06 mei, 2006

I.M.


Vandaag 4 jaar geleden werd Pim Fortuyn vermoord.
Vriend en vijand zullen moeten erkennen dat hij Den-Haag even wist wakker te schudden.
Rotterdam heeft veel aan hem te danken.
Daarom gun ik hem graag een plekje op mijn blogje.

1 opmerking:

Ellen ten Bruggencate zei

Nee, Ana heeft deze reactie geschreven, maar zij heeft problemen met inloggen. Er gaat dus nu iets mis aan alle kanten. Maar dit is haar reactie.

Waar was je toen je hoorde dat.............Een vraag die vaak aan iemand gesteld wordt als er iets wereldschokkends gebeurd is. Zoals 4 jaar geleden de moord op Pim Fortuin.

Ik was net onderweg naar huis van een bestralingssessie tegen mijn borstkanker. Gedachten aan doodgaan en het vechten ertegen hielden mij in die tijd erg bezig.

En dan ineens:
PIM FORTIJN IS VERMOORD.
Dat kan niet, dat mag niet, dat is verschrikkelijk ging door me heen.
Doodgaan aan borstkanker is heel erg, maar vermoord worden om je mening vele malen erger.

Dat dacht ik toen en dat denk ik nog. Ook al ben ik geen vriend van Pim geweest. Want ook al schudde hij op een bepaalde manier wakker, vaak was ik het niet met hem eens en vond ik sommige uitspaken van hem respectloos. Maar dat maakt mij nog geen vijand van hem.

De plek die hij bij mij heeft is de plek dat niemand maar dan ook niemand vermoord mag worden om zijn ( politieke) mening.

Want vrijheid van meningsuiting is een groot goed. Wat voor mij niet betekent dat je zo maar alles kan zeggen. Maar dat is een andere discussie.