Na de film zat ik met een vriendin nog een drankje te drinken in het gezellige Café des Arts (hoort bij restaurant Met de Franse Slag).
'Heb jij een staatslot gekocht?'
Nee, die moest M. nog kopen. Ik vertelde van de gekte. Dat zelfs de journaals er uitgebreid aandacht aan besteedden. Men wil wel een verzetje deze druilzomer.
De 25 = vijfentwintig miljoen gaat er vandaag hoe dan ook uit.
Mijn "volle" lot (altijd eindigend op 6 = zes) hangt al een maand onder het ABNAmro - magneetje aan de ijskast. Ik praat er zachtje tegen als ik de deur opendoe. "Wees lief. Ik ben je (zes) al jaren trouw. Toe, beloon El eens. Een paar ton is al goed."
Ik weet het, het gaat naar de schatkist. Maar mijn hebberigheid wint het van mijn consequente weerstand tegen dit kabinet.
Aan de andere kant: als ik echt in de miljoenen val, kan - en wil ik dit land ontvluchten.
"Ik koop altijd vijf éénvijfde loten", zei M.
De kans op een prijs(je) is groter.
Nadat de uroloog mij vanmiddag - na een echo - verzekerde dat mijn nieren nog oké zijn vond ik dat een beloning waard.
Nu heb ik acht éénvijfde loten en één vol lot. Om onverklaarbare reden heb ik NUL niet gekocht.
Mocht ik 5 = vijf - of 25 = vijfentwintig miljoen winnen, dan laat ik dat weten. Tenzij ik al ergens onder een palmboom een alcoholische ananas of kokosnoot zit leeg te zuigen.
3 opmerkingen:
Ik heb geen prijs gewonnen,ben benieuwd of ik een bedelbrief naar jou mag sturen ;-)
Meld je het ook als je een ton hebt gewonnen? Zelf ben ik (met vier volle loten) afgescheept met € 5,-.
Wampie, dat is wel een héél karige opbrengst. Dan heb ik meer (geluk): € 18,80 kan ik morgen ophalen. Dik verlies dus ook.
Een reactie posten