Gevolg: de verwarring neemt alleen maar toe.