Vandaag hebben wij de Royal Dublin bevochten, maar niet klein gekregen. Ik vond deze linkscourse moeilijker dan Portmarnock, maar lang zo mooi niet.
Wel genoot ik weer van het oude, traditionele clubhuis met zijn kleine privékamertjes en zaaltjes waar oude mannetjes sterke verhalen uit het verleden ophalen.
De Amerikanen moeten toegeven dat golfen in Ierland alleen voor de echte golfers is, het is keihard werken vooral met windkracht 8 en een gemeen striemende regen. Ik voel mijzelf dan ook heel sterk, temeer daar er zich maar 2 dames op de baan waagden. Met dank aan de linkscourse van Domburg, waar ik 20 jaar geleden leerde golfen. Die ervaring kwam mij hier goed van pas en mijn zieke lief was eveneens in zijn element. Hij speelde goed, al doet zijn score anders vermoeden.
De Ryder Cup had ook op een linkscourse gespeeld moeten worden, waar de elementen van doorslaggevende betekenis zijn.
Wij doorzetters stonden om 6 uur op, zaten om 7.15 uur in de bus en sloegen om 9 uur af.
Manlief ligt nu gebroken maar voldaan in bed, na een prima pupmeal en de nodige drank. Morgenochtend gaat het spectakel echt van start en ik houd mijn hart vast.
Voor de pairings ga naar www.rydercup.com.
De openingsceremonie hebben wij vanmiddag vanuit ons bed bekeken. Het leek wel de Olympische Spelen.
Morgenochtend zitten wij om 8 uur in de bus naar de K-club. Waarschijnlijk wordt de 13e onze hole. Mocht het weer rampzalig worden dan kunnen we altijd naar de international pavillion vluchten. Daar zitten we droog, daar is een groot scherm, daar is eten en drank en daar zijn goede wc's.
Maar daar voel je niet de spanning en de stemming.
Ieder voordeel heb z'n nadeel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten