Toen wij in 1990 onze eerste grote reis door de V.S. maakten - van Chicago naar San Diego in vier weken - dacht ik in een film beland te zijn. Op iedere plek schoot er een titel door mijn hoofd. Het begon met "the Blues Brothers" en ging via "Easy Rider, Rawhide, Bonanza, Giant, Butch Cassidy & the Sundance Kid, Custer, Little Big Man, Little House on the prairie, Towering Inferno, the Flinstones, Huckleberry Hound, the Andy Griffinshow, the Chase en Dynasty", naar "the Streets of San Fransisco en Escape from Alcatraz".
Dat was achttien jaar geleden. Er zijn nog vele reizen gevolgd. Telkens had ik datzelfde gevoel.
Nergens kan je zo goed ontbijten en lunchen als bij "truckstops". Op de prairies van South & North Dakota - in Nevada's desert - in Arizona's canyons - in the middle of nowhere, daar waar truckdrivers een pistool op zak hebben. Waar wulpse serveersters achter het buffet in laaggeknoopte bloesjes steevast met de koffiepot klaar staan en zich (on)dubbelzinnig onderhouden met hun macho gasten.
Het is authentiek. Het lijkt fictie.
Toen volgde Naples -Florida en dat is het nog steeds. "Scarface, Miami Vice, the Golden Girls, Flipper".
Maar ook wanneer ik over de New Jersey Turnpike rijd, op weg naar mijn vriendin Ally (wiens oom lid van de maffia is) denk ik aan "the Sopranos". Passeer ik de tollhuisjes dan flitst "the Godfather" (de scène waarin Sonny's auto doorzeefd wordt) door mijn hoofd.
En dat brengt mij op de site van Joe Gannascoli, oftewel Vito Spatafore (links op de foto) - de kleine, dikke, manke homosexuele capo.
Een meesterlijke tragi-komische rol.
Zijn website is een lust voor het oog. Fictie of realiteit?
Kijk naar de trouwfoto's en u begrijpt wat ik bedoel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten